Uniwersytet Ślaski w Katowicach - Centralny System Uwierzytelniania
Strona główna

Fakultet F9B - Chore dziecko czy rodzina

Informacje ogólne

Kod przedmiotu: 06-PS188bD
Kod Erasmus / ISCED: (brak danych) / (brak danych)
Nazwa przedmiotu: Fakultet F9B - Chore dziecko czy rodzina
Jednostka: Instytut Psychologii
Grupy: Przedmioty obowiązkowe - 9 sem. psychologii /stacj. jednolite magisterskie/
Punkty ECTS i inne: (brak) Podstawowe informacje o zasadach przyporządkowania punktów ECTS:
  • roczny wymiar godzinowy nakładu pracy studenta konieczny do osiągnięcia zakładanych efektów uczenia się dla danego etapu studiów wynosi 1500-1800 h, co odpowiada 60 ECTS;
  • tygodniowy wymiar godzinowy nakładu pracy studenta wynosi 45 h;
  • 1 punkt ECTS odpowiada 25-30 godzinom pracy studenta potrzebnej do osiągnięcia zakładanych efektów uczenia się;
  • tygodniowy nakład pracy studenta konieczny do osiągnięcia zakładanych efektów uczenia się pozwala uzyskać 1,5 ECTS;
  • nakład pracy potrzebny do zaliczenia przedmiotu, któremu przypisano 3 ECTS, stanowi 10% semestralnego obciążenia studenta.

zobacz reguły punktacji
Język prowadzenia: polski
Rodzaj przedmiotu:

fakultatywny

Wymagania wstępne:

Wiedza, umiejętności i kompetencje z zakresu diagnozy psychologicznej

Skrócony opis:

Zdrowie i choroba w świetle psychologii zdrowia dzieci i młodzieży.Techniki diagnostyczne w pracy z dzieckiem z objawami somatycznymi na różnych etapach jego rozwoju.„Objawy nawracające” i „objawy krążące wieloukładowo”. Model biomedyczny – czy naprawdę należy do przeszłości?.Kogo należy leczyć? Członek rodziny delegowany do leczenia – czynniki wpływające na decyzję.Wpływ choroby na codzienne funkcjonowanie dziecka i jego rodziny.Zmiany w systemie rodzinnym: związane z pojawieniem się choroby czy też poprzedzające wystąpienie objawu? Rola objawu w oparciu o koncepcje systemowe. Dziecko z problemami neurologicznymi i zaburzeniami pseudoneurologicznymi. Dziecko z problemami gastrologicznymi.Choroby kardiologiczne i objawy imitujące schorzenia kardiologiczne.Choroby alergiczne i dermatologiczne – komponenta psychologiczna a specyfika objawu.Techniki terapeutyczne w pracy z dzieckiem i z jego rodziną.Stosowanie się do zaleceń a oczekiwania rodziców.Praca w wielospecjalistycznych teamach.

Pełny opis:

Absolwent Psychologii powinien posiadać wiedzę, umożliwiającą postawienie trafnej diagnozy w pracy z dzieckiem i z jego rodziną. Powinien znać podstawy funkcjonowania systemów rodzinnych w sytuacjach poprzedzających wystąpienie objawów oraz posiadać wiedzę z zakresu terapii systemowej rodzin, umożliwiającą zrozumienie roli objawu w rodzinie. Powinien znać metody badawcze służące diagnozie dziecka na różnych etapach jego rozwoju i jego rodziny. Powinien różnicować medyczne i psychologiczne przyczyny pojawienia się objawu, posiadać podstawową wiedzę medyczną dotyczącą przyczyn oraz przebiegu wybranych jednostek chorobowych oraz wiedzę o wpływie różnych czynników (chorobowych, społecznych, emocjonalnych, farmakologicznych) na pojawienie się, utrzymywanie i przebieg objawu. Powinien wykazać się podstawową wiedzą z zakresu diagnozy różnicowej, psychosomatyki oraz zaburzeń somatopsychologicznych u dzieci. Absolwent powinien starać się elastycznie dopasowywać metody badawcze do sytuacji badania systemu rodzinnego. Powinien samodzielnie przeprowadzać badanie diagnostyczne oraz tworzyć raport, przeznaczony dla różnych odbiorców. Powinien umieć podejmować decyzje, dotyczące rodzaju przyszłej interwencji (medycznej, psychologicznej, psychoterapeutycznej) i określać strategie sprawdzania skuteczności zaplanowanej interwencji. Absolwent Psychologii powinien umieć nawiązać kontakt z dzieckiem na różnych etapach jego rozwoju i starać się elastycznie dopasowywać swoje działania do przebiegu sytuacji badawczej, przy jednoczesnym przestrzeganiu procedury badawczej. Powinien starać się nawiązać i podtrzymać kontakt z rodziną chorego dziecka (rodzicami, rodzeństwem, dziadkami) w celu zdobycia jak najrzetelniejszych informacji o systemie rodzinnym oraz przeprowadzenia skutecznej interwencji. Powinien umiejętnie odnieść uzyskane wyniki badania do określonej teorii psychologicznej, w celu jak najlepszego ich zinterpretowania. Powinien prezentować postawę etyczną, zwłaszcza w pracy z dzieckiem, w relacji z którym pojawia się podwójna dysproporcja ról (psycholog spostrzegany jako osoba dorosła i jako specjalista).

Literatura:

Pilecka, W. (red). (2011), Psychologia zdrowia dzieci i młodzieży. Perspektywa kliniczna. Kraków: Wydawnictwo UJ.

Cytowska, B., Winczura, B. (2007), Dziecko chore. Zagadnienia biopsychiczne i pedagogiczne. Kraków: Oficyna Wydawnicza Impuls.

Ziółkowska, B. (2010), Dziecko chore w domu, w szkole i u lekarza. Gdańsk: GWP.

Wolańczyk, T., Komender, J. (red.) (2005), Zaburzenia emocjonalne i behawioralne u dzieci. Warszawa: Wydawnictwo Lekarskie PZWL.

Kendall, P., C. (2004), Zaburzenia okresu dzieciństwa i adolescencji. Gdańsk: GWP.

Schier, K. (red.) (2009), Zapisane w ciele: związek ciało – psychika u dzieci i rodziców. Zeszyty Sekcji Psychologii Klinicznej Dziecka Polskiego Towarzystwa Psychologicznego. Warszawa: Wydawnictwo Emu.

Luban-Plozza, B., Poldinger, W., Kroger, F., Wasilewski, B. (1995), Zaburzenia psychosomatyczne w praktyce lekarskiej. Warszawa: Wydawnictwo Lekarskie PZWL.

Morrison, J. (2002), Kiedy objawy psychiczne maskują choroby ciała. Gdańsk: GWP.

Satir, V. (2002), Rodzina. Tu powstaje człowiek. Gdańsk: GWP.

Plopa, M. (2008), Psychologia rodziny. Kraków: Oficyna Wydawnicza Impuls.

Kirenko, J., Byra, S. (2008), Zasoby osobiste w chorobach psychosomatycznych. Lublin: Wydawnictwo UMCS.

Pawlaczyk, B. (2005), Zarys pediatrii. Warszawa: Wydawnictwo Lekarskie PZWL.

Chapman, A., H. (1973), Leczenie zaburzeń emocjonalnych. Warszawa: PZWL.

Jędrzejczak, J., Owczarek, K. (2005), Psychogenne napady rzekomopadaczkowe. Warszawa: Fundacja Epileptologii.

Łazowski, J. (red.) (1985), Problemy psychosomatyczne w chorobie wrzodowej żołądka i dwunastnicy. Warszawa: PZWL.

Święcicka, M. (2011), Metody diagnozy w psychologii klinicznej dziecka i rodziny. Warszawa: Paradygmat.

Stierlin, H., Rucker-Embden, I., Wetzel, N., Wirsching, M. (1999), Pierwszy wywiad z rodziną. Gdańsk: GWP.

Schaffer, R, H. (2009), Psychologia dziecka. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN.

Efekty uczenia się:

Wiedza ogólna z zakresu Psychologii zdrowia i choroby dzieci i młodzieży oraz Psychologii dziecka chorego somatycznie i psychosomatycznie. Ogólna znajomość medycznych i psychologicznych podstaw występowania określonych zaburzeń somatycznych i sposobów ich leczenia.Znajomość technik diagnostycznych i terapeutycznych, wykorzystywanych w pracy z rodziną.Umiejętność samodzielnego przeprowadzania diagnozy psychologicznej dziecka i rodziny oraz komunikowania jej wyników. Umiejętność wyboru rodzaju interwencji oraz określenia sposobu sprawdzania jej skuteczności.

Metody i kryteria oceniania:

Test wiadomości Test jednokrotnego wyboru.

Dyskusja w trakcie zajęć. Analiza literatury, analiza przypadków.

Psychodrama (w grupie ćwiczeniowej) z możliwością rejestracji (dyktafon lub kamera) i późniejszej analizy nagrania.

Przedmiot nie jest oferowany w żadnym z aktualnych cykli dydaktycznych.
Opisy przedmiotów w USOS i USOSweb są chronione prawem autorskim.
Właścicielem praw autorskich jest Uniwersytet Ślaski w Katowicach.
kontakt deklaracja dostępności USOSweb 7.0.3.0 (2024-03-22)