Trening integracyjny

obowiązkowy

Brak wymagań wstępnych

Trening powinien pomóc studentowi w planowaniu dalszego samorozwoju (określaniu zasobów i obszarów wymagających dalszej pracy, wyborze sposobów osiągania celów itp.) a także nabywaniu wiedzy i umiejętności przydanych w różnych etapach pracy z grupą jednorodną i wielopokoleniową.

Wszystkie, przedstawione efekty kształcenia planuje się osiągnąć

za pomocą ćwiczeniowej formy kształcenia, dodatkowo wiedza

i umiejętności nabywane podczas zajęć powinny być rozwijane poprzez pracę własną studenta.

Treści zajęć:

1. Etapy pracy z jednostką i grupą. Klimat zajęć i jego uwarunkowania.

2. Integracja grupy, identyfikacja z celami treningu – kontrakt z grupą, zabawy i tańce integracyjne.

Poszukiwanie pozytywnych cech uczestników zajęć.

3. Możliwości odkrywania i budowania kreatywnego Ja podczas zajęć grupowych. Budowanie relacji relacji interpersonalnych.

4. Ścieżka własnego rozwoju - zasady tworzenia i narzędzia analizy (np. analiza SWOT).

5. Specyfika pracy z grupą - struktura, właściwości grupy i procesy grupowe. Rozwój umiejętności

nawiązywania i podtrzymywania relacji - formułowanie komunikatu typu JA, aktywne słuchanie,

przyjmowanie i wyrażanie krytyki, prezentowanie własnego zdania. Metody skutecznego

porozumiewania się, prezentacji własnego punktu widzenia, przekonań, metody i techniki

negocjacyjnego rozwiązywania konfliktów.

6. Projekt zajęć integracyjnych dla grupy wielopokoleniowej – określenie wymogów i kryteriów oceny, praca w małych grupach. Zasady i kryteria oceny projektów opracowanych przez inne zespoły – praktyczne zastosowanie analizy SWOT).

Metody prowadzenia zajęć: Dyskusja, metoda uczenia się

we współpracy, metoda KLANZY.

Na osiągnięcie zdefiniowanych dla przedmiotu efektów uczenia się student powinien przeznaczyć ok. 30 h (15 h zajęć zorganizowanych

i 15 h pracy własnej, w tym przygotowanie prac zaliczeniowych).

1. Chomczyńska-Miliszkiewicz M., Pankowska D., (1995) Polubić szkołę, WSiP, Warszawa.

2. Domań R. (red.), (2010) Karty dialogowe do gier rozwijających wyobraźnię i kreatywność, Wyd. III rozszerzone, Wydawnictwo KLANZA, Lublin.

3. Gladwell M., (2010) Poza schematem, ZNAK, Kraków.

Kędzior-Nieczyporuk E. (red.), (2010) O metodzie KLANZY. Teoria

i praktyka, Wydawnictwo KLANZA, Lublin.

4. Vopel K.W., (2003) Poradnik dla prowadzących grupy, JEDNOŚĆ, Kielce.

5. Vopel K.W., (2004) Warsztaty – skuteczna forma nauki, JEDNOŚĆ, Kielce.

6. Vopel K.W., (2001) Zabawy, które łączą. T.1, JEDNOŚĆ, Kielce.

7. Vopel K.W., (2001) Zabawy, które łączą. T.2. JEDNOŚĆ, Kielce.

1. Student ma elementarną wiedzę na temat projektowania ścieżki własnego rozwoju.

2. Student potrafi ocenić przydatność typowych metod, procedur

i dobrych praktyk do realizacji zadań związanych z różnymi sferami działalności pedagogicznej.

3. Student potrafi pracować w zespole pełniąc różne role; umie przyjmować i wyznaczać zadania, ma elementarne umiejętności organizacyjne pozwalające na realizację celów związanych

z projektowaniem i podejmowaniem działań profesjonalnych.

4. Student odpowiedzialnie przygotowuje się do swojej pracy, projektuje i wykonuje działania pedagogiczne.

1. Praca pisemna - mapa własnej ścieżki rozwoju. Podstawowe kryterium stanowi zawartość merytoryczna pracy (uwzględnienie celów edukacyjnych i zawodowych), oryginalność i jasność przekazu. Dodatkowo premiowane może być ukazanie: źródeł przedstawionych planów, własnych zasobów i sfer wymagających dalszego rozwoju, czynników warunkujących realizację zakładanych celów oraz związków między różnymi rolami społecznymi pełnionymi w dorosłym życiu.

2. Praca pisemna – zespołowy projekt zajęć integracyjnych dla grupy wielopokoleniowej i ocena projektu opracowanego przez inny zespół.

Nie dotyczy