Polityka kulturalna 12-AE-S1-2PK
Wykład (W) semestr letni 2020/2021

Literatura obowiązkowa

• Andrzejewski J., Popiół i diament, dowolne wydanie.

• Fik M., Kultura polska po Jałcie. Kronika lat 1944 – 1981, London: Polonia 1989; Warszawa: NOWA, 1991.

• Gierat-Bieroń Bożena, Ministrowie kultury doby transformacji, 1985-2005 (wywiady), Kraków : Wyd. „Universitas”.

• Głowiński M., Nowomowa, (w:) Encyklopedia Kultury Polskiej XX wieku. Współczesny język polski, red. J. Bartmiński, Wrocław: „Wiedza o Kulturze”, 1993, s. 163-171.

• Ilczuk D., Polityka kulturalna w społeczeństwie obywatelskim, Kraków: Wydaw. Uniwersytetu Jagiellońskiego, 2002.

• Kot W., Polskie dekady. Kronika naszych czasów, Poznań: Publicat 2001; Tenże, PRL czas nonsensu. Polskie dekady kronika naszych czasów 1950 –1990, Poznań: Publicat, 2007.

• Miechowicz M., Sytuacja kultury polskiej od roku 1989 do współczesności, (w:) „Zarządzanie w kulturze”, 2004, t. 5., red. Ł. Gaweł, K. Plebańczyk, E, Orzechowski, K. Barańska, s. 41-52.

• Miłosz Cz., Zniewolony umysł, Kraków: Mediasat Poland, 2004.

• Orzechowski E., Europejskie modele polityki kulturalnej i polska niemożność, (w:), Arte et ranione. Dziesięć lat Szkoły Zarządzania Kulturą Uniwersytetu Jagiellońskiego, Kraków 2004, s.109-117.

• Orzechowski E., Zarządzanie kulturą – po co komu potrzebne?, (w:) Teatry w Europie. Organizacja, finansowanie i współpraca trans graniczna, red. S. Flejterski, Szczecin: Wyd. Opera na Zamku w Szczecinie, 2003, s. 17-21.

• Tyszka A., Bilans zamknięcia i otwarcia kultury polskiej XX/XXI wieku, (w:) Upowszechnianie kultury – wyzwaniem dla edukacji kulturalnej, red. K. Olbrycht, E. Konieczna, J. Skutnik, Toruń: Wyd. A. Marszałek, 2008, s. 10-24.

• Unia Europejska. Informator o polityce kulturalnej, Warszawa: Wydaw. Komitet Integracji Europejskiej, Centrum Informacji Europejskiej, 2000.

Literatura uzupełniająca:

• Czerwiński M., Kostyrko T. (red.), Kultura polska w dekadzie przemian, Warszawa: Instytut Kultury, 1999.

• G. Zarzycki, Jak to było ze Stalinogrodem?, Heska-Kwaśniewicz K. , J. Malicki (red.), W kręgu Gustawa Morcinka, Katowice: Śląski Instytut Naukowy, 1992, s.138-149.•

• Komedianci. Rzecz bojkocie, Paryż 1988, Warszawa 1989, Wyd.II Wydawnictwo „Most”.•

• Przastek D., Polityka kulturalna w Polsce (i na świecie), „Studia BAS” 2016, nr 2.

• Szulz Wita, Upowszechnianie kultury a polityka kulturalna, (w:) Upowszechnianie kultury – wyzwaniem dla współczesnej edukacji kulturalnej , red. K.Olbrycht, E. Konieczna, J.Skutnik, Wyd.Adam Marszałek, Toruń 2008, s. 101-107.

Egzamin pisemny

Wymagania merytoryczne:

wymagana znajomość treści wykładów oraz znajomość zawartości literatury obowiązkowej i literatury poszerzającej (wskazane fragmenty).

Kryteria oceny:

ocenia podlega wiedza objęta programem wykładu oraz przyswojona w procesie samodzielnej lektury literatury przedmiotu; umiejętność przywołania informacji uzyskanych w toku samodzielnej lektury dotyczącej wskazanego zagadnienia, stopnia zdolności jej opracowania; zdolność interpretacji współczesnych zjawisk polityczno-społeczno-kulturalnych; umiejętność syntezy; poprawność językowa wypowiedzi.

Przebieg procesu weryfikacji:

egzamin pisemny. egzamin grupowy; czas trwania 60 minut.

Egzamin zostanie przeprowadzony za pomocą platformy MS Teams

Znaczenie terminu.

Podstawowe cele, zasady i zadania polityki kulturalnej w Polsce w latach 1945–2020.

Etapy kształtowania się polityki kulturalnej w Polsce w latach 1944 – 1989. Przykłady.

Socrealizm jako doktryna ideowo-artystyczna i praktyka twórcza

Formy kontroli kultury przez państwo socjalistyczne (działalność GUKPPiW).

Trzy nurty polskiej kultury: krajowy, emigracyjny, podziemny (tzw. „drugi obieg”).

Potrzeby i zadania polskiej polityki kulturalnej w dekadzie transformacji.

Współczesne tendencje, programy i kierunki polityki kulturalnej w Polsce. Priorytety polityki kulturalnej.

Udział administracji centralnej, samorządów regionalnych i lokalnych w realizacji aktualnej polityki kulturalnej państwa polskiego.

Polityka kulturalna Unii Europejskiej.

Wybrane współcześnie realizowane europejskie modele polityki kulturalnej, ze szczególnym uwzględnieniem państw Grupy Wyszehradzkiej.

Przykładowe inicjatywy międzynarodowe, przedsięwzięcia euroregionalne, transgraniczne realizujące się w obszarze kultury.

wykład aktywizujący z zastosowaniem i materiałów audialnych i filmowych.

Zajęcia odbywają się za pośrednictwem platformy MS Teams