Stosowana psychologia rozwoju 06-PS-SM-023
Wykład (W) semestr letni 2015/2016

Zakładane efekty kształcenia modułu:

• Student ma wiedzę na temat specyfiki i metodologii badań procesu rozwoju oraz osiągnięć rozwojowych w kolejnych okresach życia człowieka.

• Dysponuje szczegółową wiedzą i umiejętnościami w zakresie rozpoznawania funkcji wiodących w poszczególnych okresach rozwojowych (dzieciństwa, dorastania, dorosłości i starzenia się).

• Zna sposoby diagnozowania poziomu rozwoju człowieka w kolejnych okresach życia oraz jakości jego środowiska rozwoju; ma wiedzę na temat metod diagnostycznych, adekwatnych do specyfiki danego okresu rozwojowego.

• Jest aktywny w zakresie dostrzegania problemów rozwojowych i proponowania rozwiązań ukierunkowanych na wspomaganie rozwoju osób w różnych okresach życia, mających zróżnicowany dostęp do zasobów środowiskowych; jest w stanie zdefiniować zarówno możliwości, jak i potrzeby i zagrożenia rozwojowe oraz wskazać ogólne kierunki działań promocyjnych, profilaktycznych i prewencyjnych; ma szczególną wrażliwość na problemy i zagrożenia w rozwoju osób, znajdujących się w trudnym położeniu życiowym, spowodowanym czynnikami losowymi, społecznymi, ekonomicznymi i kulturowymi.

• Potrafi sformułować problem wymagający badania empirycznego i adekwatnie do tego problemu zaplanować i przeprowadzić badanie z wykorzystaniem narzędzi, trafnie dobranych do specyfiki danego okresu rozwojowego, a następnie dokonać interpretacji ilościowej i jakościowej uzyskanych wyników.

• Ma świadomość etyczną i wrażliwość na problemy i dylematy etyczne pojawiające się w samych badaniach nad rozwojem, jak również w związku z aplikacją ich wyników w określonych kontekstach społeczno-kulturowych.

• Potrafi przekazywać informacje na temat wyników własnych dociekań teoretycznych i empirycznych w sposób rzetelny i komunikatywny w formie dostosowanej do potrzeb i możliwości odbiorców.

1. Czynniki i wyznaczniki rozwoju psychicznego. Analiza i ocena koncepcji (od jednoczynnikowych przez dwuczynnikowe do wieloczynnikowych) z punktu widzenia ich praktycznego zastosowania.

2. Uwarunkowania rozwoju psychicznego. Biologiczne i środowiskowe uwarunkowania rozwoju. Sposoby i mechanizmy ich projektowania i kierowania nimi. Kontekst społeczny i kulturowy zmian rozwojowych w życiu człowieka.

3. Ocena rozwoju człowieka z punktu widzenia wybranych teorii psychologicznych.

4. Czynniki ryzyka i optymalizacji rozwoju.

5. Uwarunkowania rozwoju psychicznego. Czynniki konstytucjonalne.

6. Uwarunkowania rozwoju psychicznego. Nauczanie i wychowanie.

7. Rodzina jako środowisko rozwoju i wychowania.

8. Pozarodzinne środowiska rozwoju jednostki. Grupa rówieśnicza.

9. Aktywność własna jednostki jako podstawa i efekt zmian rozwojowych w poszczególnych okresach życia.

10. Wybrane mechanizmy zmian rozwojowych. Nabywanie wczesnych doświadczeń (okresy krytyczne i sensytywne w rozwoju).

11. Rozwój psychiczny jako proces wypełniania zadań życiowych i pokonywania kryzysów.

12. Koncepcja rozwoju psychospołecznego Erika Eriksona. Potencjał rozwoju i ryzyko zaburzeń z perspektywy kolejnych kryzysów rozwojowych. Analiza przypadków realizacji lub braku realizacji wybranych zadań rozwojowych w poszczególnych okresach życia człowieka.

13. Praktyczne implikacje wiedzy o rozwoju człowieka (rozwój fizyczny, poznawczy, emocjonalny, społeczny, moralny, osobowościi, mowy) w pełnym cyklu życia oraz wybrane metody jego diagnozownaia.

14.-15.Wykorzystanie wiedzy psychologicznej o rozwoju człowieka w wybranych obszarach życia (w nauczaniu i wychowaniu (edukacji), w odniesieniu do rodziny, w polityce społecznej, lecznictwie i rehabilitacji).