Hormonalna regulacja wzrostu i rozwoju roślin
Informacje ogólne
Kod przedmiotu: | 01-263D |
Kod Erasmus / ISCED: | (brak danych) / (brak danych) |
Nazwa przedmiotu: | Hormonalna regulacja wzrostu i rozwoju roślin |
Jednostka: | Wydział Biologii i Ochrony Środowiska |
Grupy: | |
Punkty ECTS i inne: |
(brak)
|
Język prowadzenia: | polski |
Rodzaj przedmiotu: | fakultatywny |
Wymagania wstępne: | Wiedza z botaniki i fizjologii roślin na poziomie liceum. |
Skrócony opis: |
Moduł Hormonalna Regulacja Wzrostu i Rozwoju Roślin umożliwia studentowi: pogłębienie wiedzy dotyczącej budowy i mechanizmu działania roślinnych regulatorów wzrostu, polarnego transportu IAA, roli fitohormonów w odpowiedzi rośliny na stres abiotyczny, teorii kwasowego wzrostu, wpływu regulatorów roślinnych na funkcjonowanie szparek. |
Pełny opis: |
Wykłady obejmują następujące treści: terminologia dotycząca wzrostu i rozwoju roślin; budowa, sposób i mechanizm działania roślinnych regulatorów wzrostu: auksyn, cytokinin, giberelin, brasinosteroidów, poliamin, ABA, etylenu, jasmonianów, fuzikokcyny, związków fenolowych; rola IAA we wzroście elongacyjnym roślin; udział hormonów roślinnych w reakcji roślin na stres abiotyczny; rola auksyny w różnicowaniu waskularnym; wpływ wybranych czynników fizycznych na różnicowanie tkanki waskularnej. Tematyka laboratoriów obejmuje: - wpływ naturalnych (IAA, IBA, 4-Cl-IAA) i syntetycznych (NAA, 2,4-D) auksyn oraz FC i ABA na wzrost i zakwaszanie środowiska inkubacyjnego segmentów koleoptyli kukurydzy; - fototropizm na przykładzie koleoptyli pszenicy – test Darwina, zależność efektu działania kwasu 2,4-dichlorofenoksyoctowego (2,4-D) od jego stężenia na wzrost korzeni Linum usitatissimum; - wpływ IAA, FC oraz ABA na rozwartość szparek, - polarny przepływ auksyny a różnicowanie tkanki waskularnej. |
Literatura: |
1. Jankiewicz L.S. (red.), 1997: Regulatory wzrostu i rozwoju roślin. Właściwości i działanie. Tom 1, PWN, Warszawa 2. Hejnowicz Z., 2002. Anatomia rozwojowa roślin naczyniowych. PWN, Warszawa 3. Kopcewicz J., Lewak S. (red.), 2002: Fizjologia roślin. PWN, Warszawa, 4. Hager A. 2003. Role of the plasma membrane H+-ATPase in auxin-induced elongation growth: historical and new aspects. J Plant Res 116:483–505. 5. Karcz W, Stolarek J., Lekacz H., Kurtyka R., Burdach Z. 1995. Comparative investigation of auxin and fusicoccin-induced growth and H+-extrusion in coleoptile segments of Zea mays L. Acta Physiologiae Plantarum. 17: 3-8. 6. Karcz W, Burdach Z. 2002. A comparison of the effects of IAA and 4-Cl-IAA on growth, proton secretion and membrane potential in maize coleoptile segments. J Exp Bot 53:1089–1098. 7. Karcz W, Burdach Z. 2007. Effects of temperature on growth, proton extrusion and membrane potential in maize (Zea mays L) coleoptile segments. Plant Growth Regul 52:141–150. 8. Karcz W, Kurtyka R. 200. Effect of cadmium on growth, proton extrusion and membrane potential in maize coleoptile segments. Biol Plantarum 51:713–719. 9. Kurtyka R., Kita A., Karcz W. 2011. Fusicoccin counteracts the toxic effect of cadmium on the growth of maize coleoptile segments. Archives of Environmental Contamination and Toxicology. 61: 568–577. |
Efekty uczenia się: |
Student po ukończeniu modułu: definiuje, klasyfikuje i opisuje podstawowe pojęcia i terminy dotyczące wzrostu i rozwoju roślin; opisuje budowę roślinnych regulatorów zrostu; tłumaczy i mechanizm działania fitohormonów; opisuje i wyjaśnia zjawiska zachodzące w czasie wzrostu i rozwoju roślin; przeprowadza proste doświadczenia, opisuje efekty eksperymentu, analizuje wyniki, stawia wnioski i przedstawia je w formie raportu. |
Metody i kryteria oceniania: |
Na ocenę końcową modułu składa się średnia z laboratorium (0,5) oraz testu zaliczeniowego (0,5). Ocenę z laboratorium wystawia się na podstawie aktywności na zajęciach, która weryfikowana jest w oparciu o wykonane przez studentów sprawozdania z przeprowadzonych ćwiczeń. Ocena pozytywna z laboratorium wymaga zaliczenia każdej z aktywności weryfikowanej w ramach laboratorium. Ocena z wykładów ustalana jest na podstawie ocen z dwóch kolokwiów zaliczeniowych. |
Właścicielem praw autorskich jest Uniwersytet Ślaski w Katowicach.