Literatura najnowsza W1-FP-S2-LN
Wykład (W) semestr zimowy 2020/2021

Ad. 1 [dotyczy 19 punktów zawartych w rubryce Zakres tematów]: M. Pietrzak: Przełom czy ciągłość: 1989. W zbiorze: Literatura polska 1990-2000. Pod red. T. Cieślaka i K. Pietrych. Kraków 2002, t. 1, s. 11-28; A. Bagłajewski: Od „zaniku centrali” do „centrali”. W zbiorze: Kanon i obrzeża. Red. I. Iwasiów, T. Czerska. Kraków 2005, s. 97–122 (przedruk w: tegoż: Mapy dwudziestolecia 1989–2009. Linie ciągłości. Lublin 2012, s. 25–55.

Ad. 2: D. Nowacki: Dwanaście groszy. Wokół prozy polskiej lat dziewięćdziesiątych. W: tegoż: Zawód: czytelnik. Notatki o prozie polskiej lat 90. Kraków 1999, s. 14-37; tegoż: Spełnienia wyższego rzędu. O spotkaniach literatury z medialnością i pragnieniach pisarzy. W: tegoż: Kto im dał skrzydła. Uwagi o prozie, dramacie i krytyce (2001-2010). Katowice 2011, s. 116-159.

Ad. 3: G. Dziamski: Postmodernizm. W: Od awangardy do postmodernizmu. Encyklopedia kultury polskiej XX wieku. Red. G. Dziamski. Warszawa 1986, s. 389-401; K. Uniłowski: 1989 – inicjacja postmodernizmu. W zbiorze: Przypadki krytyczne. Studia i szkice o krytyce, życiu oraz świadomości literackiej po roku 1918. Pod red. D. Nowackiego i K. Uniłowskiego. Katowice 2007, s. 143-151 (wersja elektroniczna: http://krzysztofunilowski.academia.edu/research#papers)

Ad. 4: P. Czapliński: Mapa, córka nostalgii. W: tegoż: Wzniosłe tęsknoty. Nostalgie w prozie lat dziewięćdziesiątych. Kraków 2001, s. 105-128 (inna wersja: Literatura małych ojczyzn – koniec i początek. W zbiorze: Pisać poza rok 2000. Studia i szkice literackie. Red. A. Lam, T. Wroczyński. Warszawa 2002, s. 110-127).

Ad. 5: A. Mrozik: Akuszerki transformacji. Kobiety, literatura i władza w Polsce po 1989 roku. Warszawa 2012, s. 40–49; M Świerkosz, W przestrzeniach tradycji. Proza Iza-beli Filipiak i Olgi Tokarczuk w sporach o literaturę, kanon i feminizm, Warszawa 2014, s. 19-197; K. Szopa, M. Glosowitz: Oddaj nam świat, oddaj nam przestrzeń. [Posłowie do:] Warkoczami. Antologia nowej poezji. Warszawa 2016, s. 364-476.

Ad. 6: L. Burska: Inkwizytorzy i Sarmaci. W zbiorze: Normalność i konflikty. Rozwa-żania o literaturze i życiu literackim w nowych czasach. Pod red. P. Czaplińskiego, P. Śliwińskiego. Poznań 2004, s. 71–84 (przedruk w: tejże: Cytaty z życia i literatury. Oprac. M. Zaleski. Kraków 2012, s. 273–287).

Ad. 7: P. Śliwiński, Wiersze graniczne. W: tegoż, Przygody z wolnością. Uwagi o poezji współczesnej. Kraków 2002, s. 142–149, T. Kunz: Postępy ciemności. W zbiorze: Mistrz świata, dz. cyt., Poznań 2011, s.12-19.

Ad 8: A. Świeściak: Śmiertelne sublimacje. Eugeniusz Tkaczyszyn-Dycki. W: tejże: Melancholia w poezji polskiej po 1989 roku. Kraków 2010, s. 145–181; J. Orska: Kresy tożsamości. Na podstawie poezji Eugeniusza Tkaczyszyna-Dyckiego. W: tejże: Liryczne narracje. Nowe tendencje w poezji polskiej 1989–2006. Kraków 2006, s. 99–113.

Ad 9: G. Jankowicz: Sosnowski i nowoczesność. W zbiorze: Lekcja żywego języka. O poezji Andrzeja Sosnowskiego. Pod red. G. Jankowicza. Kraków 2003, s. 13–37; A. Kałuża: Zamrożone aktywa. W: Pracownia Poetycka Silesius: Darek Foks, Andrzej Sosnowski. Red. A. Kałuża, G. Jankowicz. Wrocław 2015, s. 24–37 [dostęp elektroniczny http://przewodnikpoetycki.amu.edu.pl/zamrozone-aktywa/ ].

Ad. 10: A. Kałuża: Związki poezji i kultury popularnej: Krzysztof Jaworski, Darek Foks, Szczepan Kopyt i Jaś Kapela. W zbiorze: 20 lat literatury polskiej 1989-2009. Cz. 1: Życie literackie po roku 1989. Pod red. D. Nowackiego i K. Uniłowskiego. Katowice 2010, t. 1, s. 207-237 (lub w: tejże: Bumerang. Szkice o poezji polskiej przełomu XX i XXI wieku. Wrocław 2010, s. 9-34).

Ad 11: A. Kałuża: Seks odczarowany. „Długi maj” Marty Podgórnik. W: tejże: Bumerang. Szkice o polskiej poezji przełomu XX i XXI wieku. Wrocław 2010, s. 128–132; M. Koronkiewicz: Bargielska bez wymówek. „Śląskie Studia Polonistyczne” 2014, nr 1–2, s. 207–215; A. Lipszyc: Peep show. Lamentacje Justyny Bargielskiej. „Teksty Drugie” 2013, nr 6.

Ad 12: P. Czapliński: Nieepicki model prozy w literaturze najnowszej. „Teksty Drugie” 1996, nr 5, s. 68-84; K. Uniłowski: Czym są fabulacje i dlaczego się je lekceważy. W: tegoż: Prawo krytyki. O nowoczesnym i ponowoczesnym pojmowaniu literatury. Katowice 2013.

Ad 13: P. Czapliński: Polska do wymiany. Późna nowoczesność i nasze wielkie narracje. Warszawa 2009, s. 266–275.

Ad 14: B. Warkocki: Poetyka i polityka współczesnej polskiej powieści gejowskiej. W antologii: Polityka literatury. Przewodnik „Krytyki Politycznej”. Warszawa 2009, s. 288-302; P. Czapliński: Nasi odmieńcy [fragment]. W: tegoż: Polska do wymiany. Późna nowoczesność i nasze wielkie narracje. Warszawa 2009, s. 357-368.

Ad 15: D. Nowacki: Narodziny gwiazdy (Szczepan Twardoch). W: tegoż: Ukosem. Szkice o prozie. Katowice 2013, s. 11–35; E. Dutka: Tajna historia mówiona. „Drach” Szczepana Twardocha jako głos (z) peryferii. „Świat i Słowo” 2016, nr 2, s. 59–73 (wersja elektr.: http://www.swiatislowo.ath.bielsko.pl/sis27/sis_27_art_05.pdf)

Ad 16: D. Nowacki: Szybko, szybciej – słusznie, słuszniej. W: tegoż: Kto im dał skrzydła. Uwagi o prozie, dramacie i krytyce (2001-2010). Katowice 2011, s. 161–35.

Ad 17: Z. Ziątek: Reportaż jako literatura. W zbiorze: Obraz literatury polskiej w komunikacji społecznej po roku ’89. Pod red. A. Wernera i T. Żukowskiego. Warszawa 2013, s. 421–458; B. Darska: Pamięć codzienności, codzienność pamiętana. Szkice o reportażu polskim XXI wieku. Gdańsk 2014, s. 9–30.

Ad 18: K. Kaczor: Geralt, czarownice i wampir. Recycling kulturowy Andrzeja Sapkowskiego. Gdańsk 2006, s. 117-127; A. Nęcka: Emancypacyjne fortele. W: tejże: Co ważne i ważniejsze. Notatki o prozie polskiej XXI wieku. Mikołów 2012, s. 11–48; V. Wróblewska: Tendencje rozwojowe polskiej literatury kryminalnej po 1989 roku. „Literatura i Kultura Popularna” nr 17 (2011), s. 127-145.

Ad 19: M. Urbanowski: Uwagi o krytyce literackiej lat 90. W zbiorze: Literatura polska 1990–2000. Pod red. T. Cieślaka i K. Pietrych. Kraków 2002, t. 2, s. 30-46; D. Kozicka: Krytyk przeciwko uniwersytetowi. O antyakademickich strategiach krytyki po 1989 ro-ku. W zbiorze: 20 lat literatury polskiej 1989-2009. Idee, ideologie, metodologie. Pod red. A. Galant i I. Iwasiów. Szczecin 2008, s. 13–32 (przedruk w: tejże: Krytyczne (nie)po-rządki. Studia o współczesnej krytyce literackiej w Polsce. Kraków 2012, s. 172–197).

1. Rok 1989 – cezura czy przełom? Periodyzacja życia literackiego po 1989 (cezury 1996 i 2002 roku)

2. Medialne i rynkowe uwarunkowania życia literackiego

3. Postmodernizm i jego polska recepcja

4. Literatura „małych ojczyzn”. Dom dzienny, dom nocny Olgi Tokarczuk

5. Problem literatury kobiecej

6. „Fronda” i inne narodowo-konserwatywne środowiska literackie

7. Marcin Świetlicki jako spadkobierca nowoczesnego wzoru poety

8. Eugeniusz Tkaczyszyn-Dycki jako poeta posttraumatyczny

9. Eksperyment poetycki po awangardzie. Andrzej Sosnowski i Darek Foks

10. Poezja wobec kultury popularnej

11. Artykulacje kobiecości w poezji Marty Podgórnik i Justyny Bargielskiej

12. Poetyka prozy po roku 1989 („nieepicki model prozy”, fabulacja, alegoryzacja, parodia i pastisz)

13. Krytyczne funkcje literatury najnowszej (na przykładzie twórczości D. Masłowskiej i poezji po roku 2000)

14. Proza po roku 2000 i queer (M. Witkowski: Lubiewo)

15. Mitologizacje męskości w prozie Szczepana Twardocha

16. Współczesna dramaturgia i teatr krytyczny

17. Odmiany współczesnego reportażu (np. M. Szczygieł, W. Tochman, A. Domosławski, L. Ostałowska)

18. Najważniejsze tendencje w prozie popularnej (fantasy, romans obyczajowy, kryminał „retro”)

19. Krytyka literacka po 1989 roku

wykład