Uniwersytet Ślaski w Katowicach - Centralny System Uwierzytelniania
Strona główna

WYKŁAD PODSTAWOWY W ZAKRESIE CHEMII DOŚWIADCZALNEJ

Informacje ogólne

Kod przedmiotu: 0310-CH-S3-PZCD
Kod Erasmus / ISCED: (brak danych) / (brak danych)
Nazwa przedmiotu: WYKŁAD PODSTAWOWY W ZAKRESIE CHEMII DOŚWIADCZALNEJ
Jednostka: Wydział Nauk Ścisłych i Technicznych
Grupy:
Punkty ECTS i inne: (brak) Podstawowe informacje o zasadach przyporządkowania punktów ECTS:
  • roczny wymiar godzinowy nakładu pracy studenta konieczny do osiągnięcia zakładanych efektów uczenia się dla danego etapu studiów wynosi 1500-1800 h, co odpowiada 60 ECTS;
  • tygodniowy wymiar godzinowy nakładu pracy studenta wynosi 45 h;
  • 1 punkt ECTS odpowiada 25-30 godzinom pracy studenta potrzebnej do osiągnięcia zakładanych efektów uczenia się;
  • tygodniowy nakład pracy studenta konieczny do osiągnięcia zakładanych efektów uczenia się pozwala uzyskać 1,5 ECTS;
  • nakład pracy potrzebny do zaliczenia przedmiotu, któremu przypisano 3 ECTS, stanowi 10% semestralnego obciążenia studenta.

zobacz reguły punktacji
Język prowadzenia: (brak danych)
Skrócony opis:

Kierunek: CHEMIA

Studia III stopnia, stacjonarne doktoranckie

Zajęcia: wykład + ćwiczenia

Zajęcia obowiązkowe

W ramach wykładu doktoranci poznają zagadnienia związane z analizą absorpcyjnych i emisyjnych widm elektronowych związków koordynacyjnych oraz podstawy kwantowej teorii kompleksów elektronowo donorowo-akceptorowych.

Pełny opis:

Wykład:

- Geometria, izomeria i trwałość związków koordynacyjnych; stany energetyczne; teorie wiązania chemicznego w związkach koordynacyjnych; związki słabego i silnego pola; powłoka walencyjna jonów centralnych; model nakrywania kątowego (AOM)

- Związki koordynacyjne z ligandami karbonylowymi i -kompleksy; widma elektronowe związków koordynacyjnych; efekt synergiczny; oddziaływanie agostyczne

- Mechanizmy ewolucji wzbudzenia elektronowego w cząsteczkach. Przekazywanie energii pomiędzy różnymi wzbudzonymi stanami elektronowymi w pojedynczych cząsteczkach i pomiędzy nimi. Czasy życia stanów wzbudzonych, singletowych i trypletowych, i ich związek z oddziaływaniami międzycząsteczkowymi i wewnątrzcząsteczkowymi.

- Rola jonów centralnych w stanach wzbudzonych i procesach luminescencyjnych; model właściwości luminescencyjnych na przykładzie kationu tris(bipirydyna)ruten(II) [Ru(bpy)3]2+.

Ćwiczenia:

- Wpływ atomu metalu na widma absorpcyjne; analiza widm ligandów i związków kompleksowych.

- Zastosowanie spektroskopii UV/VIS w określaniu struktury elektronowej związków koordynacyjnych kobaltu(II)

- Wyznaczanie wydajności kwantowych oraz czasów zaniku luminescencji związków w roztworze oraz ciele stałym

- Efekt solwatochromowy i wyznaczanie momentu dipolowego cząsteczki w stanie wzbudzonym

- Widma emisyjne – wpływ jonu metalu na parametry widma emisyjnego; emisja ekscymerowa

Literatura:

Fotochemia i spektroskopia optyczna, Ćwiczenia laboratoryjne, pod red. J. Najbara i A. Turka, PWN Warszawa 2009

Podstawy i perspektywy chemii koordynacyjnej. T. I. Red. Z. Stasicka, G. Stochel, Wydawnictwo UJ, Kraków 2014

J. G. Małecki, Chemia koordynacyjna. Podstawy, Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego, Katowice 2016

Efekty uczenia się:

Wiedza:

• posiada pogłębioną wiedzę ogólną związaną z najnowszymi osiągnięciami w zakresie eksperymentalnych nauk chemicznych;

• zna warsztat metodologiczny wybranej dyscypliny chemii doświadczalnej pozwalający na samodzielne planowanie i rozwiązywanie problemów badawczych.

Umiejętności:

• potrafi samodzielnie sformułować problem badawczy i uzasadnienie podjęcia problemu badawczego, zaproponować i wykonać badania zmierzające do jego rozwiązania;

• potrafi planować i przeprowadzać eksperymenty, interpretować uzyskane wyniki i wyciągać wnioski;

• potrafi ocenić możliwość wykorzystania nowych osiągnięć techniki i technologii w reprezentowanej dziedzinie chemicznej.

Kompetencje społeczne:

• rozumie i odczuwa potrzebę ciągłego podnoszenia kompetencji zawodowych, jako koniecznego warunku twórczego uczestnictwa w rozwoju uprawianej dyscypliny naukowej;

• rozumie wpływ współczesnych teorii naukowych (m.in. tych odnoszących się do mikroświata) na poziom nowoczesnych technologii.

Metody i kryteria oceniania:

Wykład:

Egzamin ustny

Ocena bardzo dobra – doktorant zna teorie pola krystalicznego i orbitali cząsteczkowych i potrafi je zastosować do konkretnych przypadków. Potrafi wyznaczyć termy podstawowe jonów o danej konfiguracji elektronów d oraz, posługując się diagramami Orgela, określić liczbę możliwych przejść elektronowych. Zna rodzaje przejść elektronowych w związkach koordynacyjnych. Potrafi wskazać na korelację pomiędzy położeniem pasm na widmie absorpcyjnym i parametrami charakteryzującymi rozszczepienie w polu krystalicznym. Zna podstawowe pojęcia związane z charakterystyką widm elektronowych: efekt hiper- i hipochromowy, przesunięcie hipso- i batochromowe, chromofor, auksochrom. Potrafi zdefiniować i omówić zjawiska fluorescencji i fosforescencji, oraz procesy konwersji energii stanów wzbudzonych.

Ocena dobra - doktorant zna teorie pola krystalicznego i orbitali cząsteczkowych. Posługując się diagramami Orgela potrafi określić liczbę możliwych przejść elektronowych dla danych konfiguracji podpowłoki d. Zna rodzaje przejść elektronowych w związkach koordynacyjnych. Potrafi wskazać na korelację pomiędzy położeniem pasm na widmie absorpcyjnym i parametrami charakteryzującymi rozszczepienie w polu krystalicznym. Zna podstawowe pojęcia związane z charakterystyką widm elektronowych: efekt hiper- i hipochromowy, przesunięcie hipso- i batochromowe, chromofor, auksochrom. Potrafi zdefiniować i omówić zjawiska fluorescencji i fosforescencji, oraz procesy konwersji energii stanów wzbudzonych.

Ocena dostateczna - doktorant posiada podstawową wiedzę na temat teorii wiązań w związkach koordynacyjnych. Zna rodzaje przejść elektronowych w związkach koordynacyjnych. Zna podstawowe pojęcia związane z charakterystyką widm elektronowych: efekt hiper- i hipochromowy, przesunięcie hipso- i batochromowe, chromofor, auksochrom. Potrafi zdefiniować zjawiska fluorescencji i fosforescencji.

Ocena niedostateczna – doktorant nie zna i nie potrafi wyjaśnić podstawowych pojęć związanych z absorpcyjną i emisyjną spektroskopią elektronową.

Ćwiczenia:

Ocena bardzo dobra – doktorant uczestniczy aktywnie w ćwiczeniach laboratoryjnych. Zna bardzo dobrze zagadnienia teoretyczne do każdego z wykonywanych ćwiczeń. Przedstawia sprawozdania z wykonanych ćwiczeń wraz z rozwiązanymi zadaniami problemowymi zawartymi w instrukcji.

Ocena dobra – doktorant uczestniczy w ćwiczeniach laboratoryjnych. Zna zagadnienia teoretyczne do każdego z wykonywanych ćwiczeń. Przedstawia sprawozdania z wykonanych ćwiczeń wraz z rozwiązanymi zadaniami problemowymi zawartymi w instrukcji.

Ocena dostateczna – doktorant uczestniczy w ćwiczeniach laboratoryjnych. Zna zagadnienia teoretyczne do każdego z wykonywanych ćwiczeń. Przedstawia sprawozdania z wykonanych ćwiczeń.

Ocena niedostateczna – doktorant nie bierze udziału w ćwiczeniach.

Ocena końcowa: średnia ważona ocen z egzaminu (70%) i z ćwiczeń (30%).

Przedmiot nie jest oferowany w żadnym z aktualnych cykli dydaktycznych.
Opisy przedmiotów w USOS i USOSweb są chronione prawem autorskim.
Właścicielem praw autorskich jest Uniwersytet Ślaski w Katowicach.
kontakt deklaracja dostępności USOSweb 7.0.3.0 (2024-03-22)