Uniwersytet Ślaski w Katowicach - Centralny System Uwierzytelniania
Strona główna

Psychologia kliniczna i psychopatologia 06-AR-S1-39.1
Ćwiczenia (C) semestr zimowy 2020/2021

Informacje o zajęciach (wspólne dla wszystkich grup)

Liczba godzin: 15
Limit miejsc: (brak limitu)
Zaliczenie: Zaliczenie na ocenę
Literatura:

Bryant, R. A., Harvey, A. G. (2003). Zespół ostrego stresu. Teoria, pomiar, terapia. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN.

Diagnoza zaburzeń osobowości: wybrane metody i modele diagnostyczne. Roczniki Psychologiczne, 40(2).

Hajdo, P. (2007). Klasyfikacje mechanizmów obronnych jako próba uporządkowania obronnego aspektu funkcjonowania ego. Psychiatria i Psychoterapia, 3(4), 37-48.

Hintze, B. (2018). Poradnictwo psychologiczne dla osób z poważnymi zaburzeniami psychicznymi i dla ich rodzin. W: C. Czabała, S. Kluczyńska (red.) Poradnictwo psychologiczne (s. 350- 379). Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN.

Jakubik, A. (1999). Zaburzenia osobowości. Warszawa: PZWL.

Kaplan, H., Sadock, B. (1995). Psychiatria kliniczna. Wrocław. Urban & Partner. [rozdział: Badanie lekarskie: wywiad psychiatryczny i ocena stanu psychicznego]

Kokoszka, A., Drozdowski, P. (1993)(red.), Wprowadzenie do psychoterapii. Kraków: Akademia Medyczna im. Mikołaja Kopernika w Krakowie.

Komender, J., Jagielska, G., Bryńska, A. (2009). Autyzm i zespół Aspergera. Warszawa: PZWL.

Meyer, R. (2003). Psychopatologia. Gdańsk. GWP.

Moroń, M. (2014). W świat psychozy. Zaburzenia schizofreniczne w filmach „Pająk” (Spider) oraz „Piękny umysł” (A Beautiful Mind). W: Brol, M., Skorupa, A. (2014) (red.). Psychologiczna praca z filmem (s. 223-290). Katowice: Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego.

Morrison, J. (2012). Diagnoza psychiatryczna. Praktyczny podręcznik dla klinicystów. Kraków: WUJ.

Pasikowski, T. (2007). Metody stosowane w psychologicznej diagnozie klinicznej. W: H. Sęk (red.), Psychologia kliniczna. Tom 1 (s. 213-230). Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN.

Pasikowski, T., Sęk, H. (2007). Psychologiczna diagnoza kliniczna – etapy postępowania diagnostycznego a wynik diagnozy. W: H. Sęk (red.), Psychologia kliniczna. Tom 1 (s. 193- 212). Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN.

Pużyński, S., Wciórka, J. (red.) (2007). Klasyfikacja zaburzeń psychicznych i zaburzeń zachowania w ICD-10: opisy kliniczne i wskazówki diagnostyczne. Kraków: Uniwersyteckie Wydawnictwo Medyczne "Vesalius"; Warszawa: Instytut Psychiatrii i Neurologii.

Seligman, M. E. P., Walker, E. F., Rosenhan, D. L. (2003). Psychopatologia. Poznań: Wyd. Zysk i S-ka.

Ustun, T., Bertelsen, A., Dilling, H., van Drimmelen, J., Pull, C., Okasha, A., Sartorius, N. (1999). ICD-10 Zaburzenia psychiczne u osób dorosłych. Opisy przypadków klinicznych. Warszawa: Medical Press Wydawnictwo.

Metody i kryteria oceniania:

1) Obecność na zajęciach.

2) Referat problemowy. Opis kliniczny funkcjonowania wybranej postaci (bohatera filmu, sztuki, powieści, etc.) z projektem działań terapeutycznych.

Ocenie będą podlegały:

(1) Analiza objawów psychopatologicznych: 0 – 6 pkt. (w zakresie czynności poznawczych, emocjonalnych i motywacyjnych, scalania czynności psychicznych);

(2) Diagnoza utrudnień funkcjonowania psychicznego postaci: 0 – 2 pkt. (wraz z diagnostyka różnicową)

(3) Propozycja wyjaśnienia etiopatogenezy zaburzeń: 0 – 3 pkt. (z odniesienie do teorii patogenezy zaburzeń stwierdzonych u postaci);

(4) Propozycja oddziaływań terapeutycznych: 0 – 4 pkt. (skonkretyzowanie planu pracy z pacjentem i rodziną)

Kryteria oceny:

7,5 – 9,0 pkt.: dostateczny (3,0; E)

9,01 – 10,5 pkt.: dostateczny + (3,5; D)

10,51 – 12,0 pkt.: dobry (4,0; C)

12,01 – 13,5 pkt.: dobry plus (4,5; B)

13,51 – 15,0 pkt.: bardzo dobry (5,0; A)

Zakres tematów:

1. Diagnoza kliniczna. Podstawowe metody diagnostyczne w psychologii klinicznej: wywiad i obserwacja psychologiczna. Aspekty diagnozy społecznej: między naiwnymi teoriami zaburzeń a faktycznymi zaburzeniami funkcjonowania psychicznego.

2. Mechanizmy obronne na różnych poziomach organizacji psychicznej.

3. Zaburzenia związane ze stresem: zaburzenia lękowe, obsesyjno-kompulsyjne, reakcje na ciężki stres i zaburzenia adaptacyjne – analiza przypadków.

4. Specyficzne zaburzenia osobowości – diagnostyka i analiza przypadków.

5. Zaburzenia psychotyczne – psychozy schizofeniczne, paranoja, psychozy parafreniczne – analiza

6. Zaburzenia rozwoju, zaburzenia zachowania i emocji – analizy przypadków.

7. Praca z osobą cierpiąca na zaburzenia psychiczne i jej rodziną. Planowanie procesu diagnostycznego i terapeutycznego – analizy przypadków.

8. Zakończenie i podsumowanie zajęć.

Metody dydaktyczne:

Studia przypadków, prezentacja, praca z tekstami źródłowymi

Grupy zajęciowe

zobacz na planie zajęć

Grupa Termin(y) Prowadzący Miejsca Liczba osób w grupie / limit miejsc Akcje
1 co drugi czwartek (parzyste), 11:30 - 13:00, sala Zajęcia zdalne
Marcin Moroń 12/11 szczegóły
Wszystkie zajęcia odbywają się w budynku:
Zdalny
Opisy przedmiotów w USOS i USOSweb są chronione prawem autorskim.
Właścicielem praw autorskich jest Uniwersytet Ślaski w Katowicach.
kontakt deklaracja dostępności USOSweb 7.0.3.0-1 (2024-04-02)