Wiedza o uczniu o specjalnych potrzebach edukacyjnych
Informacje ogólne
Kod przedmiotu: | 02-FP-PN-S2-WUSPE |
Kod Erasmus / ISCED: | (brak danych) / (brak danych) |
Nazwa przedmiotu: | Wiedza o uczniu o specjalnych potrzebach edukacyjnych |
Jednostka: | Wydział Humanistyczny |
Grupy: | |
Punkty ECTS i inne: |
(brak)
|
Język prowadzenia: | (brak danych) |
Rodzaj przedmiotu: | specjalizacyjny |
Skrócony opis: |
W ramach przedmiotu: wiedza o uczniu o specjalnych potrzebach edukacyjnych studenci zostają wyposażeni w podstawowe wiadomości na temat zwykłych i specyficznych trudności w uczeniu się, w tym m.in. dysleksji rozwojowej, ADD, ADHD i zespołu Aspergera, a także uczniów uzdolnionych (przede wszystkim humanistycznie). Poznają między innymi zasady, metody, formy pracy z dziećmi i młodzieżą o specjalnych potrzebach edukacyjnych na lekcjach i zajęciach pozalekcyjnych. |
Pełny opis: |
W ramach przedmiotu realizowane są następujące zagadnienia szczegółowe: 1. Zwykłe i specyficzne trudności w uczeniu się. 2. Trudności w uczeniu się a niepowodzenia szkolne. 3. Uczeń o specjalnych potrzebach edukacyjnych. 4. Etiologia i patomechanizm dysleksji rozwojowej. 5. Sposób myślenia i postrzegania rzeczywistości osób z dysleksją rozwojową. 6. Dysfuncje związane z dysleksją rozwojową (dysortografia, dysgrafia, dysleksja, dysgramatyzm, dysmuzja, dyskalkulia, hiperdysleksja). 7. Objawy dysleksji rozwojowej na różnych etapach rozwoju. 8. Trudności w uczeniu się i symptomatyczne błędy uwarunkowane zaburzeniami percepcji słuchowej, percepcji wzrokowej, zaburzeniami rozwoju ruchowego w zakresie sprawności manualnej, zaburzeniami procesu lateralizacji, zaburzeniami orientacji przestrzennej. 9. Praca z dziećmi z dysleksją rozwojowa na lekcjach języka polskiego i na zajęciach pozalekcyjnych (metody, formy, strategie, środki dydaktyczne). 10. Etiologia ADD i ADHD. 11. Obszary zaburzeń, symptomy ADD i ADHD, typy ADD i ADHD. 12. Praca z dzieckiem z ADD i ADHD na lekcjach języka polskiego i na zajęciach pozalekcyjnych (metody, formy, strategie, środki dydaktyczne). 13. Etiologia zespołu Aspergera, obszary zaburzeń, symptomy. 14. Praca z dzieckiem z zespołem Aspergera na lekcjach języka polskiego i na zajęciach pozalekcyjnych (metody, formy, strategie, środki dydaktyczne). 15. Symptomy i obszary zaburzeń w zespole obsesyjno-kompulsyjnym, trudności uczniów z zaburzeniami obsesyjno-kompulsyjnymi na lekcjach języka polskiego. 16. Praca dydaktyczno-wychowawcza z uczniem z zaburzeniami obsesyjno-kompulsyjnymi na lekcjach języka polskiego i zajęciach pozalekcyjnych. 17. Symptomy i obszary zaburzeń w zespole Tourette’a, trudności uczniów z zespołem Tourette'a na lekcjach języka polskiego. 18. Praca dydaktyczno-wychowawcza z uczniem z zespołem Tourette’a na lekcjach języka polskiego. 19. Uczeń zdolny i uzdolniony, psychologiczna i pedagogiczna charakterystyka zdolności, teorie zdolności, rodzaje zdolności, uzdolnienia specjalne; uczeń podwójnie wyjątkowy. 20. Przyczyny niepowodzeń dydaktycznych uczniów zdolnych, Syndrom Nieadekwatnych Osiągnięć Szkolnych. 21. Sposoby pracy z uczniem zdolnym i uzdolnionym na lekcjach języka polskiego i na zajęciach pozalekcyjnych. 22. Diagnoza dzieci ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi. 23. Ocenianie uczniów ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi. |
Literatura: |
R. Werning, B. Lütje-Klose: Pedagogika trudności w uczeniu się. Gdańsk 2009. D. Krzyżyk: Specjalne potrzeby edukacyjne dzieci i młodzieży – zarys problematyki. W: Praca z uczniem o specjalnych potrzebach edukacyjnych. Tom I. Red. A. Guzy i D. Krzyżyk. Wydawnictwo Pedagogiczne ZNP. Kielce 2012, s. 7-16. E. Gruszczyk-Kolczyńska: Dzieci ze specyficznymi trudnościami w uczeniu się. Przyczyny, diagnoza, terapia. Warszawa 1992. M. Bogdanowicz, A. Andryjanek: Uczeń z dysleksją w szkole: poradnik nie tylko dla polonistów. Gdynia 2004. M. Bogdanowicz, A. Andryjanek, M. Rożyńska: Uczeń z dysleksją w domu: poradnik nie tylko dla rodziców. Gdynia 2007. R. D.Davis, E. M.Braun: Dar dysleksji. Poznań 2001. Dysleksja. Teoria i praktyka. Red. G. Reid, J. Wearmouth. Gdańsk 2009. T. Attwood: Zespół Aspergera. Kompletny przewodnik. Gdańsk 2013. A. Rynkiewicz: Zespół Aspergera. Inny mózg, inny umysł. Warszawa 2009. J. Święcicka: Uczeń z zespołem Aspergera. Praktyczne wskazówki dla nauczyciela. Kraków 2010. M. Winter: Zespół Aspergera: co nauczyciel wiedzieć powinien. Warszawa 2006. E. M. Hallowell, J. J. Ratey: W świecie ADHD. Nadpobudliwość psychoruchowa z zaburzeniami uwagi u dzieci i dorosłych. Poznań 2004. B. Chrzanowska, J. Święcicka: Oswoić ADHD. Przewodnik dla rodziców i nauczycieli dzieci nadpobudliwych psychoruchowo. Warszawa 2006. ADHD w szkole. Jak pracować z dzieckiem z zespołem nadpobudliwości psychoruchowej. Red. M. Jerzak, A. Kołakowski. Sopot 2015. A. Kołakowski, T. Wolańczyk, A. Pisula, M. Skotnicka, A. Bryńska: ADHD – zespół nadpobudliwości psychoruchowej. Poradnik dla rodziców i wychowawców. Gdańsk 2007. J. Zborowski: Rozwijanie aktywności twórczej dzieci. Warszawa 1986. |
Efekty uczenia się: |
Student po zaliczeniu przedmiotu: - ma uporządkowaną i poszerzoną wiedzę na temat zwykłych i specyficznych trudności szkolnych, ich etiologii, symptomów, rozpoznawania, - ma podstawową wiedzę na temat diagnozy uczniów ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi, w tym uczniów szczególnie uzdolnionych, - zna formy kształcenia uczniów ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi, - ma podstawową wiedzę na temat pracy na lekcjach języka polskiego i pracy pozalekcyjnej z uczniami o specjalnych potrzebach edukacyjnych, - potrafi wykorzystać podstawową wiedzę teoretyczną z zakresu językoznawstwa, pedagogiki, psychologii w celu analizowania i interpretowania określonego rodzaju sytuacji i zdarzeń edukacyjnych i wychowawczych, a także motywów i wzorów zachowań językowych i pozajęzykowych uczniów o specjalnych potrzebach edukacyjnych, - ma podstawowe umiejętności diagnostyczne pozwalające na rozpoznanie uczniów o specjalnych potrzebach edukacyjnych, w tym uczniów zdolnych, a także na opracowanie wyników obserwacji i sformułowanie wniosków, -potrafi, wykorzystując typowe metody, środki, formy, ćwiczenia, pracować z uczniami o specjalnych potrzebach edukacyjnych (w tym uczniów szczególnie uzdolnionych) zarówno w zespole klasowym, jak i w trakcie zajęć pozalekcyjnych, - potrafi wyszukiwać, analizować, oceniać, selekcjonować i użytkować zawarte w różnych źródłach informacje na temat uczniów o specjalnych potrzebach edukacyjnych, - odpowiedzialnie przygotowuje się do swojej pracy nauczyciela polonisty i wychowawcy, projektuje i wykonuje działania pedagogiczne (dydaktyczne, wychowawcze i opiekuńcze), - potrafi określić priorytety w pracy z uczniami, w tym z uczniami o specjalnych potrzebach edukacyjnych, ma świadomość potrzeby prowadzenia zindywidualizowanych działań pedagogicznych (dydaktycznych, wychowawczych i opiekuńczych) w stosunku do uczniów ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi. |
Metody i kryteria oceniania: |
Ocena końcowa następuje na podstawie: - bieżącej oceny przygotowania do zajęć (aktywności studentów na zajęciach), - prezentacji na zadany temat (praca grupowa), - samodzielnej analizy trzech tekstów kultury popularnej (sposób prezentacji bohaterów z wybraną dysfunkcją; symptomy dysfunkcji; praca indywidualna), - oceny z kolokwium końcowego (test sprawdzający holistyczny). Test końcowy, który został napisany na ocenę niedostateczną, musi zostać poprawiony. Uwaga: Wymagane jest zdobycie 60% punktów. Test na ocenę niedostateczną musi zostać ponownie napisany. |
Właścicielem praw autorskich jest Uniwersytet Ślaski w Katowicach.