Międzynarodowe stosunki polityczne W3-BM-S1-MSP19
Wykład (W) semestr zimowy 2020/2021

Obowiązkowa:

1. Kuźniar R., Pozimnowojenne dwudziestolecie 1989-2010. Stosunki międzynarodowe na przełomie XX i XXI wieku, Warszawa 2011.

2. Łoś-Nowak T. (red.), Polityka zagraniczna. Aktorzy-potencjały-strategie, Warszawa 2011.

3. Kuźniar R., Balcerowicz B. i inni (red.), Bezpieczeństwo międzynarodowe, Warszawa 2012.

4. Zięba R. (red.), Wstęp do teorii polityki zagranicznej, Toruń 2004.

5. Wiśniewski J., Żodź-Kuźnia K., Mocarstwa współczesnego świata. Problem przywództwa światowego, Poznań 2008.

Uzupełniająca:

1. Zięba R. (red.),. Bezpieczeństwo międzynarodowe po zimnej wojnie. Warszawa 2008;

2. Bieleń S.: Polityka w stosunkach międzynarodowych. Warszawa 2010;

3. Bieleń S.: Tożsamość międzynarodowa Federacji Rosyjskiej. Warszawa 2006;

4. Brzeziński Z.: Druga szansa. Warszawa 2008;

5. Cziomer E.: Polityka zagraniczna Niemiec. Warszawa 2005;

6. J. Baylis, S. Smith (red.), Globalizacja polityki światowej.. Kraków 2008;

7. Kiwerska J.: Świat w latach 1989-2009. Wydarzenia – konflikty -procesy. Poznań 2009;

8. Łoś-Nowak T.: Stosunki międzynarodowe. Teorie-systemy-uczestnicy. Wrocław 2006;

9. M. Pietraś, Międzynarodowe stosunki polityczne.. Lublin 2006;

10. Skulski P., Skulska B. (red.), Bezpieczeństwo międzynarodowe w regionie Azji i Pacyfiku, Wrocław 2010.

11. R. Kuźniar (red.), Porządek międzynarodowy u progu XXI wieku. Warszawa 2005;

12. M. Stolarczyk (red.), Problemy polityki zagranicznej Polski i stosunków międzynarodowych na początku XXI wieku. Katowice 2008;

13. Wiśniewski J, Żodź-Kuźnia K.: Mocarstwa współczesnego świata. Problem przywództwa światowego. Poznań 2008;

14. Zięba R.: Główne kierunki polityki zagranicznej Polski. Warszawa 2010.

15. Zdanowski J., Bliski Wschód. Bunt czy rewolucja?, Kraków 2011.

16. Czornik K., Irak w polityce zagranicznej Stanów Zjednoczonych w okresie pozimnowojennym, Katowice 2011.

17. Stolarczyk M., Zbieżność i różnice interesów w stosunkach polsko-niemieckich w latach 1989-2009, Katowice 2010.

18. Lakomy M., Stany Zjednoczone w polityce zagranicznej Francji w okresie pozimnowojennym, Toruń 2011.

19. Stolarczyk M. (red.), Stosunki Polski z sąsiadami w pierwszej dekadzie XXI wieku, Katowice 2011.

20. Roczniki Strategiczne, Wydawnictwo SCHOLAR.

Egzamin pisemny / testowy

Egzamin pisemny będzie obejmował wiedzę merytoryczną przekazaną zarówno w ramach wykładów jak i ćwiczeń.

Maksymalna ilość punktów w ramach egzaminu: 20.

Egzamin składa się z 20 pytań testowych (platforma FORMS ze względu na epidemię COVID-19).

Kryteria oceny:

Bardzo dobry – 19-20

Dobry – 15-18

Dostateczny – 11-14

Niedostateczny – 10 i mniej punktów.

Egzamin przeprowadzany na platformie Microsoft FORMS. Zawiera 20 pytań testowych.

Czas trwania egzaminu: 20 minut. Czas egzaminu liczony jest od momentu podania wszystkich pytań.

Egzamin odbywa się zgodnie z harmonogramem sesji egzaminacyjnej w Instytucie Nauk Politycznych Uniwersytetu Śląskiego.

II termin egzaminu może mieć zarówno formę pisemną, jak i ustną - w zależności od ustaleń koordynatora modułu ze studentami.

1. Omówienie podstaw teorii stosunków międzynarodowych oraz teorii polityki zagranicznej. cz. 1.

2. Podstawy teorii stosunków międzynarodowych oraz teorii polityki zagranicznej cz. 2. Pojęcie państwa.

3. Zimna wojna i upadek ładu bipolarnego cz. 1.

4. Zimna wojna i upadek ładu bipolarnego cz. 2.

5. Instytucjonalizacja integracji politycznej w Europie (WPZiB i EPBiO).

5. Stosunki transatlantyckie, cz. 1.

6. Stosunki transatlantyckie, cz. 2.

7. Polityka zagraniczna USA, cz. 1.

8. Polityka zagraniczna USA cz. 2.

8. Polityka zagraniczna Niemiec.

9. Polityka zagraniczna Francji cz. 1.

10. Polityka zagraniczna Francji cz. 2.

11. Polityka zagraniczna Francji cz. 3.

12. Polityka zagraniczna Rosji cz. 1.

13. Polityka zagraniczna Rosji cz. 2.

14. Organizacje międzynarodowe we współczesnym świecie.

15. Zajęcia podsumowujące. Główne trendy w stosunkach międzynarodowych w XXI wieku.

Wszystkie jednostki kontaktowe są prowadzone za pomocą metody podającej.