Elementy pedagogiki specjalnej 1 W6-EM-TM-S2-EPS1
Ćwiczenia (C) semestr zimowy 2020/2021

1. Borowska-Beszta B. (2012), Niepełnosprawność w kontekstach kulturowych

i teoretycznych. Kraków: Oficyna Wydawnicza „Impuls”.

2. Dykcik W. red. (2007), Pedagogika specjalna. Poznań: Wydawnictwo

Naukowe UAM.

3. Grzegorzewska M. (2002), Listy do młodego nauczyciela. Cykl I–III.

Warszawa: Wydawnictwo Akademii Pedagogiki Specjalnej im. Marii

Grzegorzewskiej.

4. Kosakowski Cz. (2003), Węzłowe problemy pedagogiki specjalnej. Toruń:

Wydawnictwo Edukacyjne „Akapit”.

5. Zabłocki K. J., Gorajewska D. red. (2004), Pedagogika specjalna –

kontynuacja tradycji dla przyszłości. Warszawa: Akademia Pedagogiki

Specjalnej im. Marii Grzegorzewskiej.

6. Vašek Š., Stankowski A. (2000), Zarys pedagogiki specjalnej. Katowice:

Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego.

Wiedza - znajomość problematyki dotyczącej:

- teoretycznych podstaw pedagogiki specjalnej;

- literatury związanej z pedagogiką specjalną;

- zasad związanych z prowadzeniem postępowania terapeutyczno-

wychowawczego;

- diagnozowania.

Umiejętności praktyczne:

- tworzy samodzielnie propozycje działań dla osób z niepełnosprawnością i w

wieku senioralnym.

Aktywność na zajęciach:

- systematyczne przygotowanie do zajęć;

- aktywność studenta (zainteresowanie, zaangażowanie, pomysłowość w

realizacji zadań);

- systematyczne czynienie postępów.

Sprawdzenie umiejętności pracy w grupie. Przedstawienie diagnozy wraz z propozycją działań skierowanych do wybranej grupy osób z niepełnosprawnością, osób w wieku senioralnym, ucznia ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi.

1. Metody diagnozowania i orzecznictwa.

2. Działania opiekuńcze, edukacyjne, terapeutyczno-rehabilitacyjne

prowadzone na rzecz osób z niepełnosprawnościami, w wieku senioralnym,

uczniów ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi.

3. Szczegółowe dziedziny pedagogiki specjalnej w perspektywie form, metod,

środków rewalidacji.

4. Programowanie pracy pedagogicznej.

1. Prezentacja metod, programów, technik wykorzystywanych w terapii wraz z

możliwościami ich modyfikacji (ze szczególnym uwzględnieniem propozycji

wykorzystujących sztukę, w tym muzykę) w celu dostosowywania do

indywidualnych możliwości osób niepełnosprawnych oraz osób w wieku

senioralnym.

2. Metoda projektu wraz z analizą diagnozy osoby niepełnosprawnej.

3. Obserwacja - przedstawienie i wyjaśnienie wybranych zagadnień na

podstawie:

- nagrań filmowych,

- hospitacji zajęć z osobami niepełnosprawnymi.