Podstawy public relations: historia i teoria
Informacje ogólne
Kod przedmiotu: | 02-KP-RZ-S1-PPRHT |
Kod Erasmus / ISCED: | (brak danych) / (brak danych) |
Nazwa przedmiotu: | Podstawy public relations: historia i teoria |
Jednostka: | Instytut Języka Polskiego im. Ireny Bajerowej |
Grupy: |
2 sem.komunikacji promocyjnej i kryzysowej-specj.doradztwo wizerunkowe i rzecznikostwo/stacj. I st./ |
Punkty ECTS i inne: |
(brak)
|
Język prowadzenia: | polski |
Poziom przedmiotu: | podstawowy |
Rodzaj przedmiotu: | specjalistyczny |
Wymagania wstępne: | Brak |
Skrócony opis: |
Zajęcia stanowią wprowadzenie do public relations. W trakcie zajęć studenci zapoznają się z podstawowymi pojęciami, ujęciami, teoriami i metodami badawczymi public relations. Uzyskują także wiedzę nt. rozwoju historycznego tej dziedziny i perspektyw jej dalszego rozwoju. |
Pełny opis: |
Zajęcia są prowadzone w formie wykładów i ćwiczeń. - forma prowadzenia zajęć: metoda podająca (pogadanka, objaśnienia i wyjaśnienia, prezentacje multimedialne), metoda problemowa (metoda aktywizująca lub gra sytuacyjna i dydaktyczna), metoda zadaniowa oraz analiza materiału źródłowego - praca własna studenta: samodzielna realizacja wskazanych partii materiału, analiza wybranych przez wykładowcę przykładów, powtórka i ugruntowanie materiału przedstawionego na zajęciach Tematyka zajęć: 1. Podstawowe pojęcia i definicje PR 2. PR a dziedziny pokrewne 3. Poprzednicy PR 4. Public Relations w ujęciu Ivy L. Lee i Edwarda L. Bernaysa 5. Aktualny stan badań nad teorią PR 6. Wybrane teorie PR (m.in. teoria doskonałości, teoria kontyngencji, teoria zarządzania relacjami) 7. Badanie wstępne PR (audyt PR) |
Literatura: |
S. Black, Public relations, Kraków 2001: Oficyna Ekonomiczna C. H. Botan, M. Taylor, Public Relations: State of the Field, “Journal of Communication”, 54(4)2004, s. 645–661. A.E. Cancel, G.T. Cameron, L.M. Sallot, M.A. Mitrook, It depends: A contingency theory of accommodation in public relations, “Journal of Public Relations Research”, 9(1)1997, s. 31–63. T. Goban–Klas, Public relations, czyli promocja reputacji, Warszawa 1997: Business Press J. E. Grunig, T. Hunt, Managing Public Relations, New York 1984: Holt, Rinehart and Winston J. E. Grunig, L. A. Grunig, Models of Public Relations and Communication, w: J. E. Grunig (red.), Excellence in Public Relations and Communication Management, Hillsdale, NJ 1992: Lawrence Erlbaum Associates Inc., s. 285–325 P. Kotler, Marketing, Warszawa 2005: Rebis R. Ławniczak, Poland, w: B. van Ruler, D. Vercic (red.), Public Relations and Communication Management in Europe, A Nation-by-Nation Introduction to Public Relations Theory and Practice, Berlin–New York 2004: Mouton de Gruyter, s. 291–307 J. A. Ledingham, Explicating relationship management as a general theory of public relations, “Journal of Public Relations Research”, 15(2)2003, s. 181–198. J. Olędzki, D. Tworzydło (red.), Public relations. Znaczenie społeczne i kierunki rozwoju, Warszawa 2006: Wydawnictwo Naukowe PWN B. Rozwadowska, Public Relations – teoria, praktyka, perspektywy, Warszawa 2002: Wydawnictwo Studio EMKA F. P. Seitel, Public Relations w praktyce, Warszawa 2003: Felberg SJA R. D. Smith, Strategic Planning for Public Relations, New York–London 2013: Routledge K. Wojcik, Public Relations. Wiarygodny dialog z otoczeniem, Warszawa 2005: Placet Literatura uzupełniająca: E. L. Bernays, Crystallizing Public Opinion, New York 1923: Boni and Liveright E. L. Bernays, Propaganda, New York 1928: Horace Liveright G. Cook, Advertisements and Public Relations, w: R. Wodak, V. Koller (red.), Handbook of Communication in the Public Sphere, Berlin–New York 2008: Mouton de Gruyter, s. 113–130 R. L. Heath (red.), Encyclopedia of public relations, T. 1–2, Thousand Oaks–London–New Delhi 2005: Sage Publications Inc E. Hope (red.), Public relations instytucji użyteczności publicznej, Gdańsk 2005: Scientific Publishing Group. P. Kotler, Megamarketing, “Harvard Bussiness Review”, 64(2)1986, s. 117–124. P. Kotler, W. Mindak, Marketing and public relations. Should they be partners or rivals? “Journal of Marketing”, 4(42)1978, s. 13–20. |
Efekty uczenia się: |
Zdobycie następujących umiejętności: - identyfikacji podstawowych elementów środowiska PR (organizacja, otoczenie, sytuacja, relacje; - umiejętność rozróżnienia działalności PR od dziedzin pokrewnych umiejętność rozróżnienia typu, rodzaju prowadzonej działalności PR; - umiejętność przeprowadzenia badania wstępnego PR i (opracowywania audytu PR); - nabycie wiedzy nt. najbardziej rozpowszechnionych ujęć, zarysu historii dyscypliny oraz perspektyw teoretycznych jej dalszego rozwoju PR |
Metody i kryteria oceniania: |
Średnia ważona z następujących elementów: Obecność na zajęciach - 20% Aktywność na zajęciach, sprawdziany cząstkowe i egzamin ustny - 40% Praca domowa – opracowanie audytu PR - 40% Wymagania w zakresie sprawdzianów cząstkowych (kolokwium): znajomość podstawowych pojęć, definicji, ogólnych teorii PR Kryteria oceny: poprawność i kompletność odpowiedzi Weryfikacja: sprawdzian pisemny Wymagania w zakresie audytu PR: znajomość podstaw teoretycznych dotyczących audytu public relations Kryteria: stopień zgodności ze wskazaną metodologią badawczą Weryfikacja: wykonanie audytu public relations wybranej organizacji. Plik w formacie PDF należy przesłać pocztą elektroniczną do końca maja 2015. Nazwa pliku wg wzoru: „1KPiK [Rok_akademicki]. [imię] [nazwisko]. [Tytuł pracy]” (np. 1KPiK 2014/2015. Jan Kowalski. Audyt PR serwisu samochodowego Auto-Start z Katowic"). Wymagania egzaminacyjne: wiedza dotycząca podstaw teoretycznych public relations (znajomość podstawowych pojęć i modeli komunikacyjnych stosowanych w public relations) Kryteria oceny: poprawność i kompletność odpowiedzi Weryfikacja: egzamin ustny |
Właścicielem praw autorskich jest Uniwersytet Ślaski w Katowicach.