Logika

obowiązkowy

W module Logika zakłada się, że efekty kształcenia będą realizowane za pomocą wykładowej i ćwiczeniowej formy kształcenia. W ramach modułu studenci będą mieli możliwość wzbogacenia wiedzy i doskonalenia umiejętności odnośnie wykorzystania wiedzy z zakresu logiki do uzasadniania własnych tez, budowania argumentów, stosowania praw logiki w przeprowadzonych rozumowaniach.

1. Klasyczny rachunek zdań (KRZ): budowanie schematów zdań, wykorzystanie metody zero-jedynkowej do badania formuł, sprawdzanie logicznej poprawności wnioskowań.

2. Nazwy i definicje: określanie rodzaju nazwy, badanie stosunków zakresowych między nazwami, badanie poprawności definicji sprawozdawczych i regulujących, tworzenie definicji.

3. Dokonywanie podziałów i klasyfikacji.

Podstawowa:

Stanosz B., Ćwiczenia z logiki. Warszawa, 1998.

Tokarz M., Wykłady z logiki. Tychy, 1998.

Wieczorek K., Wprowadzenie do logiki dla studentów wszystkich kierunków. Warszawa, 2005.

Uzupełniająca:

Ajdukiewicz K., Logika pragmatyczna. Warszawa, 1975.

Marciszewski W. (red.), Mała encyklopedia logiki. Ossolineum, 1988.

Przybyłowski J., Logika z ogólną metodologią nauk. Gdańsk, 1997.

Stanosz B., Wprowadzenie do logiki formalnej. Podręcznik dla humanistów, Warszawa, 2005.

Tokarz M., Ćwiczenia z wnioskowania i argumentacji. Tychy, 2006.

Ziembiński Z., Logika praktyczna. Warszawa, 1996.

Student:

- Przedstawia teorie naukowe, prawa naukowe oraz ich funkcje wewnątrz naukowe i społeczne, posługuje się terminologią używaną w naukach społecznych oraz w dyscyplinach pokrewnych na poziomie rozszerzonym;

- Sprawnie porozumiewa się przy użyciu różnych kanałów i technik komunikacyjnych ze specjalistami w zakresie pedagogiki, jak i z odbiorcami spoza grona specjalistów, korzysta z nowoczesnych rozwiązań technologicznych;

- Potrafi określić zależności zachodzące pomiędzy zdaniami, wskazać strukturę wyrażenia języka naturalnego i określić kategorie składniowe jego części, zapisuje logiczne schematy zdań korzystając z symboliki klasycznego rachunku zdań (KRZ). Analizuje wypowiedzi pod kątem ich wieloznaczności i wyjaśnia, na czym ewentualna amfibolia polega. Jest w stanie sprawdzić, czy formuła jest prawem logiki (tautologią). Potrafi zapisać schemat wnioskowania, a następnie zbadać jego poprawność formalną i przedyskutować poprawność materialną. Potrafi dokonać klasyfikacji dowolnego zbioru oraz przeanalizować poprawność dowolnego podziału, określić typ definicji, ocenić jej poprawność, a także samodzielnie zaproponować definicję dowolnego pojęcia. Wykorzystuje terminologię z zakresu logiki do uzasadniania swoich tez; dostrzega stosowane prawa logiki w przeprowadzanych przez siebie rozumowaniach.

Napisanie na ostatnich zajęciach sprawdzianu polegającego na rozwiązywaniu zadań podobnych do tych, jakie były przerabiane na ćwiczeniach. Osoby, które biorąc aktywny udział w zajęciach wykazały się umiejętnością rozwiązywania analogicznych zadań przy tablicy, mogą zostać zwolnione z konieczności pisania sprawdzianu.