Spektroskopia W4-CH-S2-1-SPE
Wykład (W) semestr zimowy 2019/2020

Z. Kęcki, „Podstawy spektroskopii molekularnej” PWN, Warszawa, 1992

J. Sadlej, „Spektroskopia molekularna” WNT, Warszawa, 2002

H. Haken, H. Wolf, „Fizyka molekularna z elementami chemii kwantowej” PWN, Warszawa, 1998

W. Zieliński, A. Rajca, „Metody spektroskopowe i ich zastosowanie do identyfikacji związków organicznych", Wydawnictwo Naukowo- Techniczne, Warszawa, 1995

R. M. Silverstein, F. X. Webster, D. J. Kiemle, „Spektroskopowe metody identyfikacji związków organicznych“, PWN, Warszawa 2007

Egzamin pisemny.

Na egzamin pisemny składają się pytania w formie otwartej (dotyczące podstawowych pojęć i praw), pytania problemowe oraz pytania sprawdzające umiejętność wykorzystania wiedzy do rozwiązywania zagadnień typowych z zakresu spektroskopii molekularnej.

Czas trwania egzaminu: 2 godziny.

Na egzaminie obowiązują treści ujęte w opisie zajęć dydaktycznych i pracy studenta, przekazane na wykładzie oraz zawarte w literaturze obowiązkowej.

Ocena z egzaminu oparta jest o liczbę zdobytych punktów:

60-69% prawidłowych odpowiedzi – 3

70-74% prawidłowych odpowiedzi – 3,5

75-84% prawidłowych odpowiedzi – 4

85-89% prawidłowych odpowiedzi – 4,5

90-100 % prawidłowych odpowiedzi – 5

Ocena bardzo dobra:

student posiada rozległą wiedzę na temat metod spektroskopii molekularnej, ich podstaw teoretycznych i wykorzystania tej wiedzy w zastosowaniach praktycznych; potrafi w pełni samodzielnie interpretować proste widma molekularne; umie rozwiązywać zagadnienia problemowe związane z budową, reaktywnością oraz wzajemnymi oddziaływaniami molekuł w oparciu o widma molekularne; zna zasady działania spektrometrów w oparciu o posiadaną wiedzę z zakresu zjawisk fizycznych będących podstawą konkretnego rodzaju spektroskopii molekularnej, nie popełnia błędów.

Ocena dobra plus: student posiada wiedzę na temat metod spektroskopii molekularnej, ich podstaw teoretycznych i wykorzystania tej wiedzy w zastosowaniach praktycznych; potrafi w pełni samodzielnie interpretować proste widma molekularne; umie rozwiązywać zagadnienia problemowe związane z budową, reaktywnością oraz wzajemnymi oddziaływaniami molekuł w oparciu o widma molekularne; zna zasady działania spektrometrów w oparciu o posiadaną wiedzę z zakresu zjawisk fizycznych będących podstawą konkretnego rodzaju spektroskopii molekularnej, popełnia nieliczne, drugorzędne błędy nie wynikające z braków merytorycznych.

Ocena dobra: student posiada podstawową wiedzę na temat metod spektroskopii molekularnej, ich podstaw teoretycznych i wykorzystania tej wiedzy w zastosowaniach praktycznych; potrafi z pomocą interpretować proste widma molekularne; umie z minimalną pomocą rozwiązywać zagadnienia problemowe związane z budową, reaktywnością oraz wzajemnymi oddziaływaniami molekuł w oparciu o widma molekularne; zna zasady działania spektrometrów w oparciu o posiadaną wiedzę z zakresu zjawisk fizycznych będących podstawą konkretnego rodzaju spektroskopii molekularnej, popełnia nieliczne błędy.

Ocena dostateczna plus: student posiada podstawową wiedzę na temat podstawowych metod spektroskopii molekularnej, ich podstaw teoretycznych i wykorzystania tej wiedzy w zastosowaniach praktycznych; potrafi z pomocą interpretować proste widma molekularne; umie z pomocą egzaminatora rozwiązywać zagadnienia typowe związane z budową, reaktywnością oraz wzajemnymi oddziaływaniami molekuł w oparciu o widma molekularne; zna zasady działania spektrometrów w oparciu o posiadaną wiedzę z zakresu zjawisk fizycznych będących podstawą konkretnego rodzaju spektroskopii molekularnej, popełnia błędy.

Ocena dostateczna: student posiada elementarną wiedzę na temat podstawowych metod spektroskopii molekularnej i ich podstaw teoretycznych; potrafi z pomocą interpretować proste widma molekularne; umie z pomocą rozwiązywać zagadnienia typowe związane z budową, reaktywnością oraz wzajemnymi oddziaływaniami molekuł w oparciu o widma molekularne.

Ocena niedostateczna: student nie rozumie i nie potrafi wyjaśnić podstawowych pojęć i praw z zakresu spektroskopii molekularnej.

Ogólne podstawy spektroskopii. Metodyka badań spektralnych. Budowa współczesnej aparatury spektralnej. Spektroskopia w podczerwieni. Spektroskopia Ramana. Zastosowania spektroskopii oscylacyjnych. Spektroskopia rotacyjna w zakresie mikrofalowym. Spektroskopia oscylacyjno-rotacyjna w podczerwieni. Spektroskopia elektronowa. Emisyjna spektroskopia elektronowo–oscylacyjna. Fluorescencja i fosforescencja. Spektroskopia magnetycznego rezonansu jądrowego. Magnetyczny rezonans jądrowy protonów. Wpływ stężenia, rozpuszczalnika, temperatury na widma 1H-NMR. Spektroskopia 13C-NMR. Spektroskopia EPR (ESR).