| Literatura: |
1. Retter H., Komunikacja codzienna w pedagogice, Gdańskie Wydawnictwo Psychologiczne, Gdańsk 2005.
2. Stewart J. (red.), Mosty zamiast murów. Podręcznik komunikacji interpersonalnej, Warszawa 2005.
3. Wiszniewski A., Jak przekonująco mówić i przemawiać. Wrocław 1994.
4. Bartmiński J. (red.), Współczesny język polski, Lublin 2001.
5. Bartmiński J., Majer-Baranowska U. (red.), Bariery i pomosty w komunikacji językowej Polaków, Lublin 2005
|
| Metody i kryteria oceniania: |
Student zobowiązany jest do pracy indywidualnej oraz zespołowej. Student przygotowuje wartościowe i merytorycznie uzasadnione informacje o wybranych zjawiskach komunikacji międzyludzkiej. Gromadzi i stosuje środki polisensoryczne (np. plakaty, środki multimedialne, arkusze z ćwiczeniami językowymi). W sposób przemyślany prowadzi zajęcia, aktywizując uczestników. Przygotowuje zarówno dla grupy, jak i dla prowadzącego zajęcia szczegółowy plan prezentacji.
Ocena obejmuje zakres przygotowania i sposób prezentacji materiału dokumentacyjnego, umiejętność zainteresowania i zaktywizowania uczestników zajęć. Ocenę bardzo dobrą gwarantuje: wyczerpanie realizowanego tematu podporządkowane opracowanemu scenariuszowi, interesujący, dynamiczny i multimodalny przebieg zajęć, sporadyczne korzystanie z notatek dla przypomnienia toku prezentacji. Ocena dobra: jak w wypadku oceny bardzo dobrej, dopuszczalne korzystanie z notatek i ich fragmentaryczne odczytywanie. Ocena dostateczna: prezentacja zadowalająco wyczerpuje temat, ale jej autorzy muszą posiłkować się stale notatkami, co powoduje m.in. brak kontaktu wzrokowego z uczestnikami zajęć
|
| Zakres tematów: |
Treści i cele zajęć obejmują takie aspekty, jak: charakterystyka sytuacyjnych
i kontekstowych uwarunkowań komunikacji (edukacyjna płaszczyzna komunikacji, rangi i role społeczne uczestników komunikacji); analiza parametrów istotnych dla zdobycia i doskonalenia kompetencji komunikacyjnej w mowie i w piśmie, poznanie i utrwalenie wiadomości o zasadniczych funkcjach języka i tekstów (społeczna, kumulatywna, komunikacyjna); wybrane aspekty komunikacji medialnej (pułapki niekontrolowanej edukacji medialnej); akty mowy dominujące w edukacji; charakterystyka istotnych kodów współwystępujących w procesie komunikacji bezpośredniej (wokalika, kinezyka, haptyka i inne); terytorialne i środowiskowe odmiany języka a (nie)powodzenia edukacyjne
|
| Metody dydaktyczne: |
Prezentacja indywidualna, trwająca od pięciu do dziesięciu minut. Oddanie szczegółowego planu prezentacji osobie prowadzącej zajęcia.
Prezentacja w zespołach kilkuosobowych, trwająca około trzydziestu minut. Przedstawienie prowadzącemu ćwiczenia szczegółowego planu prezentacji (z załącznikami, np. analizowane teksty, arkusze z ćwiczeniami, przykłady pomocy dydaktycznych).
Kolokwium w formie zestawu pytań otwartych.
|
