Pedagogika kultury 06-PE-OP-S1-14
Wykład (W) semestr zimowy 2020/2021

Literatura obowiązkowa:

1. Jaworska-Witkowska M.: Ku kulturowej koncepcji pedagogiki. Kraków 2009.

2. Maliszewski K., Ciemne iskry. Problem aktualizacji pedagogiki kultury. Toruń 2013.

3. Maliszewski K.: Teoria wychowania moralnego w pedagogice kultury II Rzeczypospolitej. Katowice 2004.

4. Milerski B.: Pedagogika kultury: zagadnienie teoretycznej tożsamości. W: Humanistyczno-antropologiczna ewolucja pedagogiki kultury. Red. J. Gajda. Kraków 2009.

5. Suchodolski B.: O wychowaniu. „Kultura i Wychowanie” 1933-1934, z. 1. [lub: „Pedagogika Kultury” 2005, t. 1].

Literatura uzupełniająca:

1. Bourdieu P.: O telewizji. Panowanie dziennikarstwa. Warszawa 2009.

2. Brach-Czaina J.: Szczeliny istnienia. Kraków 2006.

3. Carroll N.: Filozofia sztuki masowej. Gdańsk 2011.

4. Czyżewski K.: Linia powrotu. Zapiski z pogranicza. Sejny 2008.

5. Dewey J.: Sztuka jako doświadczenie. Wrocław 1975.

6. Folkierska A.: Sergiusz Hessen – pedagog odpowiedzialny. Warszawa 2005.

7. Hessen S.: O sprzecznościach i jedności wychowania. Warszawa 1997.

8. Jaworska-Witkowska M.: Ku kulturowej koncepcji pedagogiki. Kraków 2009.

9. Maliszewski K., Ciemne iskry. Problem aktualizacji pedagogiki kultury. Toruń 2013.

10. Maliszewski K.: Teoria wychowania moralnego w pedagogice kultury II Rzeczypospolitej. Katowice 2004.

11. Melosik Z.: Kultura popularna i tożsamość młodzieży. W niewoli władzy i wolności. Kraków 2013.

12. Mysłakowski Z.: Wychowanie człowieka w zmiennej społeczności. Studia z filozofii wychowania. Warszawa 1965.

13. Nalaskowski A.: Dzikość i zdziczenie jako kontekst edukacji. Kraków 2006.

14. Nawroczyński B.: Życie duchowe. Zarys filozofii kultury. Kraków-Warszawa 1947.

15. Postman N.: Zabawić się na śmierć. Warszawa 2002.

16. Simmel G.: Filozofia kultury. Kraków 2007.

17. Steiner G.: Gramatyki tworzenia. Poznań 2004.

18. Suchodolski B.: Uspołecznienie kultury. Warszawa 1937.

19. Witkowski L.: Przełom dwoistości w pedagogice polskiej. Kraków 2013.

Na egzaminie brana jest pod uwagę orientacja studenta w podanych zagadnieniach oraz zdolność budowania wypowiedzi z uwzględnieniem: złożoności argumentacji, odniesień lekturowych, poruszania się między tekstami i wątkami, odwoływania się do własnych obserwacji i zainteresowań, umiejętności dostrzegania dylematów oraz inwencji w projektowaniu rozwiązań problemów.

Egzamin ustny (2 pytania: jedno losowane z puli, drugie to refleksja o wybranej książce [spośród literatury uzupełniającej]) Za każde pytanie można uzyskać 3 pkt. Obowiązująca punktacja:

0-2,5 ndst

3-3,5 dst

4-4,5 db

5-6 bdb

Zagadnienia egzaminacyjne:

1. Pedagogika kultury – status metodologiczny.

2. Dwoistość w egzystencji i wychowaniu.

3. Wychowanie moralne w perspektywie pedagogiki kultury.

4. Nieuchwytne aspekty egzystencji i kształcenia.

5. Kategoria out of joint w humanistyce i edukacji.

6. Praca słowa w kształceniu.

7. Twórczość w optyce pedagogiki kultury.

8. Tożsamość osobowa a profile dzikości.

9. Eros pedagogiczny.

10. Aksjomat Kerschensteinera.

11. Spór o kulturę masową.

12. Mechanizm medialnego zniekształcenia rzeczywistości.

1. Pedagogika kultury – optyka dwoistości i nieuchwytności wychowania.

2. Suchodolski czyta Blaise’a Pascala – zarys antropologii „zwichnięcia”.

3. Biblioteka jako figura kultury (J.L. Borges) – o przestrzeniach i pracy słowa.

4-5 Twórczość w perspektywie pedagogiki kultury (cz.1: W poszukiwaniu twórczości; cz. 2: Mit produktywizmu).

6. Na kresach kultury – profile dzikości.

7. Pułapki i pułapy kultury masowej.

Wykład z wybranych zagadnień pedagogiki kultury z wykorzystaniem środków audiowizualnych. W ramach pracy własnej student zapoznaje się z literaturą obligatoryjną i uzupełniającą: Analiza lektur z uwzględnieniem: streszczenia, słów-kluczy, miejsc życiodajnych, pytań i uwag krytycznych.