Współczesne teorie socjologiczne
Informacje ogólne
Kod przedmiotu: | 05-SO-S2-WTS |
Kod Erasmus / ISCED: | (brak danych) / (brak danych) |
Nazwa przedmiotu: | Współczesne teorie socjologiczne |
Jednostka: | Instytut Socjologii |
Grupy: | |
Punkty ECTS i inne: |
(brak)
|
Język prowadzenia: | polski |
Poziom przedmiotu: | średnio zaawansowany |
Rodzaj przedmiotu: | obowiązkowy |
Wymagania wstępne: | znajomość podstawowych pojęć socjologicznych |
Skrócony opis: |
Moduł poświęcony kształceniu wiedzy z zakresu współczesnych teorii socjologicznych |
Pełny opis: |
Celem zajęć realizowanych w ramach modułu Współczesne teorie socjologiczne jest ukazanie studentom systematycznej analizy wybranych koncepcji teoretycznych budowanych w ostatnich kilku dekadach. Moduł służy uporządkowaniu refleksji nad różnymi teoriami za pomocą ujednoliconych założeń interpretacyjnych. Zajęcia mają również na celu przybliżyć studentom źródła filozoficzne i biograficzne propozycji teoretycznych omawianych badaczy. Dzięki uzyskanej wiedzy studenci nabędą umiejętność krytycznego osądu poznanych koncepcji w odniesieniu do wcześniejszych sformułowań teoretycznych. Studenci będą potrafili także porównywać główne kierunki oraz dostrzegać różnice i podobieństwa koncepcji autorów należących do tego samego nurtu. |
Literatura: |
1. J.H. Turner, Struktura teorii socjologicznej, Warszawa 2004/wyd. nowe lub wyd.1.1985/,PWN 2. G. Ritzer, Klasyczna teoria socjologiczna, Poznań 2004, Zysk i S-ka 3. Elliot Anthony, Współczesna teoria społeczna, Warszawa 2011,PWN 4. Encyklopedia socjologii, Warszwawa 1998-200 5. Elementy teorii socjologicznych, red. W.Derczyński, A.Jasińska-Kania, J.Szacki, Warszawa 1975,PWN 6. Czy kryzys socjologii? ,red. J .Szacki, Warszawa 1978,PIW 7. Kryzys i schizma, red. E .Mokrzycki, Warszawa 1984 8. Fenomenologia i socjologia,red.Z.Krasnodębski,Warszawa 1989 9. Świat przeżywany, red. Z.Krasnodębski,Warszawa 1989 10. Współczesne teorie wymiany społecznej,red.M.Kempny,J.Szmatka,Warszawa 1992 11. Racjonalność i styl myślenia, red.E.Mokrzycki, Warszawa 1992 UZUPEŁNIAJĄCA: 1. R.K. Merton, Teoria socjologiczna i struktura społeczna. Warszawa 1982/2002/ 2. P. Winch, Idea nauki o społeczenstwie i jej związki z filozofią, Warszawa 1995 3. J. Habermas , Teoria działania komunikacyjnego,Warszawa 1999-2002 4. B. Misztal, Teoria socjologiczna a praktyka społeczna,Kraków 2000 5. A. Giddens, Nowe zasady metody socjologicznej. Pozytywna krytyka socjologii interpretatywnej, Kraków 2001 6. B. Misztal: Teoria socjologiczna a praktyka społeczna. Kraków 2000. 7. T. Parsons: Szkice z teorii socjologicznej. Warszawa 1972. 8. N. Luhmann: Systemy społeczne. Kraków 2007. 9. R. Dahrendorf: Klasy i konflikt klasowy w społeczeństwie przemysłowym. Kraków 2008. 10. L. A. Coser: Funkcje konfliktu społecznego. Kraków 2009. 11. P. M. Blau: Wymiana i władza w życiu społecznym. Kraków 2009. 12. H. Blumer: Interakcjonizm symboliczny. Kraków 2007. 13. A. Schutz: O wielości światów. Kraków 2008. 14. E. Goffman: Rytuał interakcyjny. Warszawa 2006. 15. E. Goffman: Człowiek w teatrze życia codziennego. Warszawa 2008. 16. A. W. Gouldner: Kryzys zachodniej socjologii. Warszawa 2010. 17. P. Bourdieu. Dystynkcja. Społeczna krytyka władzy sądzenia. Warszawa 2005. 18. J. Habermas: Teoria działania komunikacyjnego. T.I-II. Warszawa 1999-2002. 19. A. Giddens: Zasady metody socjologicznej. Warszawa 2001. 20. A. Giddens: Stanowienie społeczeństwa. Poznań 2003. |
Efekty uczenia się: |
- Student zna tezy współczesnych teorii socjologicznych oraz dostrzega związki i różnice między nimi - Student zna znaczenie terminów socjologicznych i ich konotacje w poszczególnych koncepcjach teoretycznych - Student dostrzega związki pomiędzy teorią socjologiczną a koncepcjami filozoficznymi - Student dostrzega kontynuacje i nawiązania do ujęć klasycznych teorii socjologicznych i jednocześnie dostrzega przekształcenia tych treści - Student potrafi rozpatrywać zjawiska społeczne z perspektywy rożnych stanowisk teoretycznych - Student ma świadomość złożonego, wielowymiarowego charakteru teorii socjologicznych oraz wykazuje się refleksyjnością i krytycyzmem w ich oglądzie. |
Metody i kryteria oceniania: |
Podstawą do zaliczenia modułu są: - Pozytywna ocena z ćwiczeń - Pozytywna ocena z egzaminu Na ocenę końcową modułu (OKM) składają się 2 elementy: - Ocena z egzaminu (50%) - Ocena z ćwiczeń (50%) Podstawą do OKM jest średnia wystawiana zgodnie z zasadami przyjętymi w Regulaminie UŚ do 3,25 – dostateczny; 3,26 do 3,75 – dostateczny plus; 3,76 do 4,25 – dobry; 4,26 do 4,60 – dobry plus; powyżej 4,61 – bardzo dobry UWAGA! W przypadku oceny niedostatecznej w pierwszym terminie (z ćwiczeń lub / i egzaminu), warunkiem wystawienia pozytywnej OKM jest uzyskanie minimum oceny dostatecznej w drugim terminie zaliczenia ćwiczeń lub / i egzaminu. Oceny z obu terminów są wliczane do średniej OKM. |
Praktyki zawodowe: |
nie dotyczy |
Właścicielem praw autorskich jest Uniwersytet Ślaski w Katowicach.