| Literatura: |
Arendt Hannah, O rewolucji, Czytelnik, Warszawa 2003.
Chodak Jarosław, Teoria rewolucji w naukach społecznych, Wydawnictwo UMCS, Lublin 2012.
Chodak Jarosław, Rewolucje niezbrojne. Nowe scenariusze polityki kontestacji, UMCS, Lublin 2019.
O rewolucji. Obraz radykalnej zmiany społecznej, red. Krzysztof Brzechczyn, Marek Nowak, Wydawnictwo Naukowe Instytutu Filozofii Uniwersytetu Adama Mickiewicza w Poznaniu, Poznań 2007.
Szczepański Jan, Reformy, rewolucje, transformacje, Wydawnictwo IFiS PAN, Warszawa 1999.
Władza i społeczeństwo: antologia tekstów z zakresu socjologii polityki, wybór i oprac. Jerzy Szczupaczyński, Wydawnictwo Naukowe Scholar, Warszawa 1995.
Władza i społeczeństwo: antologia tekstów z zakresu socjologii polityki, [T.2], wybór i oprac. Jerzy Szczupaczyński, Wydawnictwo Naukowe Scholar, Warszawa 1998
|
| Metody i kryteria oceniania: |
Na początku ćwiczeń prowadzący może przeprowadzać krótkie pisemny sprawdzian wiedzy (kartkówki), obejmujący kilka pytań wymagających zwięzłych odpowiedzi (np. scharakteryzuj cechy sytuacji rewolucyjnej). Wykorzystywana do tego będzie platforma MS Teams. Zaliczenie tej krótkiej pracy wymaga zapoznania się i przyswojenia wiedzy zawartej w literaturze. Oceniane jest przez prowadzącego na zaliczenie bądź niezaliczenie (bez oceny wg standardowej skali). Ocena wszystkich form weryfikacji efektów kształcenia odbywa się wg skali akademickiej i jest dokonywana regularnie podczas zajęć, a także na samym końcu odbywa się weryfikacja finalna zdobytej wiedzy i umiejętności (kolokwium). W największym stopniu kładziony jest nacisk na wiedzę a dopiero w dalszej kolejności na umiejętności i kompetencje. Ocena procentowa prac pisemnych kształtuje się następująco:
100-90% - bardzo dobry (A)
89-80% - dobry plus (B)
79-70% - dobry (C)
69-60% - dostateczny plus (D)
59-50% - dostateczny (E)
49%> niedostateczny (F, FX)
|
| Zakres tematów: |
1. Rewolucja jako przedmiot badań nauk społecznych. Podstawowe pojęcia i definicje.
2. Klasyczne teorie rewolucji (Karol Marks - walka klasowa i rewolucja; Alexis de Tocqueville - dawny ustrój i rewolucja; Gustaw Le Bon - psychologia rewolucji; Pitrim A. Sorokin - socjologia rewolucji).
3. Teorie rewolucji w perspektywie modernizacyjnej (Chalmers Johnson - rewolucja i system społeczny; Neil J. Smelser - teoria zachowań zbiorowych; Samuel P. Huntington - porządek polityczny w zmieniających się społeczeństwach; James C. Davies - hipoteza krzywej "J"; Raymond Tanter i Manus Midlarsky - teoria rewolucji; Jeames Geschwender - teoria ruchów społecznych i rewolucji; Ted Robert Gurr - dlaczego ludzie się buntują?).
4. Początki studiów rewolucji w ramach socjologii historycznej (Charles Tilly - od mobilizacji do rewolucji; Theda Skocpol - państwa i rewolucje społeczne). Koncepcje rewolucji inspirowane teorią racjonalnego wyboru (Gordon Tullock - paradoks rewolucji; Morris Silver - rewolucja polityczna i represje)
5. W kierunku wielopoziomowej teorii rewolucji (John Walton - rebelie narodowe w Trzecim Świcie; Farideh Farhi - teoria rewolucji w Iranie i Nikaragui; Jack A. Goldstone - rewolucje i rebelie nowoczesności; Timothy P. Wickham-Crowley - teoria rewolucji w Ameryce Łacińskiej; John Foran - teoria rewolucji społecznych w Trzecim Świecie; Jeff Goodwin - państwa i ruchy rewolucyjne w latach 1945-1991).
6. Współczesne rewolucje polityczne - studium przypadków. Rewolucje niezbrojne.
|
| Metody dydaktyczne: |
Student powinien zapoznać się z literaturą obowiązkową i dodatkowo na poszczególne ćwiczenia powinien również przeczytać stosowne fragmenty literatury dodatkowej. Studiowanie powinno polegać na analizie tekstów podręczników i artykułów, krytycznym ustosunkowaniu się do proponowanych ujęć, a także sporządzaniu pomocnych w późniejszym powtarzaniu notatek. Lektura pozycji naukowych, ale również tekstów prawnych i publicystycznych powinna ułatwiać ćwiczenie kompetencji językowych, które student winien weryfikować np. poprzez symulowanie wystąpień publicznych. Oprócz niewielkiej części podającej (wykład akademicki, prezentacje) zastosowana będzie głównie praca samodzielna studenta w postaci prezentacji wybranych zagadnień samodzielnie przez studentów. W trakcie prowadzenia zajęć wykorzystywane będą np. metody aktywizujące w postaci burzy mózgów, czy debat (np. Czy można było uniknąć tej rewolucji?”) świadczące o zdobytej przez studentów wiedzy i umiejętnościach. Prowadzący na pozostałych zajęciach prowadzi dyskusję moderowaną, w takcie której także może sprawdzać stopień opanowania wiedzy i umiejętności. Oprócz tego studenci samodzielnie opracowują zadane przez prowadzącego zagadnienia.
W trakcie zajęć, w zależności od potrzeb, wykorzystywane będą różnorodne narzędzia cyfrowe wzbogacające dydaktykę akademicką m.in. takie jak:
- Mentimeter.com,
- Quizizz.com
- Padlet.com
- Quizlet.com
- Learnings.apps
- Kahoot.it
- Testportal.
* Zgodnie z Komunikatem Rektora UŚ zajęcia będą się odbywały zdalnie z wykorzystaniem platformy MS Teams.
|
