Metodyka nauczania i wychowania osób niepełnosprawnych intelektualnie w stopniu lekkim I 06-PC-S1-38
Ćwiczenia (C) semestr letni 2019/2020

Literatura obowiązkowa:

• Bereźnicki F., (2007): Dydaktyka kształcenia ogólnego. Oficyna Wydawnicza „Impuls”, Kraków.

• Bilewicz-Kuźnia B. (2014): Dar Zabawy. Metodyka i propozycje zajęć z dziećmi według założeń pedagogicznych F.Froebla, Froebel.pl Sp. z o.o., Lublin.

• Brophy J., (2004): Motywowanie uczniów do nauki. PWN, Warszawa.

• Bujnowska A., Palak Z. (red.), (2008): Kompetencje pedagoga specjalnego. Aktualne wyzwania teorii i praktyki. Wydawnictwo UMCS, Lublin.

• Gajdzica Z. (2014): Podręcznik w tradycyjnie ujętym procesie kształcenia uczniów z lekką niepełnosprawnością intelektualną - na marginesie dyskusji o nowym powszechnym i jednolitym elementarzu. „Szkoła Specjalna" nr 4.

• Gajdzica Z. (red.), (2008): Wspólne i swoiste zagadnienia edukacji i rehabilitacji osób z upośledzeniem umysłowym. WSH, Sosnowiec.

• Głodkowska J. (red.), (2010): Dydaktyka specjalna w przygotowaniu do kształcenia uczniów ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi. Podręcznik akademicki. Wydawnictwo APS, Warszawa.

• Guz S., (2015): Edukacja w systemie Montessori: wybrane obszary kształcenia. T. 1, 2. Wydawnictwo UMCS, Lublin.

• Kosińska A., Polak A., Żiżka D., (1999): Uczę metodą ośrodków pracy: materiały pomocnicze dla nauczycieli. WSiP, Warszawa.

• Kustosz S., (2016): Rymuję i buduję. Rymowanki i wiersze do darów. Wyd. 2 zm., Froebel.pl Sp. z o.o., Lublin.

• Małek K., (2016): Teatrzyki – wielka księga inspiracji. Propozycje animacji teatralnych i zabaw w oparciu o pedagogikę F.Froebla, Froebel.pl Sp. z o.o., Lublin.

• Minczakiewicz M. (red.), (2003): Dziecko niepełnosprawne. Rozwój i wychowanie. Oficyna Wydawnicza „Impuls”, Kraków

• Mitchell D. (2016): Sprawdzone metody w edukacji specjalnej i włączającej. Strategie nauczania poparte badaniami. Wyd. Harmonia Universalis, Gdańsk.

• Speck O., (2015): Osoby z niepełnosprawnością intelektualną. Podręcznik dla celów wychowawczych i edukacyjnych. Wydawnictwo „Harmonia”, Gdańsk

• Wendreńska I., (2009): O użyteczności metody opowieści wychowawczej w procesie kształtowania kompetencji autokreacyjnych i autoedukacyjnych uczniów niepełnosprawnych intelektualnie. W: K.Krasoń, M.Łączyk (red.) Odkrywanie - wyjaśnianie rzeczywistości: perspektywa artystyczna i edukacyjna. Oficyna Wydawnicza Wacław Walasek, Katowice.

Literatura uzupełniająca:

• Basińska A., (2009): Uczenie się metodą „storyline”. „Życie Szkoły” nr 3.

• Brauner A., Brauner F., (1995): Postępowanie wychowawcze w upośledzeniu umysłowym. WSiP, Warszawa

• Dykcik W., Szychowiak B. (red.), (2002): Nowatorskie i alternatywne metody w praktyce pedagogiki specjalnej. UAM, Poznań.

• Fisher R., (1999): Uczymy jak się uczyć. WSiP, Warszawa.

• Gajewska G., Szczęsna A., Rewińska E. (2004), Warsztat opiekuna - wychowawcy młodszych dzieci. T.6", PEKW GAJA, Zielona Góra.

• Jąder M., (2009): Efektywne i atrakcyjne metody pracy z dziećmi. Oficyna Wydawnicza „Impuls”, Kraków.

• Lovaas I., (1993): Nauczanie dzieci niepełnosprawnych umysłowo. Mój elementarz. WSiP, Warszawa.

• McCombs B.L., Pope J.E., (1997): Uczeń trudny. Jak skłonić go do nauki. WSiP, Warszawa.

• Mikrut A. (2002): Kształcenie zintegrowane a metoda ośrodków pracy. „Roczniki Pedagogiki Specjalnej” T.12/13.

• Palomares S., Schilling D., Winch C., (2008): Skrzynia skarbów. Ćwiczenia grupowe. „Fraszka Edukacyjna”, Warszawa.

• Skjöld Wennerström K., Bröderman Smeds M. (2009): Pedagogika Montessori w przedszkolu i szkole. Oficyna Wydawnicza „Impuls”, Kraków.

• Smykowska D., (2006): Materiały metodyczne do nauczania dzieci i młodzieży niepełnosprawnej intelektualnie w stopniu lekkim. Oficyna Wydawnicza „Impuls”, Kraków.

• Tkaczyk G., (2003): Problemy uczenia się, nauczania, wychowania i rehabilitacji dzieci niepełnosprawnych intelektualnie w kontekście aplikacji metody ośrodków pracy. Wydawnictwo UMCS, Lublin.

• Tkaczyk G., (1997): Wybrane zagadnienia z metodyki nauczania i wychowania upośledzonych umysłowo. UMCS, Lublin.

Opracowania wybrane przez studentów.

1. Podczas zajęć na bieżąco sprawdzana jest znajomość podstawowych zagadnień z zakresu metodyki nauczania i wychowania osób z lekką niepełnosprawnością intelektualną - dyskusje, testy.

Udział w dyskusji premiowany jest za pomocą plusów. Uzyskanie min. pięciu plusów pozwala na podniesienie oceny końcowej o 0,5 stopnia.

Testy – prace pisemne dotyczące aktualnie realizowanych tematów.

Odpowiedzi udzielone w testach są oceniane zgodnie z przyjętą skalą. Kryteria oceny: trafność (max. 2 pkt.) i rzeczowość odpowiedzi (max. 3 pkt.).

Punktacja obowiązująca podczas oceniania testów:

4,75 – 5,0 pkt. – ocena: bardzo dobry

4,25 – 4,5 pkt. – ocena: dobry plus

3,75 – 4,0 pkt. – ocena: dobry

3,25 – 3,5 pkt. – ocena: dostateczny plus

2,75 – 3,0 pkt. – ocena: dostateczny

0 – 2,5 pkt. – ocena: niedostateczny

2. Grupowe opracowanie planu tygodniowego ośrodka pracy i scenariusza zajęć prowadzonych metodą ośrodków pracy M. Grzegorzewskiej. Prowadzenie zajęć w warunkach symulowanych.

Kryteria oceny obu prac: trafność w odniesieniu do ustalonego tematu ośrodka tygodniowego i adresata (max. 2 pkt.), poprawność merytoryczna (max. 5 pkt.), poprawność formalna (max. 1 pkt.), umiejętność wnioskowania (max. 1 pkt.). Dodatkowe punkty studenci mogą uzyskać za samodzielność i oryginalność proponowanych rozwiązań metodycznych (max. 2 pkt.).

Punktacja obowiązująca podczas oceniania obu prac:

8,5 - 11 pkt. – ocena: bardzo dobry

7,5 - 8 pkt. – ocena: dobry plus

6,5 – 7 pkt. – ocena: dobry

5,5 – 6 pkt. – ocena: dostateczny plus

4,5 – 5 pkt. – ocena: dostateczny

0 – 4 pkt. – ocena: niedostateczny

Studenci w kilkuosobowych grupach prowadzą zajęcia w warunkach symulowanych. Są również zobligowani do dokonania ewaluacji własnego projektu.

Kryteria oceny prowadzonych zajęć: zgodność z ustalonym scenariuszem - zachowanie syntaksy zajęć (max.2 pkt.), organizacja czasu i przestrzeni (max. 1 pkt.), adekwatność i walory estetyczne środków dydaktycznych (max. 2 pkt.), przygotowanie do zajęć i zaangażowanie w ich prowadzenie (każdy student oceniany jest indywidualnie - max. 2 pkt.), zarządzanie zespołem, motywowanie do pracy (max. 1 pkt.), trafność i rzetelność ewaluacji (1 pkt.).

Punktacja uwzględniana podczas oceny prowadzenia zajęć:

8,5 - 9 pkt. – ocena: bardzo dobry

7,5 - 8 pkt. – ocena: dobry plus

6,5 – 7 pkt. – ocena: dobry

5,5 – 6 pkt. – ocena: dostateczny plus

4,5 – 5 pkt. – ocena: dostateczny

0 – 4 pkt. – ocena: niedostateczny

3. Grupowe opracowanie scenariusza zajęć świetlicowych z wykorzystaniem metody opowieści wychowawczej. Kryteria oceny: trafność w odniesieniu do ustalonego celu i adresata (max. 2 pkt.), poprawność merytoryczna (max. 5 pkt.), poprawność formalna (max. 1 pkt.), umiejętność wnioskowania (max. 1 pkt.). Dodatkowe punkty studenci mogą uzyskać za samodzielność i oryginalność proponowanych rozwiązań metodycznych (max. 2 pkt.).

Punktacja:

8,5 - 11 pkt. – ocena: bardzo dobry

7,5 - 8 pkt. – ocena: dobry plus

6,5 – 7 pkt. – ocena: dobry

5,5 – 6 pkt. – ocena: dostateczny plus

4,5 – 5 pkt. – ocena: dostateczny

0 – 4 pkt. – ocena: niedostateczny

Nieterminowe oddanie prac pisemnych skutkuje obniżeniem oceny o 0,5 stopnia.

Ostateczna ocena z zaliczenia stanowi średnią ocen prac pisemnych, prowadzonych zajęć z uwzględnieniem wykorzystanych środków dydaktycznych. Jej wartość może być podwyższona o 0,5 stopnia za aktywność na zajęciach (wypowiedzi studentów podczas zajęć, poprzedzone krytyczną analizą literatury przedmiotu).

1-3. Pojęcie i geneza specjalnych potrzeb edukacyjnych w odniesieniu do ucznia z lekką niepełnosprawnością intelektualną. Podstawa prawna organizacji kształcenia uczniów z lekką niepełnosprawnością intelektualną. Psychospołeczna charakterystyka ucznia z niepełnosprawnością intelektualną w stopniu lekkim. Kształtowanie kompetencji społeczno-emocjonalnych.

4-5. Problematyka motywacji w nauczaniu osób z niepełnosprawnością intelektualną w stopniu lekkim - rodzaje i źródła motywacji, budowanie i wzmacnianie motywacji.

7-9. Środki dydaktyczne w pracy z uczniami z lekką niepełnosprawnością intelektualną. Funkcje, klasyfikacje, użyteczność.

10-12. Kompetencje nauczycieli pracujących z uczniami z lekką niepełnosprawnością intelektualną.

13-15. Metoda opowieści wychowawczej w pracy dydaktyczno-wychowawczej

z dziećmi z lekką niepełnosprawnością intelektualną.

16-28. Metoda ośrodków pracy M. Grzegorzewskiej. „Uczymy się nauczać metodą ośrodków pracy”- projekt zaliczeniowy.

29-30. Repetytorium.

Metody podające, metody uczenia się we współpracy, mikronauczanie.