Biologiczne metody oceny stanu środowiska przyrodniczego W2-S2BI19-2BL-25
Wykład (W) semestr zimowy 2020/2021

M. Gutry – Korycka, H. Werner – Więckowska. 1996. Przewodnik do hydrograficznych badań terenowych. PWN, Warszawa.

R. Laskowski, P. Migula. 2004. Ekotoksykologia – od komórki do ekosystemu. PWRiL, Warszawa.

R.A. Linthurst i wsp.. 1995. Methods to assess the effects of chemicals on ecosystems. Scope, J. Wiley & Sons, Chichester, New York.

S. McEldowney i wsp. 1993. Pollution: ecology and botreatment. Longman, Singapore.

A. Jones, R Duck, R. Reed, J. Weyers. 2002. Nauki o środowisku – ćwiczenia praktyczne. WN PWN, Warszawa.

Inne aktualne materiały zalecane przez prowadzących zajęcia przed ich rozpoczęciem.

Po zakończonym cyklu wykładów odbędzie się test. Bedzie się on składał z 20 pytań (2 pytania z każdego wykładu), każde pytanie będzie miało 4 odpowiedzi, z których tylko jedna jest prawidłowa. Z testu zostanie wystawiona ocena.

Bioindykacja i biomonitoring stanu środowiska przy użyciu różnych taksonów roślin i zwierząt. Badania populacyjne pod kątem bioindykacji. Zagadnienia metodyczne oceny synantropizacji szaty roślinnej; gatunki wskaźnikowe dla różnych typów lasów. Ksenobiotyki u różnych grup zwierząt i relacje między reakcjami na poziomie subkomórkowym z efektami mierzalnymi na innych poziomach organizacji biologicznej. Wybór strategii umożliwiających adaptację do zmienionych antropogennie warunków środowiska; oceny zagrożenia i ryzyka środowiskowego. Poszukiwanie biomarkerów dla oceny odddziaływania zagrożeń chemicznych w środowisku. Granice możliwości obronnych organizmu i ich uwarunkowania. Omówienie metod nowoczesnych narzędzi wspomagających proces oceny stanu (modele matematyczne, narzędzia GIS).

Tematy:

Wprowadzenie do przedmiotu. Biologiczne metody in silico oceny stanu środowiska, na przykładzie modelowania stężenia chlorofilu a w środowiskach wodnych

Fitoindykacja – wykorzystanie roślin do oceny warunków środowiska. Antropogeniczne przemiany szaty roślinnej oraz metody badań procesów synantropizacyjnych

Wartość wskaźnikowa zbiorowisk roślinnych – ocena środowiska na poziomie fitocenoz

Koncepcja hemerobii i systemu faz degeneracji zbiorowisk roślinnych w ocenie stanu środowiska. Ogólne zasady kartowania zbiorowisk roślinnych

Wykorzystanie roślin jako bioindykatorów stanu środowiska - systemy hydroponiczne

Biowskaźniki stanu środowiska wodnego-organizmy wodne w bioindykacji wód i osadów dennych

Zastosowanie biowskaźników zwierzęcych w ocenie jakości ekosystemów lądowych

Wykorzystanie roślin jako bioindykatorów stanu środowiska - kultury wazonowe

Biomarkery w ocenie stanu środowiska naturalnego

Analiza DPSIR środowiska wodnego

Wprowadzenie do przedmiotu. Biologiczne metody in silico oceny stanu środowiska, na przykładzie modelowania stężenia chlorofilu a w środowiskach wodnych

Fitoindykacja – wykorzystanie roślin do oceny warunków środowiska. Antropogeniczne przemiany szaty roślinnej oraz metody badań procesów synantropizacyjnych

Wartość wskaźnikowa zbiorowisk roślinnych – ocena środowiska na poziomie fitocenoz

Koncepcja hemerobii i systemu faz degeneracji zbiorowisk roślinnych w ocenie stanu środowiska. Ogólne zasady kartowania zbiorowisk roślinnych

Biowskaźniki stanu środowiska wodnego-organizmy wodne w bioindykacji wód i osadów dennych

Zastosowanie biowskaźników zwierzęcych w ocenie jakości ekosystemów lądowych

Biomarkery w ocenie stanu środowiska naturalnego

Analiza DPSIR środowiska wodnego

Wykład audiowizualny prowadzony zdalnie.