Literatura: |
Obowiązkowa:
Faber A., Mazlish E., Jak mówić, żeby dzieci nas słuchały. Jak słuchać, żeby dzieci do nas mówiły, Poznań 2002.
Holler I., Porozumienie bez przemocy. Ćwiczenia, Warszawa 2015. Rosenberg M.B., Rozwiązywanie konfliktów poprzez porozumienie bez przemocy, Warszawa 2014.
Sujak E., ABC psychologii komunikacji, Kraków 2006.
Uzupełniająca:
Gordon Th., Wychowanie bez porażek, Warszawa 2007.
Faber A., Mazlish E., Jak mówić do nastolatków, żeby nas słuchały. Jak słuchać, żeby z nami rozmawiały, Poznań 2006.
Schulz von Thun F., Sztuka rozmawiania (cztery płaszczyzny komunikacji), Kraków 2002-2004, t. 1 (Analiza zaburzeń), t. 2 (Sztuka rozmawiania).
|
Metody i kryteria oceniania: |
Wystąpienia ustne: prezentacja dwóch wskazanych tematów, opracowanych w zespole problemowym na podstawie wskazanej literatury przedmiotu.
Praca pisemna: opracowanie dwóch tematów prezentowanych w wypowiedzi ustnej (maks. 4 strony).
Kolokwium pisemne obejmujące całość zagadnień opracowanych podczas ćwiczeń. Test z 8 pytań (otwartych i jednokrotnego wyboru) do napisania w ciągu 30 min., po czym następuje jego omówienie. W celu zaliczenia testu należy uzyskać 51% poprawnych odpowiedzi. Skala ocen: 100-91% - bdb; 90-81% - db plus, 80-71% - db; 70-61% - dst plus; 60-51% dst; 50% - ndst.
Ocenie podlega zasób wiedzy; umiejętność posługiwania się siatką pojęciową z zakresu komunikacji międzyosobowej oraz prawidłowego komunikowania: studenci ćwiczą te umiejętności poprzez animowane scenki rodzajowe, które następnie podlegają ocenie przez poszczególne zespoły, pełniące rolę obserwatora.
|
Zakres tematów: |
Uwarunkowania prawidłowej komunikacji w rodzinie: spostrzeganie, słuchanie, uczucia, świadomość. Manipulacja w komunikacji. Blokady komunikacji. Metoda „Porozumienie bez Przemocy”.
Komunikacja w rodzinie a wychowanie.
|