Pedagogika kształcenia w gimnazjach i szkołach ponadgimnazjalnych

specjalizacyjny

Podstawowe pojęcia z zakresu pedagogiki ogólnej, psychologii i kategorii humanistyki.

Celem nadrzędnym przedmiotu jest zainspirowanie studentów do myślenia i działania pedagogicznego. Zapoznanie studentów ze specyfiką szkolnictwa na poziomie gimnazjalnym i ponadgimnazjalnym, szczególnie z możliwościami rozwojowymi uczniów, ewentualnymi problemami i trudnościami wychowawczymi. Wskazanie na możliwości działań pedagogicznych w zróżnicowany sposób w zależności od problemu czy też możliwości rozwojowych uczniów. Praktyczne działania na zajęciach mają na celu wzmocnienie kompetencji twórczych, emocjonalnych oraz komunikacyjnych przyszłych nauczycieli-.

Jak mówić, żeby dzieci słuchały- utrzymanie dyscypliny w klasie. Dyscyplina asertywna w teorii i praktyce.

Trudności wychowawcze- specyfika i możliwości działań pedagogicznych. Radzenie sobie z agresją i przemocą w klasie i szkole.

Wychowanie a role płciowe - kwestia różnic rodzajowych i ich komunikowania- kategorie tolerancji i sprawiedliwości społecznej. Potencjalności uczniów- obszar oddziaływań wychowawczych i dydaktycznych. Inteligencje wielorakie- jak dostosować działania edukacyjne.

Poznawcze, emocjonalne i społeczne podstawy uczenia się i nauczania.

Twórcze nauczanie. Metody twórcze i aktywizujące w pracy pedagogicznej.

Kształcenie kompetencji w szkole – proces boloński i jego reperkusje dla polskiej szkoły.

Uczeń o specjalnych potrzebach edukacyjnych. Przyczyny trudności i niepowodzeń szkolnych uczniów. Syndrom nieadekwatnych osiągnięć szkolnych.

Trudności i dylematy w zawodzie nauczyciela.

Problem wypalenia zawodowego i profilaktyki w zawodzie nauczyciela.

Mieszalski S., O przymusie i dyscyplinie szkolnej, Warszawa 1997.

Bińczycka J., Między swobodą a przemocą w wychowaniu, Kraków 1997.

Popieralska A., Dlaczego nasze dzieci sprawiają trudności wychowawcze, Warszawa 1978.

Kargulowa A., Dlaczego dzieci nie lubią szkoły, Warszawa 1991.

Krzywosz -Rynkiewicz B., Dyscyplina w szkole, Warszawa 1996.

Janowski M., Uczeń w teatrze życia szkolnego. Warszawa 1997.

Chromczyńska-Rubacha M., Szkolne środowisko uczenia się Pedagogika, t.II., red. Śliwerski B., Kwieciński Z., Warszawa 2003.

Sztejnberg, Podstawy komunikacji społecznej w edukacji.

Petlak E., Kultura edukacyjna szkoły.Kraków 2002.

Rimm S., Bariery szkolnej kariery. Warszawa 1998.

Surzykiewicz J., Agresja i przemoc w szkole, w: B. Śliwerski, Pedagogika ogólna. Podstawowe prawidłowości. Kraków 2012.

Łobocki M., Trudności wychowawcze. Warszawa 2004.

Student zna podstawowe teorie z zakresu projektowania procesu wychowawczego, profilaktyki i terapii pedagogicznej. Posługuje się kategoriami w celu oceny sytuacji i dokonania refleksji oraz podejmowania działań. Potrafi zaplanować, zrealizować i ocenić swoje działania wychowawcze w klasie. Rozpoznaje i podstawowe trudności wychowawcze i poszukuje środków oraz metod działania.

Jest świadomy znaczenia wychowawczego działania szkoły i nauczyciela, potrafi opowiadać się za działaniami konstruktywnymi wychowawczo i wskazywać na zachowania błędne.

Podstawą oceny jest egzamin ustny obejmujący treści wykładowe oraz ćwiczeniowe. Ocena bdb- opanowanie wiedzy a także jej zastosowanie w interpretacji zjawisk pedagogicznych na poziomie złożonym, liczne odwołania do koncepcji i kategorii pedagogicznych, przywoływanie lektur i autorów, refleksyjność/krytyczność myślenia. Ocena db: wypowiedź spójna potwierdzona odwołaniami do literatury, podejmowanie prób refleksji wykraczających poza praktykę działania pedagogicznego. Ocena dostateczna: podstawowy poziom wiedzy.