Psychologia społeczna 06-PS-SM-013
Ćwiczenia (C) semestr letni 2016/2017

Literatura obowiązkowa:

Aronson, E., Wilson, T. D. i Akert, R. M. (1995). Psychologia społeczna. Serce i umysł. Poznań: Zysk i S-ka.

Goffman, E. (2005). Piętno. Rozważania o zranionej tożsamości. Gdańsk: GWP.

Kenrick, D.T., Neuberg, S. L. i Cialdini R. B. (2002). Psychologia społeczna. Rozwiązane tajemnice. Gdańsk: GWP.

Mandal, E. (2000). Podmiotowe i interpersonalne konsekwencje stereotypów związanych z płcią. Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego.

Moskowitz, G. B. (2009). Zrozumieć siebie i innych. Psychologia poznania społecznego. Gdańsk: Gdańskie Wydawnictwo Psychologiczne.

Strelau, J. i Doliński, D. (red.) (2010). Psychologia akademicka. tom II, Gdańsk: Gdańskie Wydawnictwo Psychologiczne.

Wojciszke, B. (2002). Człowiek wśród ludzi. Warszawa: Scholar.

Wojciszke, B. (2011). Psychologia społeczna. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe Scholar.

Literatura uzupełniająca:

Aronson, E., Wilson, T. D. i Akert, R. M. (1995). Psychologia społeczna. Serce i umysł. Poznań: Zysk i S-ka.

Cisłak, A., Henne, K. i Skarżyńska, K. (red.) (2009). Przekonania w życiu jednostek, grup, społeczności. Warszawa: Academica Wydawnictwo SWPS.

Eysenck, H.J. i Eysenck, M. (1996). Podpatrywanie umysłu. Dlaczego ludzie się zachowują tak, jak się zachowują. Gdańsk: Gdańskie Wydawnictwo Psychologiczne.

Festinger, L. (1957/2007). Teoria dysonansu poznawczego. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN.

Forgas, J. P., Williams, K. D. i Wheeler, L. (2005). Umysł społeczny. Poznawcze i motywacyjne aspekty zachowań interpersonalnych. Gdańsk: Gdańskie Wydawnictwo Psychologiczne.

Forsterling, F. (2005). Atrybucje. Podstawowe teorie, badania i zastosowanie. Gdańsk: GWP.

Greenwald, A.G. i Banaji, M.R. (1995). Utajone poznanie społeczne: postawy, wartościowanie siebie i stereotypy. Przegląd Psychologiczny, 38, 11-63.

Hearton, T., Kleck, R., Hebl, M. i Hull, J. (red.) (2007). Społeczna psychologia piętna. Warszawa: PWN.

Jarymowicz, M. (2000). Tożsamość. W: J. Strelau (red.), Psychologia. Podręcznik akademicki. Tom 3 (s. 107- 125). Gdańsk: GWP.

Kofta, M. (2001). Poczucie kontroli, złudzenia na temat siebie, a adaptacja psychologiczna. W: M. Kofta, T.

Szustrowa (red.), Złudzenia, które pozwalają żyć. Szkice ze społecznej psychologii osobowości (s. 199- 225). Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN.

Kofta, M. i Szustrowa, T. (red.) (2001), Złudzenia, które pozwalają żyć. Szkice ze społecznej psychologii osobowości. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN.

Kossowska, M., Śmieja, M. i Śpiewak, S. (red.) (2005). Społeczne ścieżki poznania. Gdańsk: Gdańskie Wydawnictwo Psychologiczne.

Lewicka, M. i Grzelak, J. (red.) (2002). Jednostka i społeczeństwo. Gdańsk: GWP.

Macrae, C.N., Stangor, Ch. i Hewstone, M. (1999). Stereotypy i uprzedzenia. Najnowsze ujęcie. Gdańsk: GWP.

Mandal, E. (2000). Podmiotowe i interpersonalne konsekwencje stereotypów związanych z płcią. Katowice: Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego.

Mandal, E. (2008). Miłość, władza i manipulacja w bliskich związkach. Warszawa: PWN.

Mandal, E. i Stefańska-Klar, R. (red.) (1995). Współczesne problemy socjalizacji. Katowice: Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego.

Mądrzycki, T .(1986). Deformacje w spostrzeganiu ludzi. Warszawa: PWN.

Mead, M. (1986). Trzy studia. Tom 3. Płeć i charakter w trzech społecznościach pierwotnych. Warszawa: PIW.

Mika, S. (1987). Psychologia społeczna. Warszawa: PWN.

Pratkanis, A. i Aronson, E. (2007). Wiek propagandy. Warszawa: PWN.

Reykowski, J. (red.) (1976). Osobowość a społeczne zachowanie ludzi. KiW. Warszawa.

Rotter, J. B. (1990). Poczucie wewnętrznej versus zewnętrznej kontroli wzmocnień. Nowiny Psychologiczne, 5/6, 59 – 70.

Tyszka, T. (1999). Psychologiczne pułapki oceniania i podejmowania decyzji. Gdańsk: Gdańskie Wydawnictwo Psychologiczne.

Wojciszke, B. (2002). Człowiek wśród ludzi. Warszawa: Scholar.

Wojciszke, B. (2010). Sprawczość i wspólnotowość. Podstawowe wymiary spostrzegania społecznego. Gdańsk: GWP.

Zimbardo, Ph.G., Leippe, M.R. (2004). Psychologia zmiany postaw i wpływu społecznego. Poznań: Zysk i S- ka.

Ocena cząstkowa z zajęć ćwiczeniowych jest ustalana na podstawie oceny uzyskanej w kolokwium I. Warunkiem uzyskania pozytywnej oceny z ćwiczeń jest zaliczenie I i II kolokwium oraz obecność na minimum 90% zajęć (istnieje możliwość odrabiania zajęć na dyżurach).

Kolokwium I

Kolokwium pisemne zawierające pytania problemowe, testowe i otwarte, których celem jest sprawdzenie wiedzy z zakresu analizowanych treści.

Skala ocen:

51%-60% (punktacji maksymalnej) – dostateczny (3,0; E)

61%-70% – dostateczny plus (3,5; D)

71%-80% – dobry (4,0; C)

81%-90% – dobry plus (4,5; B)

91%-100% – bardzo dobry (5,0; A)

Kolokwium II

Kolokwium pisemne zawierające pytania otwarte, problemowe, których celem jest sprawdzenie umiejętności i kompetencji z zakresu analizowanych treści.

Praca będzie oceniana według następujących kryteriów:

- prawidłowe odwołanie się do teorii;

- poprawna analiza zjawiska.

Wynikiem kolokwium jest zaliczenie.

Dyskusja na podstawie literatury, metody aktywizujące, prezentacje multimedialne