Pedagogika specjalna

obowiązkowy

brak

Zakładanymi celami modułu jest:

1. Przyswojenie podstawowej wiedzy z tematów podejmowanych w ramach jednostek kontaktowych.

2. Przyswojenie podstawowej wiedzy z wyszczególnionej literatury obowiązkowej.

3. Przyswojenie przez studentów wiedzy z zakresu pedagogiki specjalnej jako nauki oraz pedagogiki specjalnej szczegółowej.

4. Poznanie przez studentów współczesnych tendencji w zakresie pedagogiki specjalnej.

wykłady:

1. Wprowadzenie do pedagogiki specjalnej: definicje podstawowych pojęć stosowanych

w pedagogice specjalnej.

2. Wprowadzenie do pedagogiki specjalnej: pojęcie, przedmiot i zakres pedagogiki specjalnej, relacje z innymi dyscyplinami naukowymi; aspekt historyczny pedagogiki specjalnej.

3. Pedagogika specjalna szczegółowa – podstawy oligofrenopedagogiki.

4. Pedagogika specjalna szczegółowa – podstawy surdopedagogiki.

5. Pedagogika specjalna szczegółowa – podstawy tyflopedagogiki.

6. Pedagogika specjalna szczegółowa – podstawy pedagogiki terapeutycznej.

7. Współczesne tendencje w pedagogice specjalnej.

Ćwiczenia:

1. Etiologia upośledzenia umysłowego.

2. Etiologia całościowych zaburzeń rozwoju.

3. Etiologia zaburzeń somatycznych.

4. Etiologia schorzeń i kalectwa. Wpływ przewlekłej choroby na sytuację psychiczna, emocjonalna i społeczną dziecka.

5. Instytucjonalne formy opieki i wychowania osób niepełnosprawnych.

6. Wsparcie osób niepełnosprawnych i ich rodzin – uwarunkowania prawne, programy, projekty, instytucje i organizacje pomocowe.

7. Tworzenie programów wsparcia dla osób niepełnosprawnych.

Obowiązkowa:

1. Dykcik W.(red.), Pedagogiki specjalna, Poznań 2005.

2. Sękowska Z., Wprowadzenie do pedagogiki specjalnej, Warszawa 2001.

3. Smith D.D., Pedagogika specjalna. Podręcznik akademicki, Warszawa 2008.

4. Sowa J., Pedagogika specjalna w zarysie, Rzeszów 1998.

5. Vasek S., Stankowski A., Zarys pedagogiki specjalnej, Katowice 2006.

Uzupełniająca:

6. Carr J., Pomoc dziecku upośledzonemu, Warszawa 1984.

7. Maciarz A., Wybrane zagadnienia pedagogiki specjalnej: materiały dla studentów kierunków pedagogicznych, Zielona góra 1989.

8. Piszczek M., Diagnoza i wspomaganie rozwoju dziecka. Wybrane zagadnienia, Warszawa 2007.

9. Rakowska A., Baran J., Dylematy pedagogiki specjalnej, Kraków 2000.

10. Szczepanik R., Elementy pedagogiki specjalnej, Łódź 2006.

11. Miesięcznik „Szkoła Specjalna”.

Wykłady:

Egzamin pisemny

Ćwiczenia:

Projekt grupowy pomocy osobom niepełnosprawnym, uwzględniający współpracę z organizacjami i grupami realizującymi działania opiekuńcze i wychowawcze.

Ocenę końcową z modułu ustala się na podstawie średniej arytmetycznej ocen z ćwiczeń oraz z wykładu (ocena z egzaminu pisemnego).

W przypadku otrzymania oceny negatywnej (2,0) z ćwiczeń i/lub wykładu, która musi zostać poprawiona w 2 terminie, będzie ona brana jako składowa do wyliczenia średniej arytmetycznej oceny końcowej modułu.

Egzamin przeprowadzany w formie pisemnej. Zawiera pięć pytań opisowych, w których egzaminator nie wyznacza minimalnej objętości pracy. W przypadku pięciu pytań zamkniętych podana będzie kafeteria możliwych odpowiedzi, spośród których wybierana będzie jedna poprawna odpowiedź.

Czas trwania egzaminu: 80 minut. Czas egzaminu liczony jest od momentu podania wszystkich pytań.

Egzamin odbywa się zgodnie z harmonogramem sesji egzaminacyjnej Instytutu Pedagogiki.