Propedeutyka psychologii klinicznej 06-PS-NM-030
Ćwiczenia (C) semestr letni 2015/2016

Aleksandrowicz J.( 1998). Zaburzenia nerwicowe. Warszawa. PZWL..Carson R.C.; Butcher J.; Mineka S.(2003). Psychologia zaburzeń. Gdańsk.GWP.T.

Goldstein E. (2003). Zaburzenia z pogranicza. Modele i techniki kliniczne. Gdańsk.GWP

Jaroszyński J.( 1988). Psychozy schizofreniczne. W: S. Dąbrowski, J. .

Kaplan H., Saddock B. (1995) Psychiatria kliniczna. Wrocław: Urban & Partner

Rosenhan D.l, Seligman E.P.(2003). Psychopatologia. W-wa. PTP.

Sęk H. (red.) (2005) Psychologia kliniczna. Tom 1-2. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN

Sęk H.(2001). Wprowadzenie do psychologii klinicznej. Warszawa. Wyd. Scholar.

Stirling J.D., Hellewell J.S. (2005). Psychopatologia. Gdańsk: GWP

Klasyfikacja zaburzeń psychicznych i zaburzeń zachowania w ICD-10. Uniwersyteckie Wydawnictwo Medyczne „Vesalius”. IPiN, Kraków – Warszawa, 2000.

literatura uzupełniająca:

Suchańska A, (2012) Rozmowa i obserwacja w diagnozie psychologicznej. Oficyna Wydawnicza Łośgraf, Warszawa

Podstawą oceny jest zaliczenie pisemnego kolokwium oraz obecność na zajęciach. Kolokwium będzie przeprowadzone w formie testu składającego się z pytań zamkniętych oraz pytań problemowych sprawdzający wiedzę studentów na temat różnicowania normy i zaburzenia, podstaw klinicznej diagnozy psychologicznej, czynników determinujących zaburzenia psychiczne i zaburzenia zachowania jednostki, postaci, mechanizmów powstawania zaburzeń psychicznych i zachowania. Obecność na zajęciach (dopuszcza się opuszczenie dwóch ćwiczeń) oraz przygotowanie i zaprezentowanie sprawozdania z przeprowadzonej rozmowy psychologicznej. W ocenie brana będzie także pod uwagę aktywność - przygotowanie i omówienie studium przypadku (punktowana na każdych zajęciach). W przypadku przekroczenia limitu nieobecności należy każdą ponadwymiarową nieobecność zaliczyć na konsultacjach (do 2 tygodni od jej powstania). Warunkiem dopuszczenia do kolokwium jest wcześniejsze zaliczenie wszystkich ponadwymiarowych nieobecności.

Na ocenę końcową składają się oceny: z kolokwium, teoretyczna aktywność podczas zajęć (m.in. przygotowanie referatu na wskazany przez prowadzącą temat) oraz praca nad studium przypadku.

Ocenie podlegać będą:

1. Umiejętności wykorzystania wiedzy teoretycznej w opracowaniu praktycznej strategii postępowania diagnostycznego i/lub badawczego;

2. Kompetencje komunikacyjne i interpersonalne studenta

Ocena końcowa z ćwiczeń zostanie ustalona według średniej ważonej.

Wagi: 0,75 kolokwium; 0.25 referat/ studium przypadku/przygotowanie i analiza klinicznego wywiadu psychologicznego.

test wiedzy skala ocen z kolokwium zaliczeniowego:

60-67% punktów - ocena dst

68-75% dst +

76-83% db

84-91% db +

92-100% bdb

1.Przedmiot, zakres, zadania psychologii klinicznej. Kierunki rozwoju psychologii klinicznej. Modele i teorie istotne dla psychologii klinicznej. Pojęcie normy, normalności i zdrowia w psychologii klinicznej

2.Orientacja patogenetyczna i salutogenetyczna w psychologii klinicznej.

3. Podstawy klinicznej diagnozy psychologicznej - metody kliniczne i psychometryczne diagnozy psychologicznej. Etapy postępowania diagnostycznego.

4. Uraz psychiczny jako szczególny rodzaj sytuacji trudnej. Pojęcie kryzysu. Interwencja kryzysowa. Specyfika funkcjonowania psychologicznego po urazie psychicznym.

5.Psychologia zaburzeń lękowych - psychologiczne koncepcje wyjaśniające etiopatogenezę. Mechanizmy psychologicznego funkcjonowania. Analiza studium przypadku.

6. Psychozy schizofreniczne ( zaburzenia procesów poznawczych, emocji, myślenia spostrzegania i działania w psychozach). Formy pomocy psychologicznej udzielanej pacjentowi i jego rodzinie. Analiza studium przypadku.

7. Psychologia zaburzeń afektywnych – koncepcje wyjaśniające mechanizm i patogenezę zaburzeń nastroju. Postulowane oddziaływania pomocowe. Analiza studium przypadku.

Jak w opisie modułu