| Literatura: |
Czabała J. Cz., 2006, Czynniki leczące w psychoterapii, PWN, Warszawa.
Erickson, M., Rossi, E.L., 1996, Lutowy człowiek. Rozwój świadomości i poczucia tożsamości w hipnoterapii, Gdańsk: GWP.
Klajs K. (2011) Hipnoza Ericksonowska. W: L. Grzesiuk, H. Suszek (red.), Psychoterapia. Szkoły i metody, (s. 513 - 520). Warszawa: ENETEIA.
Klajs K., Lipman L. (2011) Terapia Ericksonowska. W: L. Grzesiuk, H. Suszek (red.), Psychoterapia. Szkoły i metody, (s. 283 - 297). Warszawa: ENETEIA.
Szymańska K., Zaborska K. (2011) Wykorzystanie metafory w psychoterapii Ericksonowskiej. W: L.Grzesiuk, H. Suszek (red.), Psychoterapia. Szkoły i metody, (s. 523 - 538). Warszawa: ENETEIA.
Haley, J., 1995, Niezwykła terapia. Techniki terapeutyczne Miltona H. Ericksona, Gdańsk: GWP.
Zeig, J., Munion W.M., 2005, Milton H. Erickson, GWP: Gdańsk.
|
| Metody i kryteria oceniania: |
Pisemna praca zaliczeniowa (rozprawka):
Wypowiedź pisemna na jeden z 3 tematów: (Tematy do wyboru: Ericksonia – nie dziękuję!; Ericksona – to jest to!; Ericksonia – czy ja wiem?) Student analizuje 10 wybranych przez siebie argumentów potwierdzających tezę zawartą w wybranym przez siebie tytule rozprawki.
frekwencja i aktywność podczas pracy w podgrupach (obserwacja):
Obserwacja studenta w zakresie kompetencji osobistych predestynujących go do wykonywania zawodu psychoterapeuty oraz rozmowa ze studentem zawierająca informacje zwrotne dotyczące przejawianych przez niego kompetencji osobistych istotnych dla wykonywania zawodu psychoterapeuty.
|
| Zakres tematów: |
1) Wprowadzenie w tematykę, zapoznanie z grupą, wzajemne oczekiwania.
2) Budowanie „ogólnej” i „specyficznej” metafory (metafora pacjenta, terapeuty, relacji terapeutycznej).
3) Dostrojenie i rozpoznawanie kanałów reprezentacji poznawczej, uważność na proces wewnętrzny pacjenta
4) Rozmowa o problemie i formułowanie celu pracy terapeutycznej
5) Diagnoza ericksonowska 1 (klasyczne rozpoznania ICD – 10 w języku diagnozy ericksonowskiej)
6) Kazuistyka
7) Podsumowanie + praca końcowa (rozprawka)
|
