Wybrane zagadnienia kultury i sztuki 13-GR-SM-WZKS6
Wykład (W) semestr letni 2020/2021

literatura obowiązkowa

A. D’Aleva: Metody i teorie historii sztuki, Kraków 2008;

E. Panofsky: Ikonografia i ikonologia. Przeł. K. Kamińska. W: Studia z historii sztuki. Wybrał, oprac. i posłowiem opatrzył J. Białostocki. Warszawa 1971

S. Fish: Interpretacja, retoryka, polityka. Eseje wybrane. Red. A. Szahaj. Przeł. K. Arbiszewski i inni. Kraków 2008.

U. Eco: Interpretacja: historia. W: U. Eco, R. Rorty, J. Culler, Ch. Brooke-Rose: Interpretacja i nadinterpretacja. Red. S. Collini. Przeł. T. Bieroń. Kraków 1996.

W. Kalaga: Mgławice dyskursu. Podmiot, tekst, interpretacja. Kraków 2001.

A. Szahaj: O interpretacji. Kraków 2014.

M. Bal: Sztuka czytania. pdf

K. Rosner: Hermeneutyka jako krytyka kultury. Heidegger, Gadamer, Ricoeur. Warszawa 1991

Solik R.: Repetycja i przemieszczenie. W: R. Solik: Sztuka jako interpretacja. Z problemów dyskursu artystycznego. Katowice 2012.

Ryszard Solik: Dylematy czytania i odczytywania. W: Kształty i myśli. Dyskurs a doświadczenie sztuki. red. R. Solik. Katowice 2013.

Ryszard Solik.: Przeciw odczytywaniu, za współkonstruowaniem i współokreślaniem. W: R. Solik: Sztuka jako interpretacja. Z problemów dyskursu artystycznego. Katowice 2012.

literatura uzupełniająca

R. Nycz: Kulturowa natura, słaby profesjonalizm. Kilka uwag o przedmiocie poznania literackiego i statusie dyskursu literaturoznawczego. W: Kulturowa teoria literatury. Główne pojęcia i problemy. Red. M. P. Markowski, R. Nycz. Kraków 2006.

A. Burzyńska: Dekonstrukcja i interpretacja. Kraków 2001

Uwzględniając efekty kształcenia przedmiotu pod uwagę będą brane następujące kryteria oceny:

wiedza w zakresie problematyki przedmiotu,

przygotowanie merytoryczne,

świadomość uwarunkowań dyskursywnych i metodologicznych w doświadczeniu i rozumieniu dzieła sztuki,

poprawność formułowania sądów i wniosków, rzeczowość argumentacji.

Egzamin pisemny

Weryfikacja wiedzy z wybranego zakresu treści kształcenia realizowanych na wykładach i ćwiczeniach, w tym znajomości wybranych koncepcji metodologicznych i interpretacyjnych, dominujących w dwudziestowiecznym i ponowoczesnym dyskursie o sztuce i kulturze artystycznej.

Forma egzaminu: kontaktowa

praca pisemna – test, 20 pytań wymagających uzupełnienia lub wielokrotnego wyboru.

Forma egzaminu niekontaktowa:

praca pisemna na wybrane jedno z trzech wskazanych do wyboru zagadnień problemowych. (Tematy do wyboru, określone wymogi, kryteria zostaną udostępnione na platformie Microsoft Teams ).

Szczegółowe treści zajęć:

Interpretacja jako doświadczenie dzieła sztuki (o tak zwanej obecności dyskursywnej).

Podstawowe sensy pojęcia interpretacji (od hermeneutyki klasycznej, do ontologicznego rozumienia interpretacji).

Interpretacja epistemologiczna/ontologiczna - konsekwencje w praktyce interpretacyjnej

Interpretacje granicy i tożsamości dzieła sztuki: od koncepcji „zamkniętych ram” do metafory „mgławicy”,

Hermeneutyka i hermeneutyczne doświadczenie sztuki H.G. Gadamera

M. Bal strategia „czytania” sztuki

U. Eco Interpretacja i nadinterpretacja. Od Dzieła otwartego do intencji tekstu i „tekstualnej ekonomii”

Paninterpretacjonizm i kulturalizm Stanleya Fisha

Sztuka jako interpretacja.

Wykład. Dotyczy wybranych aspektów wiedzy o wiodących koncepcjach metodologicznych w obrębie dwudziestowiecznego i ponowoczesnego dyskursu o sztuce (zawsze w połączeniu z prezentacją audiowizualną).