Zagadnienia kierunkowe 13-GR-SM-ZK2
Wykład (W) semestr letni 2020/2021

literatura obowiązkowa

1. A. Bochnak: Historia sztuki nowożytnej. T1 i 2. Kraków 1983.

2. K. Piwocki: Dzieje sztuki w zarysie. Tom II. Warszawa 1979. (fragmenty dotyczące historii grafiki)

3. M. Porębski: Dzieje sztuki w zarysie. Tom III. Warszawa 1988. (fragmenty dotyczące historii grafiki)

4. M. Bóbr: Mistrzowie grafiki europejskiej. Od XV do XVIII wieku. Warszawa 2000.

5. I. Jakimowicz, Pięć wieków grafiki polskiej, Muzeum Narodowe w Warszawie, Warszawa 1997

6. A. Jurkiewicz, Podręcznik metod grafiki artystycznej, Warszawa 1975

7. J. Catal. C. Oliwa: Techniki graficzne. Warszawa 2004.

8. A. Krejca , Techniki sztuk graficznych. Podręcznik metod warsztatowych i historii grafiki artystycznej, WA i F W-wa 1984.

9. Werner., Podstawy technologii malarstwa i grafiki, PWN, Warszawa-Kraków 1985.

literatura uzupełniająca

1. J. Białostocki: W pracowniach dawnych grafików. Warszawa 1957

2. J. Talbierska, Grafika europejska na przełomie XV i XVI wieku. Ośrodki, artyści i ich szkoły, kierunki rozwoju, [w:] Sztuka około 1500. Materiały Sesji Stowarzyszenia Historyków Sztuki, Gdańsk, listopad 1996, Warszawa 1997, s. 279-296

3. J. Talbierska, Główne ośrodki produkcji graficznej w Europie XVII wieku. Funkcje, artyści, produkcja, [w:] Sztuka XVII wieku w Polsce. Materiały Sesji Stowarzyszenia Historyków Sztuki, Kraków grudzień 1993, Warszawa 1994,

4. Grafika szkół obcych w zbiorach polskich. (praca zbiorowa) Warszawa 1978.

5. Grafika wczoraj i dziś. Red. T. Hrankowska. Warszawa 1974.

6. Dawna grafika europejska od końca XV wieku do początku XVII wieku. D. Rościszewska. Publikacja albumowa.

Student dysponuje wiedzą z historii i dziejów grafiki oraz artefaktów graficznych, zna najwybitniejszych twórców, najważniejsze i reprezentatywne przedsięwzięcia graficzne, zna pojęcia i kategorie związane z technikami i technologiami graficznymi, ma świadomość kontekstualnych uwarunkowań rozwoju grafiki.

Uwzględniając efekty kształcenia przedmiotu pod uwagę będą brane następujące kryteria oceny:

wiedza w zakresie problematyki historii i dziejów grafiki,

znajomość artefaktów graficznych,

merytoryczność i stan przygotowania,

znajomość pojęć związanych ze specyfiką najpopularniejszych technik graficznych.

Egzamin – praca pisemna: weryfikacja wiedzy z zakresu znajomości historii i dziejów grafiki oraz artefaktów graficznych (odpowiednio do problematyki zrealizowanej na zajęciach w ramach programu semestralnego )

Forma kontaktowa - test (godzinny), 20 pytań wymagających uzupełnienia lub wielokrotnego wyboru.

Forma niekontaktowa (zajęcia online w sytuacji pandemii) - praca pisemna na wybrane jedno z trzech wskazanych do wyboru zagadnień problemowych. (Tematy do wyboru, określone wymogi, kryteria zostaną udostępnione na platformie Microsoft Teams).

Francuska grafika J. Bellange’a i J. Callota (problematyka, tematy, techniki)

Siedemnastowieczna grafika włoska – Stefano Della Bella, Jose de Libera, Giovani Castiglione

Grafika holenderska XVII wieku – Seghers, Welde, Rembrandt (caravaggionizm, luminizm, prymat akwaforty)

Rozwój i przedstawiciele mezzotinty europejskiej

Nowe techniki graficzne XVIII wieku – grafika reprodukcyjna

(drzeworyt światłocieniowy, sposób kredkowy, technika punktowa)

William Hogarth (problematyka, satyra, krytyka)

Classicus, cykle, teki i tematyka graficzna w twórczości Piranesiego

Druk płaski i perspektywy litografii

Twórczość graficzna Francisco Goyi.

Renesans akwaforty – towarzystwa akwaforcistów.

Wykład pokazujący genezę i najważniejsze aspekty grafiki jako dyscypliny artystycznej w ujęciu diachronicznym oraz w powiązaniu z innymi dyscyplinami twórczymi.

Wykład w połączeniu z prezentacją audiowizualną