PZ I(II) 1.1. Obszar zastosowań psychologii zdrowia i jakości życia - Człowiek wobec wyzwań współczesności

obowiązkowy

brak

Zajęcia mają za zadanie rozwijanie , opartych na rzetelnej wiedzy naukowej z zakresu nauk społecznych, kompetencji wspierania osób w wyborze optymalnych sposobów egzystencji. Akcent położony jest na konieczność zapoznania się ze współzmiennością procesów skali makro i mikro przy próbie diagnozowania i proponowania wsparcia jednostkowego rozwoju. Studenci poznają teoretyczne sposoby łączenia określonych zjawisk psychicznych z konkretnymi uwarunkowaniami kulturowo-cywilizacyjnymi, co umożliwia im (jest warunkiem koniecznym) dalszego kształcenia się w zakresie zawodowej specjalizacji. Koncentrując się na zagadnieniach ważnych z psychospołecznego punktu widzenia, obecnych w naukowym i/lub potocznym dyskursie, zajęcia mają pomóc w rozumieniu jednostkowych zdarzeń, przeżyć, jako integralnych aspektów funkcjonowania umysłu w określonym (tu: tzw. późno nowoczesnym) środowisku adaptacyjnym.

1. Globalizacja i glokalizacja- homogeniczność i zróżnicowanie: zasady kategoryzowania, poziomy analizy; konsekwencje na poziomie poznawczej i społecznej aktywności. Poziom i zakres zróżnicowania w środowisku pobytu a dobrostan, dobrobyt i zdrowie

2. Digitalizacja a fragmentacja doświadczenia : „kradzież duszy” w rozumieniu doświadczenia psychicznego; siła zjawiska rozczłonkowania i paradoksalnych zestawień w umożliwianiu osiągania kolejnych statusów tożsamościowych; uzmiennianie stylu życia jako zamiennik tożsamości, moratorium tożsamościowe – przewlekła choroba tożsamości.

3.Pluralizm i dostępność wzorów norm i wartości : rola typu autorytetu w procesie budowania zaufania i poszukiwania znaczenia zaufanie w kontakcie lekarz-pacjent. „Podaż sensów” a poczucie bezpieczeństwa i odpowiedzialności opieka nad chorym;

4. Indywidualizacja ryzyka: waga wspólnej narracji dla efektywności radzenia sobie z ryzykiem; współczesne wzory narracyjne i konsekwencje psycho-społeczne ich recepcji. pułaki pozytywnego myślenia w terapii

5.Obszary podlegające jednostkowej i zbiorowej kontroli; tendencja do minimalizowania przestrzeni „poza kontrolą” a sposoby atrybuowania i radzenia sobie ze zdarzeniami „losowymi”; psychiczne korelaty dokonywanych wyborów. doświadczanie i pomoc w obliczu klęsk

6.Procesy samokontroli i samoregulacji w sytuacji spiętrzania; ilość a jakość wykonywanych działań; mechanizm i poziomy automatyzacji czynności; mechanizmy obronne a biofeedback; psychologiczne ujęcie pracoholizmu i lenistwa.

7.Doświadczanie wolności w „demokracji kapitalizmu konsumenckiego”: psychologiczna istota dialektyki ujmowania źródeł wolności i zniewolenia; istota i istotność wolności prywatnej a publicznej dla poczucia jakości życia. wpływ ograniczeń różnych typów „wolności” (np. obywatelskiej, konsumenckiej, cielesnej) na dobrostan

8.Obfitość, dostępność i paradoks wyboru: tendencja „pożądania pożądania” a przydatność umiejętności samoograniczania w dążeniu do doświadczania satysfakcji.

9.Wpływ rozwiązań technicznych na sposób kategoryzowania, wybór kryteriów wartościowania w procesie kształtowania relacji ze światem: mechanizm i cechy Mentalności Prawego Kciuka. wycena jakości życia w chorobach

10.Uznawanie określonej koncepcji szczęścia i jego implikacje dla szacowania poziomu jakości życia i doświadczania satysfakcji. psychologiczna zasadność przeformułowywania celu w obliczu trudności

11. Doświadczenie zapośredniczone a uczestnictwo bezpośrednie jako moderatory kształtowania charakteru (dojrzałości) jednostki i specyfiki relacji interpersonalnych: „czyste relacje”. model kopalni vs roli a satysfakcja w związku, „out of sight out of mind”, Inny-daleki a Inny-bliski

12.Wymiary funkcjonalności medykalizacji cierpienia. Zmiany obrzędowości wiązanej z doświadczaniem cierpienia; społecznie „dopuszczone” rodzaje i przejawy cierpienia; sposoby terapeutyzowania cierpiących. pomoc w chorobie, w żałobie

13.Motywacyjny wymiar obcowania ze światem wirtualnym i realnym: możliwość i zakres utożsamiania wyróżnionych przestrzeni dla formułowania celów, standardów, sposobów i wskaźników ich realizacji.

14.Jak żyć? Syntezy współczesności: przegląd propozycji rozwojowych będących efektem odrzucenia wizji uproszczonej dychotomizacji kategoryzowania i wartościowania. programy edukacyjne i promocyjne

Barber, R.,B. (2008). Skonsumowani. Jak rynek psuje dzieci, infantylizuje dorosłych i połyka obywateli. Przeł. Jankowska, H. Warszawa: Wyd. Literackie MUZA.

Bauman, Z. (2006). Płynna nowoczesność, Kraków

Beck, U. (2004). Społeczeństwo ryzyka : w drodze do innej nowoczesności. Przeł. Stanisław Cieśla. - Wyd. 2 - Warszawa : Wydaw. Naukowe Scholar, 2004.

Chańska, W.(2009). Nieszczęsny dar życia. Filozofia i etyka jakości życia w medycynie współczesnej. Wyd. Uniw. Wrocławskiego.

Eriksen, T.H. (2003). Tyrania chwili. Warszawa, Państwowy Instytut Wydawniczy.

Giddens, A. (2001). Nowoczesność i tożsamość. "Ja" i społeczeństwo w epoce późnej nowoczesności. Warszawa, Wydawnictwo Naukowe PWN.

Górnik-Durose, M. (red.) (2013). Kultura współczesna a zdrowie. Gdańsk: GWP.

Jacyno, M. (2007). Kultura indywidualizmu. Warszawa: Wyd. Naukowe PWN.

Tod, A.(2011) A critique of positive thinking for patients with cancer. Nursing Standard.25, 39, 43-47.

Winiarski, R., Zdebski, J. (2008). Psychologia turystyki.Warszawa: Łośgraf.

Whitley,R. (2008). Postmodernity and mental health. Harv Rev Psychiatry Vol. 16, No 6.

Wosińska, W. (2007). Oblicza globalizacji. Wyd. Smak Słowa

Student zna główne koncepcje nauk społecznych, opisujące charakter współczesnego świata i przyswoił pojęcia, za pomocą których wzmiankowane koncepcje opisują rzeczywistość

Student dostrzega i opisuje charakter kulturowego paradygmatu kształtowania mentalności w kontekście zmienności ; zapoznał się z teoretycznymi sposobami wywodzenia określonych zjawisk psychicznych z konkretnych uwarunkowań zewnętrznych

Student identyfikuje czynniki odpowiedzialne za kategoryzację doświadczenia jako wyzwania vs zagrożenia i wskazuje postulowane teoretycznie sposoby oddziaływań podnoszących jakość życia człowieka.

Student potrafi przeanalizować omawiany fenomen psychiczny z uwzględnieniem wpływu specyficznych warunków jego powstawania; czytelnie wskazuje argumenty na rzecz konieczności wielopoziomowego diagnozowania problemów psychicznych

Student podejmuje próby samodzielnego przewidywania psychicznych konsekwencji różnych form adaptacji do „wymogów” współczesności; podejmuje trud wychodzenia poza dominujący paradygmat w kwestii podnoszenia jakości życia i rozumienia jego sensu.

Student umie zidentyfikować możliwe i zasadne dla interwencji pomocowej (profilaktycznej/terapeutycznej) obszary, jest w stanie wydedukować ogólną ideę optymalnej dla danych warunków interwencji, umie korzystać z posiadanej wiedzy pod kątem zapotrzebowań praktyki społecznej.

Student wykazuje poszanowanie dla odmiennych wyborów osób wspieranych w zakresie poziomu i obszaru realizacji wsparcia z jednoczesnym uzasadnieniem własnego stanowiska.

Ma odwagę wskazania przewidywanych, na podstawie posiadanej wiedzy, negatywnych skutków proponowanych programów wspierania.

Pisemna analiza zadanego tematu - student opracowywuje uzgodnione z prowadzącym zjawisko psychologiczne, dokonując pisemnego opracowania jego genezy oraz możliwych i zasadnych sposobów psychologicznego oddziaływania w jego obliczu. Prezentuje posiadane informacje, wkomponowanie ich w szerszy kontekst wiedzowy oraz twórcze sposoby korzystania z nich.

Ocena ilości i jakości wypowiedzi w trakcie dyskusji - student jest każdorazowo zorientowany w proponowanym w piśmiennictwie naukowym teoretycznym opisie omawianego zjawiska, w stopniu pozwalającym na swobodne, merytorycznie poprawne uczestnictwo w grupowej pracy w trakcie zajęć. Wyraża swoje zdanie, respektując jednocześnie prawo innych do wypowiedzi. Nie zniechęca swoim zachowaniem oponentów, lecz stara się szukać źródeł różnicy zdań.