Seminarium magisterskie 13-EP-S2-SM2
seminarium (S)
semestr zimowy 2017/2018
Informacje o zajęciach (wspólne dla wszystkich grup)
Liczba godzin: | 30 | ||
Limit miejsc: | (brak limitu) | ||
Zaliczenie: | Zaliczenie na ocenę | ||
Literatura: |
lista lektur jest uzależniona od od tematu pisemnej pracy magisterskiej realizowanej przez studenta Literatura uzupełniająca: Duraj- Nowakowa K., Studiowanie literatury przedmiotu, Wydawnictwo UJ, Kraków 2002. Mendel T., Majchrzak J., Metodyka pisania prac magisterskich i dyplomowych: poradnik pisania prac promocyjnych oraz innych opracowań naukowych wraz z przygotowaniem ich do obrony i publikacji. Poznań 1996. Kuhn T., Struktura rewolucji naukowych. Warszawa 1968. Kępińska A., Energie sztuki, Warszawa 1990 Kowalczyk I., Ciało i władza, Polska sztuka krytyczna lat 90. Warszawa 2002 Kubler G., Kształt czasu, uwagi o historii rzeczy, Warszawa 1970 Krawczak E., Antropologia kulturowa. Klasyczne kierunki, szkoły i orientacje, Lublin 2003; Lévi-Strauss C., Antropologia strukturalna. Przeł. K. Pomian. Warszawa 2000. Lyotard J. F., Kondycja ponowoczesna, Warszawa 1993;Malinowski B., Funkcjonalna analiza kultury. W: Szkice z teorii kultury. Warszawa 1952. Margolis J., Czym, w gruncie rzeczy, jest dzieło sztuki. Kraków 2004. Mitosek Z., Teorie badań literackich. Warszawa 1988. Morawski S., Funkcje sztuki dawnej i twórczości najnowszej. W: Na zakręcie od sztuki do po-sztuki. Kraków 1985. Morawski S., Główne nurty estetyki XX wieku. Wrocław 1992. Morawski S., Na zakręcie od sztuki do po-sztuki. Kraków 1985. McLuhan M., Wybór tekstów, Poznań 2001; Odkrywanie modernizmu. Przekłady i komentarze, red. R. Nycz R., Kraków: Universitas, 2004. Panofsky E., Studia z historii sztuki, Warszawa 1971; Piękno w sieci. Estetyka a nowe media, red. K. Wilkoszewska, Kraków 1999; Pytkowski W., Organizacja badań i ocena prac naukowych, PWN, Warszawa 1985 Piotrowski P., Znaczenie modernizmu, Rebis Poznań 1999; Stróżewski W., Dialektyka twórczości, PWM, Kraków 1983. Stróżewski W., Wokół piękna, Kraków: Universitas, 2002. Welsch W., (red. Krystyna Wilkoszewska), Estetyka poza estetyką. O nową postać estetyki, Universitas, Kraków 2005. Ossowski St.: Wybór pism estetycznych. Wprowadzenie, wybór i opracowanie Bohdan Dziemidok. Kraków 2004. Paluch A., Mistrzowie antropologii społecznej. Warszawa 1999. Rosner K., Hermeneutyka jako krytyka kultury. Warszawa 1991. Słownik terminów literackich. Red. J. Sławiński. Wrocław-Warszawa-Kraków-Gdańsk 1988. Słownik terminologiczny sztuk pięknych. Red. K. Kubalska-Sułkiewicz, M. Bieska-Łach, Manteuffel-Szarota. Warszawa 2003. Szymańska B., Co to jest strukturalizm. Kraków 1980. Świerkocki M., Postmodernizm. Nowy paradygmat kultury. Warszawa 1999. Wolicka E., Historia sztuki w nurcie historii kultury. „Znak” 1993, nr 462 (11). Kraków 1993. |
||
Metody i kryteria oceniania: |
Student umie analizować wskazaną (wybraną) problematykę, ze świadomością metodologii; świadomie obiera strategię interpretacyjną; potrafi konstruować wypowiedź ustną i pisemną; formułować pytania krytyczne. Zna wybrane elementy teorii sztuki. Dysponuje umiejętnością opisu i analizy dzieła sztuki z uwzględnieniem elementów formalnych, kontekstowych i metodologicznych. Potrafi selektywnie i twórczo wykorzystać wiedzę w prezentacji wybranej problematyki i w dyskusji o sztuce. Oceniana jest umiejętność techniczna konstruowania wypowiedzi ustnej i pisemnej, zaangażowanie w redagowanie pracy, systematyczność, stopień przyswojenia sobie wiedzy teoretycznej z obszaru humanistyki i nauk o sztuce (szczególnie z zakresu metodologii). |
||
Zakres tematów: |
Treści seminarium koncentrują się na trzech obszarach: 1) pogłębianiu świadomości metodologicznej oraz umiejętności zastosowania w pracy teoretycznej wybranych koncepcji interpretacyjnych (taktyki badawcze, syntetyczny przegląd stanowisk metodologicznych, podstawowych taktyk opisu i interpretacji dzieła sztuki oraz „tekstu kultury”); 2) wykształceniu niezbędnych umiejętności związanych z przygotowywaniem i redagowaniem rozbudowanych prac pisemnych (w tym pracy magisterskiej), jak również umiejętności w zakresie różnych form wystąpień ustnych i prezentacji multimedialnych (studenci konstruują konspekt rozprawy magisterskiej, dokonują kwerendy bibliograficznej i rozpoczynają pracę nad tekstem); 3) opracowywaniu wyjściowego zagadnienia problemowego, które następnie podlega dookreśleniu tak w zakresie perspektyw interpretacyjnych, jak i ewentualnej taktyki metodologicznej i opracowaniu go w formie pisemnej Zakres tematyczny prac magisterskich pozostaje do wyboru: badania szeroko rozumianej sztuki i kultury głównie w ich aspekcie historycznym i antropologicznym, w różnorakich ujęciach problemowych (od sztuki dawnej po zjawiska najnowsze); sztuka i kultura, interpretacje w obszarze ogólnych relacji i związków kultury i sztuki; definicje, kategorie, pojęcia - obszar definiowania sztuki i dzieła (kategorie, funkcje, temat, treść, forma), zmienność ujęć definicji od definicji substancjalnej, przez funkcjonalną po instytucjonalną, sztuka w kontekście i funkcjonowanie obiektu artystycznego z uwzględnieniem poziomów kontekstu kulturowego dzieła, zagadnienie odbioru,recepcji i uczestnictwa w kulturze artystycznej (funkcje sztuki, dzieło jako komunikat artystyczny, nastawienia, oczekiwania i preferencje artystyczne odbiorców); wartościowanie dzieła, preferencje wybory, sztuka w kontekście i formalizm; sztuka a tradycja— tradycja sztuki europejskiej: konwencje obrazowania, symbolizm i hierarchie gatunków i tematów ikonograficznych, rola i znaczenie oraz status społeczny twórcy; rola i znaczenie estetyk normatywnych, akademizm, koncepcja „sztuk pięknych”, zaplecze instytucjonalne (kolekcje, akademie, salony, muzea); klasycyzm a modernizm— problem stylu, stabilizacja akademizmu i „zasada dobrego smaku”, przemienność konwencji artystycznych, modernizmy dziewiętnastowieczne i nowa rola artysty, transgresje tradycyjnego tematu, przekształcenia obrazowania, zagadnienie przestrzeni (od renesansu do kubizmu), modernistyczne transgresje XX wieku; alternatywy postmodernizmu — postmodernizm jako nowy paradygmat kultury, postmodernistyczna praktyka artystyczna i literacka, sztuka bez granic, dzieło w dobie multiplikacji, obraz bez desygnatu; problematyka sztuki współczesnej w perspektywie socjologii i estetyki. |
||
Metody dydaktyczne: |
konwersatorium |
Grupy zajęciowe
Grupa | Termin(y) | Prowadzący |
Miejsca ![]() |
Akcje |
---|---|---|---|---|
1 |
(brak danych),
(sala nieznana)
|
Aleksandra Giełdoń-Paszek | 3/3 |
szczegóły![]() |
2 |
(brak danych),
(sala nieznana)
|
Joanna Wowrzeczka | 7/7 |
szczegóły![]() |
3 |
(brak danych),
(sala nieznana)
|
Ryszard Solik | 6/6 |
szczegóły![]() |
Wszystkie zajęcia odbywają się w budynku: |
Właścicielem praw autorskich jest Uniwersytet Ślaski w Katowicach.