Wybrane zagadnienia z tafonomii (F)

średnio zaawansowany

specjalizacyjny

Znajomość modułów: Podstawy paleontologii, Sedymentologii i Geochemii.

Tafonomia zajmuje się badaniem losów szczątków organizmów po ich śmierci i jest kluczowym przedmiotem w celu zrozumienia procesów fosylizacji, a tym samym reprezentatywności zapisu kopalnego. Bez znajomości tafonomii, wszelkie rozważania nad paleobioróżnorodnością organizmów, ich paleoekologią, czy rekonstrukcjami paleośrodowiskowymi będą obarczone dużą dozą niepewności i nadinterpretacji.

Przedmiot Wybrane zagadnienia tafonomii ma umożliwić studentowi poznanie terminologii, procesów i metod badawczych w zakresie tafonomii oraz stanowisk z wyjątkowym stanem zachowania skamieniałości pod kątem geologii, paleontologii i procesów prowadzących do zachowania szczątków organicznych. Poznanie procesów geochemicznych, fizycznych i biologicznych oddziałujących na martwy organizm przed i po jego pogrzebaniu w osadzie, powinno umożliwić studentowi interpretację losów pośmiertnych organizmów i ich środowiska pogrzebania. Dzięki poznaniu procesów tafonomicznych, student nabędzie szerszego spojrzenia na złożoność procesów fosylizacji i kompletność zapisu kopalnego.

Literatura obowiązkowa:

Briggs, D.E.G. & Crowther, P.R., 2003: Palaeobiology II. Blackwell Publishing.

Selden, P. & Nudds, J., 2005: Evolution of Fossil Ecosystems. Manson Publishing.

Literatura uzupełniająca:

Martin, R.E., 1999: Taphonomy. A process approach. Cambridge Paleobiology Series 4.

Bottjer, D.J., Etter, W., Hagadorn, J.W. & Tang, C.M., 2002: Exceptional Fossil Preservation. Columbia University Press.

Allison, P.A. & Bottjer, D.J., 2011: Taphonomy. Process and Bias Through Time. Springer.

Po ukończonym kursie, student:

1. Zna terminologię i metody badawcze z zakresu biostratynomii oraz diagenezy;

2. rozumie procesy chemiczne, fizyczne i biologiczne oddziałujące na martwy organizm przed i po jego pogrzebaniu w osadzie;

3. zna stanowiska paleontologiczne charakteryzujące się wyjątkowym stanem zachowania skamieniałości (tzw. Lagerstätte);

4. umie interpretować wpływ procesów fizycznych, chemicznych i biologicznych oddziałujących na martwy organizm na podstawie stanu zachowania skamieniałości;

5. potrafi określać i interpretować środowiska pogrzebania organizmów na podstawie stanu zachowania skamieniałości;

6. potrafi przygotować opracowanie syntetyczne korzystając z fachowej literatury (w języku ojczystym i obcym) oraz prowadzić dyskusję naukową na wybrane tematy;

7. potrafi formułować pytania, służące pogłębianiu własnej wiedzy i umiejętności;

8. ma świadomość ochrony stanowisk z wyjątkowo zachowanymi skamieniałościami, stanowiących dziedzictwo narodowe

Kolokwium zaliczeniowe: weryfikacja wiedzy w oparciu o treść wykładów i zalecaną literaturę.