Literatura: |
literatura obowiązkowa
Mikuta M., Kultura żywego słowa, oprac. S. Podobiński, Częstochowa: Wydaw. Wyższej Szkoły Pedagogicznej, 2001; M. Mikuta Kultura żywego słowa, Warszawa: Państwowe Zakłady Wydawnictw Szkolnych, 1961, 1963.
Urbańczyk S. , Słowniki i encyklopedie. Ich rodzaje i użyteczność. Katowice: Fundacja dla Wspierania Śląskiej Humanistyki, 1991.
Wieczorkiewicz B., Sztuka mówienia, red. nauk. i uzup. Z. Kurzowa, wyd. 4 popr. i uzup., Warszawa: Wydaw. Radia i Telewizji, 1977; [Wyd.5.] – Wyd. Radia i Telewizji, 1980; Sztuka mówienia: poradnik, Warszawa: „Art.-Program”, 1988.
Współczesny język polski, red. J. Bartmiński, Wrocław: „Wiedza o Kulturze”, 1993; [Wyd.2.] – Lublin: Wydaw. UMSC, 2001; [Wyd.3.] - Lublin: Wydaw. UMSC, 2010 (odpowiednie rozdziały).
Podstawowe słowniki języka polskiego oraz wydawnictwa poprawnościowe, w tym obligatoryjnie: Nowy słownik poprawnej polszczyzny PWN, red. A. Markowski, oprac. haseł A. Grzegółka-Maciejewska, Warszawa: Wyd. Naukowe PWN, 1999 (odpowiednie hasła), Podręczny słownik poprawnej wymowy polskiej, red. W. Lubaś, S. Urbańczyk, Katowice: Fundacja dla Wspierania Śląskiej Humanistyki- Wyd. 2 rozszerz. ,1993.
Literatura uzupełniająca:
Encyklopedia języka polskiego, red. red. S. Urbańczyk, M. Kucała, oprac. A. Kałkowska, Wrocław: Zakład Narodowy im. Ossolińskich, 1991, 1994, 1999 (odpowiednie hasła).
Encyklopedia wiedzy o języku polskim, red. S. Urbańczyk, oprac. M. Kucała, Wrocław: Zakład Narodowy Ossolińskich, 1978, 1979 (odpowiednie hasła).
Formy i normy, czyli poprawna polszczyzna w praktyce, red. K. Mosiołek-Kłosińska, Warszawa: Wydaw. Felberg SJA, 2001.
Fonetyka języka polskiego w ćwiczeniach / Ewa Badyda i Sylwia Rzedzicka. - Wyd. 2. - Gdańsk ; Sopot : Wydawnictwo Uniwersytetu Gdańskiego, 2014.
Język polski”. Organ Towarzystwa Miłośników Języka Polskiego, Kraków (lektura wskazanych artykułów)
Meissner Cz., Książeczka o sztuce recytacji i sztuce mówienia, Katowice: Fundacja dla Wspierania Śląskiej Humanistyki, 1993.
Ożóg K., Polszczyzna przełomu XX i XXI wieku. Wybrane zagadnienia, Rzeszów: Wydaw. „Otwarty rozdział”, 200, 2007.
Sawrycki W., Kultura żywego słowa, Toruń: Wydaw. UMK, 1985.
|
Metody i kryteria oceniania: |
prezentacja ustna:
Wymagania merytoryczne:
samodzielne, szczegółowe opracowanie danego zagadnienia na podstawie literatury przedmiotu i materiału dokumentacyjnego, wskazanych przez prowadzącego oraz będących efektem indywidualnych poszukiwań badawczych. Prezentacja zagadnienia w formie ustnej, udzielenie odpowiedzi na pytania dotyczące prezentowanych treści; przygotowanie pisemnej wersji prezentacji (konspekt).
Kryteria oceny:
ocenie podlega:
zdobyta wiedza teoretyczna;
sposób przedstawienia poglądów autorów analizowanych tekstów;
umiejętności techniczne w zakresie wygłaszanego tekstu; autoprezentacja;
sprawność porozumiewania się językiem w oficjalnych sytuacjach publicznych;
poprawność konstruowania tekstów w formie pisemnej.
Przebieg procesu weryfikacji:
prezentacje realizowane są regularnie, zgodnie z harmonogramem przyjętym w grupie ćwiczeniowej. Czas prezentacji indywidualnej wynosi 20 minut (w trakcie zajęć odbywają się dwie prezentacje). Po zakończeniu prezentacji student oddaje przygotowaną pisemną wersję prezentacji - konspekti.
Na ocenę ostateczną, składa się w 75 % wystąpienie ustne i w 25 % jego pisemna wersja .
kolokwium problemowe, grupowe; Czas trwania 60 minut.
Wymagania merytoryczne:
wymagana znajomość treści ćwiczeń oraz znajomość związanej z ćwiczeniami literatury przedmiotu: obowiązkowej i uzupełniającej Kryteria oceny:
ocenia podlega :
stopień opanowania treści ćwiczeniowych (w tym ujętych w formie prezentacji, dokonywanych przez poszczególnych studentów) oraz wiedzy uzyskanej w procesie indywidualnej lektury związanej z ćwiczeniami literatury przedmiotu: obowiązkowej i uzupełniającej;
umiejętność analityczno-interpretacyjna wskazanych tekstów literackich i naukowych.
|