|
Literatura obowiąskowa:
1. Buss, D. M. (2001). Psychologia ewolucyjna. Gdańsk: GWP.
2. Dawkins, R. (2003). Samolubny gen. Warszawa: Prószyński i S-ka.
3. Dennett, D.C. (2017). Od bakterii do Bacha. O ewolucji umysłów. Kraków: Copernicus Center Press.
4. De Wall, F. (2017). Bystre zwierzę. Kraków: Copernicus Center Press.
5. Dunbar, R. (2016). Człowiek. Biografia. Kraków: Copernicus Center Press.
6. Gazzaniga,. M. (2011). Istota człowieczeństwa. Sopot: Smak Słowa.
7. Hohol, M. (2017). Wyjaśnić umysł. Struktura teorii neurokognitywnych. Kraków: Copernicus Center Press.
8. (red.) Pawłowski, B. (2009). Biologia atrakcyjności człowieka. Warszawa: Wydawnictwo UW.
9. Workman, L., Reader, W. (2014). Evolutionary psychology. An Introduction. New York: Cambridge University Press.
Literatura uzupełniająca:
1. Barber, M. (2007). Legendy miejskie. Warszawa: Wydawnictwo RM.
2. Baron-Cohen, S. (2015). Teoria zła. Sopot: Smak Słowa.
3. Bergen,. B.K. (2017). Latające świnie. Jak umysł tworzy znaczenie. Kraków: Copernicus Center Press.
4. Blackmore, S. (2002). Maszyna memowa. Poznań: Rebis.
5. Boyer, P. (2005). I człowiek stworzył bogów….Warszawa: Prószyński i S-ka.
6. Brockman, J. (2008, red.). W co wierzymy choć nie potrafimy tego dowieść. Sopot: Smak Słowa.
7. Brożek, B., Hohol, M. (2014). Umysł matematyczny. Kraków: Copernicus Center Press.
8. Buss, D.M. (2000). The Evolution of Happiness. American Psychologist, 55, 15-23.
9. Buss D. M. (2007), Morderca za ścianą. Gdańsk: GWP.
10. Cosmides, L., Tooby, J. (1997). Evolutionary Psychology and the Emotions (http://www.psych.ucsb.edu/research/cep/emotion.html).
11. Dawkins, R. (2003). Fenotyp rozszerzony. Warszawa: Prószyński i S-ka.
12. Dawkins, (2007). Bóg urojony. Warszawa: Wydawnictwo CiS.
13. Dennet, D.C. (2016). Świadomość. Kraków: Copernicus Center Press.
14. De Wall, F. (2017). Bonobo i ateista. W poszukiwaniu humanizmu wśród naczelnych. Kraków: Copernicus Center Press.
15. Dunbar, R. (2013). Nowa historia ewolucji człowieka. Kraków: Copernicus Center Press.
16. Everett, D.L. (2018). Język – narzędzie kultury. Kraków: Copernicus Center Press.
17. Fukuyama, F.(2004). Koniec człowieka. Konsekwencje rewolucji biotechnologicznej. Kraków: Znak.
18. Gazzaniga, M. (2013). Kto tu rządzi – ja czy mój mózg?. Sopot: Smak Słowa.
19. Guttman, B. S. (2008). Ewolucjonizm. Co warto wiedzieć. Gliwice: Wydawnictwo CKA.
20. Haidt, J. (2014). Prawy umysł. Sopot: Smak Słowa.
21. Haselton, M.G., Nettle, D. (2006). The Paranoid Optimist: An Integrative Evolutionary Model of cognitive Biases. Personality and Social Psychology Review, 10, 47-66.
22. Hurley, M.M., Denett, D.C., Adams Jr., R.B. (2016). Filozofia dowcipu. Kraków: Copernicus Center Press.
23. Jach, Ł. (2016). Homo sapiens a sztuka – twórczość artystyczna w perspektywie psychologii ewolucyjnej. Acta Universitatis Pedagogicae Cracoviensis. Studia Psychologica, IX, 75-92.
24. Nettle, D. (2006). The Evolution of Personality Variation in Humans. American Psychologist, 61, 622-631.
25. Oramus, D. (2017). Darwinowskie paradygmaty. Mit teorii ewolucji w kulturze współczesnej. Kraków: Copernicus Center Press.
26. Pinker, S. (2004). Tabula rasa. Spory o naturę ludzką. Gdańsk: GWP.
27. Szlendak, T. (2011). Socjologia rodziny. Warszawa: PWN.
28. Vugt, M. V., Hogan, R., Kaiser, R. B. (2008). Leadership, Followership and Evolution. Some Lessons From the Past, American Psychologist, 63, s. 182-196.
29. Wróbel, Sz. (2010). Umysł, gramatyka, ewolucja. Warszawa: PWN.
30. Schuiltzhuinen, M. (2019). Ewolucja w miejskiej dżungli. Łódź: Feeria.
31. Hare, B., Woods, V. (2019). Psi geniusz. Dlaczego psy są mądrzejsze, niż nam się wydaje?. Kraków: Copernicus Center Press.
UWAGA: W niektórych (nielicznych i uzasadnionych) przypadkach, z odpowiednim wyprzedzeniem możliwe jest wskazanie przez prowadzącego zajęcia dodatkowej literatury, nieuwzględnionej w sylabusie, wynikające z pojawiania się nowych, ciekawych z punktu widzenia tematyki zajęć artykułów lub książek.
|
