Pedagogika resocjalizacyjna W3-PE-RP3-S1-5
Ćwiczenia (C) semestr zimowy 2022/2023

Bernasiewicz M., Noszczyk-Bernasiewicz M. (red.), Dobre praktyki resocjalizacyjne w zakładach poprawczych i schroniskach dla nieletnich w Polsce. Katowice: 2018, Wyd. UŚ.

Biel K., Przestępczość dziewcząt rodzaje i uwarunkowania. Kraków: 2008, Wyd. WAM.

Błachut J., Gaberle A., Krajewski K., Kryminologia. Gdańsk: 2001, Wyd. Arche.

Cwalina M., Mediacja z udziałem nieletniego sprawcy czynu karalnego. „Resocjalizacja Polska” 2012, nr 3.

Dukaczewski E., Pełna znajomość wychowanka warunkiem skuteczności oddziaływań resocjalizacyjnych. „Szkoła Specjalna” 2003, nr 2.

Gilligan J., Wstyd i przemoc. Refleksje nad śmiertelną epidemią. Poznań: 2001, Wyd. Media Rodzina.

Jaworska A., Leksykon resocjalizacji. Kraków: 2012, Wyd. Impuls.

Konopczyński M., Kwadrans Ł., Stasiak K. (red.), Polska kuratela sądowa na przełomie wieków. Nadzieje, oczekiwania, dylematy. Kraków: 2016, Wyd. "Impuls".

Machel H., O personelu więziennym bez osłonek. „Forum Penitencjarne” 2003, nr 3.

Machel H., Rola i zadania kadry resocjalizacyjnej. [W:] Resocjalizacja. Tom 2. Red. B. Urban, J.M. Stanik. Warszawa: 2007, Wyd. PWN.

Makowski R.F., Za murami poprawczaka. Warszawa: 2009, Oficyna Wydawnicza ŁośGraf.

Marczak M. (red.), Resocjalizacyjne programy penitencjarne realizowane przez SW w Polsce. Kraków: 2009, Wyd. "Impuls".

Noszczyk M., Doświadczenia i refleksje początkującego wychowawcy w pracy z młodzieżą zdemoralizowaną i upośledzoną umysłowo w młodzieżowym ośrodku wychowawczym. „Chowanna” 2006, t. 2(27).

Noszczyk-Bernasiewicz M., Funkcjonowanie szkolne nieletnich przed umieszczeniem w placówce resocjalizacyjnej – komunikat z badań. [W:] Współczesna szkoła w następstwie przemian społeczno-kulturalnych. Red. A. Rzymełka-Frąckiewicz. Toruń: 2014, Wyd. Edukacyjne AKAPIT.

Olszewska E., Środowisko rodzinne młodych mężczyzn popełniających przestępstwa. Wrocław: 2012, Wyd. ATUT.

Opora R., Resocjalizacja, wychowanie i psychokorekcja nieletnich niedostosowanych społecznie. Kraków: 2010, Wyd. "Impuls".

Osiatyński W., O zbrodniach i karach. Poznań: 2003, Wyd. Media i Rodzina.

Prezentowane tematy będą oceniane w 4 stopniowej skali (2,0-5,0). Wysokość stopnia będzie zależeć od dobranej przez studentów literatury (preferowana najnowsza), sposobu zaprezentowania (przedstawienia) tematu przy wykorzystaniu narzędzi dydaktycznych (np. prezentacja multimedialna, postery etc.), stopnia zaangażowania podczas prowadzenia dyskusji u pozostałej części grupy, która przygotuje się do zajęć z wyznaczonego materiału (lektur) przez osoby prowadzące dane zajęcia ew. lub/i przez nauczyciela przedmiotu. Atrakcyjna forma prezentacji tematu oraz wykorzystanie najnowszych źródeł to wiodące kryteria oceny. Ocena będzie umieszczana na liście obecności.

Na pierwszych zajęciach (organizacyjnych) studenci dobierają się w 2-3 osobowe grupy (zespoły). Wybierają jeden temat spośród zaproponowanych przez prowadzącego i termin jego prezentacji. Praca studenta na zajęciach ćwiczeniowych będzie oceniana na podstawie przedstawionego na forum całej ćwiczeniowej grupie tematu.

Podczas zajęć prowadzący dokumentuje aktywność studentów wpisując plusy na podstawie częstotliwości wypowiadania się na zajęciach oraz jakości wiedzy wniesionej do dyskusji. Zaznaczenie aktywności studenta następuje na liście obecności za pomocą liter „a” i „A” (mała i duża aktywność). Podczas jednych zajęć można otrzymać małe „a” lub duże „A” za minimalną lub za wyróżniającą się aktywność. Istotna jest rzeczowość i trafność udzielanych odpowiedzi i wyrażanych opinii.

Na ostatnich zajęciach (ćwiczeniach) planowane jest końcowe zaliczenie pisemne z wybranych tematów i dedykowanych im lektur zamieszczonych w programie z ćwiczeń i/lub źródeł polecanych (rekomendowanych) do poszczególnych tematów zajęć celem indywidualnego zapoznania się z nimi przez każdego studenta w ramach pracy domowej oraz z tych które wskaże (wyznaczy) prowadzący zajęcia 2 tygodnie wcześniej.

Ocena końcowa z ćwiczeń wyliczana jest na podstawie oceny uzyskanej z grupowej prezentacji tematu, oceny otrzymanej z pisemnego zaliczenia oraz ilości uzyskanych w całym semestrze symboli (małe „a” i duże „A”) dokumentujących aktywność studenta na wszystkich zajęciach (ćwiczeniach).

Zajęcia organizacyjne – zapoznanie studentów z propozycjami tematów zajęć, regułami otrzymania końcowego zaliczenia z przedmiotu, podział na grupy zadaniowe (tematyczne).

Za murami poprawczaka, czyli o tym co istotne w pracy z osobami niedostosowanymi społecznie.

Sylwetka resocjalizatora w pracy z młodzieżą niedostosowaną społecznie. Powinności i kompetencje kadry penitencjarnej w pracy ze skazanymi. Pełna znajomość wychowanka warunkiem skuteczności oddziaływań resocjalizacyjnych.

Znaczenie rodziny w etiologii niedostosowania społecznego.

Szkoła jako środowisko sprzyjające niedostosowaniu społecznemu. Rola środowiska szkoły w kontekście zapobiegania niedostosowaniu społecznemu uczniów.

Grupa rówieśnicza w etiologii niedostosowania społecznego.

Rola mediów w etiologii niedostosowania społecznego.

Koncepcje przemocy i symbolika kary.

Kara a resocjalizacja. Idea „zerowej tolerancji”. Znaczenie pracy w resocjalizacji. Krytyczna analiza rozmowy Wiktora Osiatyńskiego z Williamem Brattonem. Szansa dla skazanych w percepcji Michaela Hennesseya.

Sprawiedliwość naprawcza jako jeden z obszarów działania pedagoga resocjalizacyjnego.

Propozycje oddziaływań profilaktyczno-resocjalizacyjnych w środowisku otwartym – działalność ochotniczych hufców pracy, kuratorów sądowych i ośrodków kuratorskich.

Dobre praktyki profilaktyki i resocjalizacji w środowisku otwartym – wybrane przykłady.

Dobre praktyki resocjalizacji w schroniskach dla nieletnich, zakładach poprawczych, młodzieżowych ośrodkach wychowawczych – przegląd stron internetowych wybranych placówek.

Dobre praktyki resocjalizacji w zakładach karnych – przegląd stron internetowych wybranych placówek.

Dyskusja, metoda problemowa, praca w grupach, prezentacja multimedialna.