CHEMIA KWANTOWA
Informacje ogólne
Kod przedmiotu: | 0310-CH-S1-021 |
Kod Erasmus / ISCED: | (brak danych) / (brak danych) |
Nazwa przedmiotu: | CHEMIA KWANTOWA |
Jednostka: | Wydział Nauk Ścisłych i Technicznych |
Grupy: | |
Punkty ECTS i inne: |
(brak)
|
Język prowadzenia: | polski |
Poziom przedmiotu: | podstawowy |
Rodzaj przedmiotu: | obowiązkowy |
Wymagania wstępne: | Znajomość pojęć matematyki wyższej. |
Skrócony opis: |
Moduł: Chemia Kwantowa Kierunek: Chemia Specjaność: Chemia Ogólna, Chemia Informatyczna, Chemia Leków Studia I stopnia: stacjonarne Zajęcia: wykład, laboratorium |
Pełny opis: |
Wykład: 1. Fizyka klasyczna: prawa Newtona i równania Maxwella. Przesłanki doświadczalne powstania mechaniki kwantowej: promieniowanie ciała doskonale czarnego, wzór Plancka; zjawisko fotoelektryczne – interpretacja Einsteina, praca wyjścia, wzór Einsteina. Zjawisko Comptona, pęd fotonu. 2. Podstawowe prawa i pojęcia mechaniki kwantowej. Dualizm korpuskularno-falowy, relacje de Broglie’a, zasada nieoznaczoności Heisenberga. Teoria Bohra budowy atomu wodoru – serie widmowe. 3. Aksjomatyczna konstrukcja mechaniki kwantowej.Pierwszy postulat mechaniki kwantowej: funkcja falowa układu jej własności i interpretacja. Nieodróżnialność cząstek. Bozony i fermiony. 4. Drugi postulat mechaniki kwantowej: pojęcie i własności operatora. Działania na operatorach. przykład operatorów, własności operatorów: liniowość i hermitowskość. Działania na operatorach. Zasady konstruowania operatorów kwantowo-mechanicznych – reguły Jordana. 5. Pozostałe postulaty mechaniki kwantowej. Równanie Schroedingera zależne od czasu. Równanie własne operatora: funkcje własne i wartości własne. Wartość oczekiwana wielkości mechanicznej. 6. Operator Hamiltona i równanie Schroedingera dla cząstki swobodnej. Cząstka w pudle potencjału: postać funkcji falowej, normalizacja, kwantowanie wartości własnych, degeneracja. Opis klasycznego oscylatora harmonicznego. 7. Kwantowe ujęcie problemu oscylatora harmonicznego: operator Hamiltona, równanie Schroedingera, wartości własne i funkcje własne, oscylacyjna liczba kwantowa i jej dopuszczalne wartości. Zastosowanie modelu oscylatora harmonicznego do opisu drgań cząsteczek. 8. Moment pędu – definicja i opis w ujęciu mechaniki klasycznej. Zagadnienie własne dla operatora składowej z-towej i kwadratu wektora momentu pędu: wartości własne i funkcje własne, rotacyjne liczby kwantowe. Rotator sztywny: hamiltonian, wartości własne, stała rotacyjna, widmo rotacyjne. 9. Atom wodoru i jony wodoropodobne. Hamiltonian i równanie Schroedingera. Wartości własne i funkcje własne. Pojęcie orbitalu atomowego, analityczna postać, współrzędne kartezjańskie i sferyczne. Liczby kwantowe w kwantowomechanicznym opisie atomu wodoru. 10. Radialna gęstość prawdopodobieństwa. Maksima radialnej gęstości prawdopodobieństwa dla orbitali o maksymalnej liczbie l a promienie orbit bohrowskich. Spin elektronu. Spinowa i magnetyczna spinowa liczba kwantowa. Spinorbitale. 11. Atom wieloelektronowy, powłoki, podpowłoki , konfiguracje elektronowe. Zakaz Pauliego. Zabudowa elektronowa atomu. Dodawanie wektorów momentu pędu, termy atomowe, przykład wyznaczania termów atomowych dla elektronów nierównoważnych. Reguły Hunda. 12. Zasada wariacyjna i metoda wariacyjna. Liniowe parametry wariacyjne, metoda Ritza, równania sekularne. Metoda LCAO, rozwinięcie orbitalu na funkcje bazowe. Orbitale wiążące i antywiążące. Klasyfikacja orbitali molekularnych, m.in. ze względu na symetrię, orbitale σ,π,δ. 13. Konfiguracje elektronowe cząsteczek dwuatomowych homo- i hetero-jądrowych. Rząd wiazania vs. długość i energia wiązania. Własności paramagnetyczne. Cząsteczki wieloatomowe. Hybrydyzacja orbitali atomowych: sp, sp2, sp3, sd, sp3d, sp3d2. 14. Ogólna charakterystyka i podział metod obliczeniowych chemii kwantowej. Metody oparte na funkcji falowej i na funkcji gęstości. 15. Związki węgla zawierające sprzężony układ wiązań podwójnych. Metoda Hueckla. Układ równań sekularnych. Parametryzacja całki kulombowskiej i rezonansowej. Przykłady orbitali molekularnych π wiążących, niewiążących i antywiążących w cząsteczek etenu, butadienu, benzenu i allilu. Węglowodory naprzemienne i nienaprzemienne. Energia delokalizacji. Laboratorium: 1. Podstawowe prawa i pojęcia mechaniki kwantowej. 2. Ścisłe rozwiązywania równania Schroedingera. 3. Struktura elektronowa atomów wieloelektronowych – termy atomowe 4. Teoria wiązań chemicznych; diagramy molekularne cząsteczek dwuatomowych. 5. Hybrydyzacja – cząsteczki wieloatomowe. 6. Charakterystyka metod obliczeniowych chemii kwantowej. |
Literatura: |
1. W. Kołos, Chemia kwantowa, PWN, Warszawa 1986, 2. A.Gołębiewski, Elementy mechaniki i chemii kwantowej, PWN, Warszawa 1982, 3. D.O. Hayward, Mechanika kwantowa dla chemików, PWN, Warszawa, 2006. |
Efekty uczenia się: |
Jak w module |
Metody i kryteria oceniania: |
Egzamin: Egzamin ustny. Student losuje zestaw zawierający 5 pytań. Na przygotowanie się ma 15 minut. Prawidłowa odpowiedź na co najmniej 3 pytania zapewnia ocenę pozytywną. Skala ocen: 2.0 – nieudzielenie poprawnych odpowiedzi na 3 pytania 3.0 – poprawna odpowiedź na 3 pytania; 4.0 – poprawna odpowiedź na 4 pytania; 5.0 – poprawna odpowiedź na 5 pytań. Ocenę połówkową student uzyskuje przy niepełnej odpowiedzi na jedno z pytań Zaliczenie laboratorium: 4 kolokwia pisemne na punkty. Skala ocen: 0 – 49 % punktów z kolokwiów – 2.0 50 - 59 % punktów z kolokwiów – 3.0 60 - 69% punktów z kolokwiów – 3.5 70 - 79% punktów z kolokwiów – 4.0 80 - 89% punktów z kolokwiów – 4.5 90 - 100% punktów z kolokwiów – 5.0 Ocena z modułu: Średnia ważona: 80% oceny z egzaminu, 20% oceny z laboratorium |
Praktyki zawodowe: |
nie dotyczy |
Właścicielem praw autorskich jest Uniwersytet Ślaski w Katowicach.