Na ocenę końcową składa się średnia ważona obejmująca:
ocenę za prezentację (0,8)
ocenę aktywności ciągłej (0,2)
Kryteria oceny autoprezentacji:
Ocenie podlega poprawność merytoryczna prezentacji oraz sposób prezentacji.
bardzo dobry – zagadnienie przedstawione wyczerpująco i w dojrzały naukowo sposób, brak błędów merytorycznych, logiczny układ prezentacji, czas zgodny z wymaganiami, ilustracje czytelne i poprawnie dobrane, student odpowiada na wszystkie pytania zadawane po prezentacji.
dobry – zagadnienie przedstawione poprawnie, bardzo nieliczne błędy merytoryczne, czas prezentacji zgodny z wymaganiami, ilustracje czytelne i dobrze dobrane, student odpowiada na większość pytań w dyskusji.
dostateczny – zagadnienie przedstawione częściowo, dość liczne błędy merytoryczne, ale student potrafi skorygować je w trakcie dyskusji, czas prezentacji nieznacznie odbiega od wymagań, ilustracje w większości poprawnie dobrane, student odpowiada na niektóre pytania w dyskusji.
niedostateczny – zagadnienie przedstawione pobieżnie, liczne błędy merytoryczne, których student nie potrafi skorygować w trakcie dyskusji, czas prezentacji odbiega znacznie od wymagań, ilustracje nieczytelne lub źle dobrane, student nie potrafi odpowiedzieć na pytania zadawane po prezentacji.
Kryteria oceny aktywności ciągłej:
Ocenie podlega zaangażowanie studenta w dyskusję naukową. Aktywność ciągła oceniana jest w skali od bdb do ndst.
bardzo dobry – student w dojrzały sposób uczestniczy w dyskusji na prezentowany w trakcie seminarium temat, często zadaje pytania, ma szeroką wiedzę w zakresie omawianego tematu.
dobry – student zadaje pytania i uczestniczy w dyskusji, ma podstawową wiedzę na omawiany temat.
dostateczny – student rzadko zadaje pytania, ma podstawową wiedzę na omawiany temat.
niedostateczny – student nie zadaje pytań i nie ma przygotowania merytorycznego w zakresie prezentowanego zagadnienia.
|