Poznawcza psychologia stosowana 06-PS-SM-024
Ćwiczenia (C) semestr letni 2015/2016

1. Dijksterhuis, Ap; van Olden, Zeger (2006). On the benefits of thinking unconsciously: Unconscious thought can increase post-choice satisfaction. Journal of Experimental Social Psychology Volume: 42, Issue: 5, 627-631.

Czapiński, J. (1978). Metodologia RepTestu – podstawy teoretyczne, przykłady technik, ocena wartości pomiarowych, W.: L. Wołoszynowa (red.) Materiały do nauczania psychologii, s.III, t.3. Warszawa:PWN.

Del Missier, F.; Ferrante, D.; Costantini, E.(2007). Focusing effects in predecisional information acquisition. Acta Psychologica 125, 155–174

2. Głowiński, M. (2006). Nowomowa władzy. http://www.polityka.pl/spoleczenstwo/niezbednikinteligenta/200965,1,nowomowa-wladzy.read

3. Kossowska, M., (2006). Umysł niezmienny

4. Langer, E., Blank, A., Chanowitz, B. (1978) The Mindlessness of Ostensibly Thoughtful Action: The Role of „Placebic” Information in Interpersonal Interaction. Journal of Personality and Social Psychology Vol. 36, No. 6 (s. 635-642).

5. Marszał-Wiśniewska, M., Jarczewska-Gerc, E. (2010) Rola wyobrażeń w działaniu wytrwałym. W: Kolańczyk, A.; Wojciszke, B. (red.) Motywacje umysłu. Sopot: Wyd. Smak słowa.

6. Niedźwieńska, A. (2000). Fałszywe wspomnienia. Studia psychologiczne, 38, 11- 37.

7. Poppel, E., (1989).Granice świadomości.

Szpitalak, M. & Wierzchon, M. (2008). Zmęczenie czy rozgrzanie? Jak przeciążenie poznawcze wpływa na pamięć jawną i ukrytą? Studia Psychologiczne, 46(2), 81-95.

8. Sujak, H. (1992). Rozważania o ludzkim rozwoju. Kraków, wyd. Znak.(rozdz. Werbalizacja przeżywania)

9. Śpiewak, S. (2005). Przez poznawczą dziurkę od klucza. O badaniu funkcjonowania umysłu w sytuacjach społecznych. [w] Kossowska, M.; Śmieja, M.; Śpiewak, S. (red.):Społeczne ścieżki poznania.GWP.

10. Vetulani, J. (2010). Mózg: fascynacje, problemy, tajemnice (s.183-258).Kraków: Wyd. Homini.

11. Wojciszke, B. (1991). Korzystanie z danych i pseudodanych przy poznawaniu ludzi. [W:] M. Kofta, T. Szustrowa Złudzenia, któe pozwalają żyć.Warszawa: PWN.

Znajomość reguł poznawczego funkcjonowania. Umiejętność opisania mechanizmu powstawania i trwania wybranych zjawisk. Wskazywanie naukowych dowodów występowania. Umiejętność nazwania konsekwencji występowania danego zjawiska. Wskazanie możliwego sposobu wykorzystania reguły poznawczej w szerszym kontekście działań:profilaktycznym, edukacyjnym, terapeutycznym, marketingowym w obszarze psychologicznym, społecznym, politycznym, kulturowym.

Umiejętność formułowania merytorycznie poprawnych argumentów w dyskusji z zakresu omawianej tematyki.

Trenowanie kompetencji poznawczych i społecznych w trakcie prezentacji i wystąpień na forum grupy.

Ocena aktywności - każdorazowo po zajęciach studenci, którzy brali udział w dyskusji, przytaczali ilustracje, dokonywali samodzielnych analiz i interpretacji omawianych treści otrzymują "plus". Siedem i więcej "plusów" oznacza ocenę bardzo dobrą w kategorii: aktywność.

5-6 "plusów" to ocena dobra, 3-4 plusy to ocena dostateczna, 2 i mniej "plusów" to ocena niedostateczna.

Ocena przygotowanego tematu - każdy uczestnik zajęć conajmniej jeden raz opracowuje zadany temat uwzględniając: przedstawienie krótkiego teoretycznego "fundamentu" zjawiska, wskazanie obszarów, sytuacji, wydarzeń, w których zjawiska te występują, zaprezentowanie własnego pomysłu implementacji omawianego fragmentu wiedzy. Realizacja każdego następnego z wyróżnionych elementów pozwala na uzyskanie odpowiednio wyższej oceny; realizacja większej ilości elementów to odpowiednio ocena dobra i bardzo dobra. Ocena w tej kategorii może być (w przypadku realizacji więcej niż jednego zadania) średnią ocen ze wszystkich prezentacji.

Ocena z 2-3 kolokwiów w formie testów wielokrotnego wyboru. Udzielenie odpowiedzi niepoprawnych punktowane jest ujemnie (-50% punktów przydzielanych za poprawną odpowiedź). Dla zaliczenia na ocenę dostateczną minus (2,75) wymagane jest uzyskanie conajmniej 51% możliwych do uzyskania punktów (oceny nie podlegają poprawie). Ocena w kategorii kolokwia jest średnią arytmetyczną ocen ze wszystkich kolokwiów. Osoby nieobecne na kolokwium posiadające usprawiedliwienie piszą kolokwium z danego tematu po uzgodnieniu terminu z prowadzącym. Osoby nie posiadające usprawiedliwienia otrzymują ocenę niedostateczną bez możliwości poprawy.

1. Źródła i konsekwencje graniczności ludzkiego poznania; pychofizyka a świadomość

2. Mechanizm funkcjonowania automatycznego; nawyki i uzależnienia behawioralne

3. Tryb funkcjonowania uwagi i pamięci w sytuacji przeciążenia percepcyjnego i poznawczego; multitasking i ADHD poznawczo

4. Proces kategoryzacji percepcyjnej i pojęciowej; mapy percepcyjne, profile semantyczne, konstrukty personalne

5. Wrażenia i wiedza jako determinanty spostrzeżeń; złudzenia percepcyjne

6. Źródła, mechanizm, wyrazistość tworzenia wyobrażeń; praca z wyobrażeniami - treningi mentalne

7. Poznawczy mechanizm zniekształceń pamięci: fałszywe wspomnienia

8. Odpamiętywanie i rekodowanie informacji jako instrument terapeutyczny w wybranych zaburzeniach (PTSD)

9. Denotacja i konotacja: język a myślenie, kompetencja językowa a kontrola zachowania

10. Bez- i refleksyjność jako wymiar poznawania w kontekście oszczędności poznawczej i jakości życia

11. Proces podejmowania decyzji : świadome i nieświadome przetwarzanie informacji a obiektywna jakość wybranego wariantu

12. Sprawność głównych funkcji poznawczych w poszczególnych okresach cyklu życia; stymulowanie i "protezowanie" aktywności poznawczej

13. Twórczość jako umiejętność: poznawczy trening twórczości

14. Cywilizacyjne wyzwania dla sprawności poznawczej - chemiczne i elektromagnetyczne ingerencje w pracę mózgu

Omawianie i objaśnianie koncepcji, modeli, reguł teoretycznych (mini-wykłady, dyskusja)

Odnoszenie teorii do zjawisk życia codziennego - zachęcanie do ilustracji omawianych zjawisk poprzez prezentacje medialne i opisy werbalne

Zapoznawanie z wybranymi narzędziami badawczymi

Przybliżanie mechanizmów działania zjawisk za pośrednictwem procedur quasi-eksperymentalnych