Na pierwszym wykładzie studenci otrzymują informację o sposobie przeprowadzenia egzaminu. Na ostatnim wykładzie zostaje też ustalony ewentualny termin egzaminu przedterminowego (dzieje się tak, gdy studenci zgłoszą chęć uczestnictwa w takim egzaminie). Pierwszy termin egzaminu, niezależnie od tego, czy będzie on poprzedzony egzaminem przedterminowym czy nie, odbywa się zawsze w trakcie sesji egzaminacyjnej. Egzamin w I terminie jest ustny lub pisemny, egzamin w II terminie jest również ustny lub pisemny. Egzamin ustny składa się 4-5 pytań na które student udziela bezpośredniej odpowiedzi. Egzamin pisemny składa się z 8-10 pytań. Egzamin pisemny trwa 30 minut. Pytania są tak skonstruowane by ocenić wiedzę studenta i jego umiejętności.
Przykładowe pytania:
1. Scharakteryzuj Ustawę XII Tablic;
2. Na czym polegało zobowiązanie naturalne? Jakie skutki za wywierało?
3. Zdefiniuj czym był testament.
Kryteria oceniania:
Ocena dostateczna – student musi wykazać się ogólną orientacją w zakresie znajomości podstawowych pojęć prawa rzymskiego z wszystkich objętych zakresem egzaminu dziedzin prawa, instytucji prawnych, pojęć; (praca spełnia minimalne kryteria, nie wykazuje podstawowych braków w opanowaniu materiału).
Ocena dobra - student musi zaprezentować wiedzę z zakresu prawa rzymskiego ze zrozumieniem znaczenia jego instytucji, pojęć, umiejętności praktycznego wykorzystania pozyskanej wiedzy w rozwiązywaniu kazusów; (solidna praca z pewnymi błędami).
Ocena bardzo dobra - student musi zaprezentować wiedzę wykraczającą poza przedstawioną na wykładach, czyli również tę, którą nabywa w ramach pracy własnej. Wykazuje umiejętności dokonania wyboru i oceny różnych aspektów zjawisk wypływających z przeanalizowanych rozwiązań, powinien wyraźnie dostrzegać związki pomiędzy rozwiązaniami stosowanymi w prawie rzymskim i prawie współczesnym; (wyróżniająca się praca, nie zawierająca błędów formalnych i merytorycznych)
|