Dydaktyka teologii
Informacje ogólne
| Kod przedmiotu: | 11-TE-S3-DYD | Kod Erasmus / ISCED: | (brak danych) / (brak danych) |
| Nazwa przedmiotu: | Dydaktyka teologii | ||
| Jednostka: | Wydział Teologiczny | ||
| Grupy: | |||
| Punkty ECTS i inne: |
(brak)
  zobacz reguły punktacji |
||
| Język prowadzenia: | (brak danych) | ||
| Poziom przedmiotu: | zaawansowany |
||
| Rodzaj przedmiotu: | obowiązkowy |
||
| Wymagania wstępne: | Magisterium z teologii. |
||
| Skrócony opis: |
Wprowadzenie do struktury pojęciowej dydaktyki ogólnej jako nauki teoretycznej i praktycznej. Podstawy teoretyczne i założenia strategii kształcenia. Konstruowanie modeli procesu nauczania-uczenia się. Cechy i prawidłowości określające przebieg czynności nauczania w akademickim procesie kształcenia. |
||
| Pełny opis: |
- Wprowadzenie do struktury pojęciowej dydaktyki ogólnej jako nauki teoretycznej i praktycznej; - Podstawy teoretyczne i założenia strategii kształcenia; - Konstruowanie modeli procesu nauczania-uczenia się; - Cechy i prawidłowości określające przebieg czynności nauczania w akademickim procesie kształcenia; - Dydaktyka poszczególnych dyscyplin teologicznych; - Omówienie zagadnień: kongres, sympozjum, wykład (kursoryczny, zakresowy, monograficzny), ćwiczenia, warsztaty, konwersatorium, dyskusja, debata, poster. |
||
| Literatura: |
Zasady formacji kapłańskiej w Polsce, Częstochowa 1999. St. C. Napiórkowski, Jak uprawiać teologię, Wrocław 1994. Cz. Kupisiewicz. Podstawy dydaktyki ogólnej, Warszawa 199610. W. Okoń, Wprowadzenie do dydaktyki ogólnej, Warszawa 19984, s. 70. J. Calhann, Hopkins, Przykłady modeli uczenia się i nauczania, Warszawa 1999. K. Kruszewski, Kształcenie w szkole wyższej. Podręcznik umiejętności dydaktycznych, Warszawa 1988. |
||
| Efekty uczenia się: |
ma wiedzę w zakresie metodyki i nowoczesnych technik prowadzenia zajęć dydaktycznych w zakresie uprawianej przez siebie dyscypliny teologicznej posiada umiejętność prezentowania, w sposób zrozumiały, swoich osiągnięć i koncepcji oraz przytaczania właściwych argumentów w dyskusjach naukowych oraz debatach publicznych o różnorodnej tematyce potrafi rozwiązywać złożone zadania i problemy związane ze studiowaną dyscypliną naukową, w tym zadania i problemy nietypowe, stosując koncepcyjnie nowe metody, wnoszące wkład do rozwoju wiedzy lub stanowiące nowatorskie rozwiązania o praktycznym zastosowaniu, których poziom oryginalności uzasadnia publikację w recenzowanych wydawnictwach potrafi wygłosić odczyt/referat naukowy w języku polskim i obcym na konferencji naukowej, potrafi prowadzić dyskusję naukową i czynnie w niej uczestniczyć, potrafi zorganizować i przeprowadzić sesję naukową potrafi prowadzić zajęcia dydaktyczne różnego typu (wykład, ćwiczenia, konwersatorium, seminarium) jest zdolny do odpowiedzialnego podejmowania zadań społecznych, szczególnie związanych z uprawianiem nauki (np. praca nauczyciela, wykładowcy) oraz uczestnictwa w debacie publicznej rozumie i odczuwa potrzebę zaangażowania się w kształcenie specjalistów w reprezentowanej dyscyplinie teologicznej |
||
| Metody i kryteria oceniania: |
- pisemny opis koncepcji dydaktyki studiowanej przez siebie dyscypliny teologicznej (25% oceny), - kilkuminutowe wystąpienie publiczne z wykorzystaniem najnowszych osiągnięć techniki (komputer, Internet, e-learning, tablica multimedialna) (25% oceny), - plan konferencji i poster (25% oceny), - przeprowadzenie debaty oraz fragment wykładu lub ćwiczeń (25% oceny). |
||
| |||||
Właścicielem praw autorskich jest Uniwersytet Ślaski w Katowicach.