Uniwersytet Ślaski w Katowicach - Centralny System Uwierzytelniania
Strona główna

Fakultet 4. Psychologia ewolucyjna z elementami psychologii zwierząt 06-PS-SM-104.06
Wykład (W) semestr zimowy 2018/2019

Informacje o zajęciach (wspólne dla wszystkich grup)

Liczba godzin: 30
Limit miejsc: (brak limitu)
Zaliczenie: Egzamin
Literatura:

Literatura obowiąskowa:

1. Buss, D. M. (2001). Psychologia ewolucyjna. Gdańsk: GWP.

2. Dawkins, R. (2003). Samolubny gen. Warszawa: Prószyński i S-ka.

3. Dennett, D.C. (2017). Od bakterii do Bacha. O ewolucji umysłów. Kraków: Copernicus Center Press.

4. De Wall, F. (2017). Bystre zwierzę. Kraków: Copernicus Center Press.

5. Dunbar, R. (2016). Człowiek. Biografia. Kraków: Copernicus Center Press.

6. Gazzaniga,. M. (2011). Istota człowieczeństwa. Sopot: Smak Słowa.

7. Hohol, M. (2017). Wyjaśnić umysł. Struktura teorii neurokognitywnych. Kraków: Copernicus Center Press.

8. (red.) Pawłowski, B. (2009). Biologia atrakcyjności człowieka. Warszawa: Wydawnictwo UW.

9. Workman, L., Reader, W. (2014). Evolutionary psychology. An Introduction. New York: Cambridge University Press.

Literatura uzupełniająca:

1. Barber, M. (2007). Legendy miejskie. Warszawa: Wydawnictwo RM.

2. Baron-Cohen, S. (2015). Teoria zła. Sopot: Smak Słowa.

3. Bergen,. B.K. (2017). Latające świnie. Jak umysł tworzy znaczenie. Kraków: Copernicus Center Press.

4. Blackmore, S. (2002). Maszyna memowa. Poznań: Rebis.

5. Boyer, P. (2005). I człowiek stworzył bogów….Warszawa: Prószyński i S-ka.

6. Brockman, J. (2008, red.). W co wierzymy choć nie potrafimy tego dowieść. Sopot: Smak Słowa.

7. Brożek, B., Hohol, M. (2014). Umysł matematyczny. Kraków: Copernicus Center Press.

8. Buss, D.M. (2000). The Evolution of Happiness. American Psychologist, 55, 15-23.

9. Buss D. M. (2007), Morderca za ścianą. Gdańsk: GWP.

10. Cosmides, L., Tooby, J. (1997). Evolutionary Psychology and the Emotions (http://www.psych.ucsb.edu/research/cep/emotion.html).

11. Dawkins, R. (2003). Fenotyp rozszerzony. Warszawa: Prószyński i S-ka.

12. Dawkins, (2007). Bóg urojony. Warszawa: Wydawnictwo CiS.

13. Dennet, D.C. (2016). Świadomość. Kraków: Copernicus Center Press.

14. De Wall, F. (2017). Bonobo i ateista. W poszukiwaniu humanizmu wśród naczelnych. Kraków: Copernicus Center Press.

15. Dunbar, R. (2013). Nowa historia ewolucji człowieka. Kraków: Copernicus Center Press.

16. Everett, D.L. (2018). Język – narzędzie kultury. Kraków: Copernicus Center Press.

17. Fukuyama, F.(2004). Koniec człowieka. Konsekwencje rewolucji biotechnologicznej. Kraków: Znak.

18. Gazzaniga, M. (2013). Kto tu rządzi – ja czy mój mózg?. Sopot: Smak Słowa.

19. Guttman, B. S. (2008). Ewolucjonizm. Co warto wiedzieć. Gliwice: Wydawnictwo CKA.

20. Haidt, J. (2014). Prawy umysł. Sopot: Smak Słowa.

21. Haselton, M.G., Nettle, D. (2006). The Paranoid Optimist: An Integrative Evolutionary Model of cognitive Biases. Personality and Social Psychology Review, 10, 47-66.

22. Hurley, M.M., Denett, D.C., Adams Jr., R.B. (2016). Filozofia dowcipu. Kraków: Copernicus Center Press.

23. Jach, Ł. (2016). Homo sapiens a sztuka – twórczość artystyczna w perspektywie psychologii ewolucyjnej. Acta Universitatis Pedagogicae Cracoviensis. Studia Psychologica, IX, 75-92.

24. Nettle, D. (2006). The Evolution of Personality Variation in Humans. American Psychologist, 61, 622-631.

25. Oramus, D. (2017). Darwinowskie paradygmaty. Mit teorii ewolucji w kulturze współczesnej. Kraków: Copernicus Center Press.

26. Pinker, S. (2004). Tabula rasa. Spory o naturę ludzką. Gdańsk: GWP.

27. Szlendak, T. (2011). Socjologia rodziny. Warszawa: PWN.

28. Vugt, M. V., Hogan, R., Kaiser, R. B. (2008). Leadership, Followership and Evolution. Some Lessons From the Past, American Psychologist, 63, s. 182-196.

29. Wróbel, Sz. (2010). Umysł, gramatyka, ewolucja. Warszawa: PWN.

UWAGA: W niektórych (nielicznych i uzasadnionych) przypadkach, z odpowiednim wyprzedzeniem możliwe jest wskazanie przez prowadzącego zajęcia dodatkowej literatury, nieuwzględnionej w sylabusie, wynikające z pojawiania się nowych, ciekawych z punktu widzenia tematyki zajęć artykułów lub książek.

Metody i kryteria oceniania:

Egzamin pisemny. W przypadku egzaminu poprawkowego istnieje możliwość przeprowadzenia go w formie ustnej.

Większa część egzaminu (waga: 0,75% oceny końcowej) przyjmuje formę pisemnego testu jednokrotnego wyboru, składającego się z 30 pytań. Ocena z egzaminu uzależniona jest od stosunku uzyskanych punktów do maksymalnego, możliwego do uzyskania wyniku:

- 0%-59% - niedostateczny (2)

- 60%-69% - dostateczny (3)

- 70%-74% - dostateczny plus (+3)

- 75%-84% - dobry (4)

- 85%-89% - dobry plus (+4)

- 90%-100% - bardzo dobry (5)

Dodatkowo na egzaminie pojawi się jedno pytanie sformułowane w postaci otwartej (waga: 25% oceny końcowej), którego celem jest zbadanie umiejętności studenta w zakresie praktycznego zastosowania zdobytej wiedzy, konfrontowania jej z własnymi przekonaniami oraz zauważania etycznych dylematów, jakie mogą wiązać się z jej stosowaniem lub wykorzystywaniem w nieumiejętny lub intencjonalnie zmanipulowany sposób.

Ocena końcowa = 0,75*ocena z testu wyboru + 0,25*ocena z pytania otwartego.

Zakres tematów:

1. Wprowadzenie do psychologii ewolucyjnej.

2. Procesy poznawcze i emocjonalne w perspektywie ewolucyjnej – między mózgiem Boltzmana a umysłem ucieleśnionym, cz. 1.

3. Procesy poznawcze i emocjonalne w perspektywie ewolucyjnej – między mózgiem Boltzmana a umysłem ucieleśnionym, cz. 2.

4. Ewolucyjna psychologia moralności.

5. Wybrane aspekty psychologii zwierząt.

6. Męskie i kobiece strategie doboru partnera.

7. Opieka nad potomstwem w ujęciu ewolucyjnym.

8. Biologia ludzkiej atrakcyjności, cz. 1.

9. Biologia ludzkiej atrakcyjności, cz. 2.

10. Egoizm, altruizm, hierarchia i dominacja.

11. Wycieczka do „Westworld” – problematyka samoświadomości i wolnej woli w psychologii ewolucyjnej i naukach kognitywnych.

12. Procesy ewolucyjne w symulacjach komputerowych.

13. Ewolucyjne koncepcje kultury i sztuki.

14. Głos psychologii ewolucyjnej w poszczególnych działach psychologii stosowanej.

15. Perspektywy dalszej ewolucji człowieka – separacja populacji, transhumanizm i posthumanizm.

Metody dydaktyczne:

Wykład multimedialny z wykorzystaniem materiałów wizualnych i dźwiękowych. Dyskusja z uczestnikami wykładu. Gry i symulacje komputerowe. Analizowanie w kontekście tematyki zajęć bieżących wydarzeń ze świata kultury, sportu i polityki. Sondaż środowiskowy

Grupy zajęciowe

zobacz na planie zajęć

Grupa Termin(y) Prowadzący Miejsca Liczba osób w grupie / limit miejsc Akcje
1 każda środa, 13:30 - 15:00, sala 203
Łukasz Jach 54/56 szczegóły
Wszystkie zajęcia odbywają się w budynku:
Wydział Nauk Społecznych (Katowice, ul. Grażyńskiego 53)
Opisy przedmiotów w USOS i USOSweb są chronione prawem autorskim.
Właścicielem praw autorskich jest Uniwersytet Ślaski w Katowicach.
kontakt deklaracja dostępności mapa serwisu USOSweb 7.1.2.0-7 (2025-06-25)