Polityka kulturalna

obowiązkowy

Ze względu na interdyscyplinarny charakter modułu zalecana realizacja efektów kształcenia modułów: Sztuki plastyczne z elementami upowszechniania; Literatura z elementami upowszechniania; Muzyka z elementami upowszechniania; Teatr z elementami upowszechniania; Film z elementami upowszechniania; Organizacja instytucji kultury ; Zarządzanie i finansowanie w kulturze.

Moduł ma: 1. dostarczyć studentowi ogólnej wiedzy na temat głównych koncepcji polityki kulturalnej w PRL-u; 2.uświadomić zależność pomiędzy rzeczywistością polityczną a poszczególnymi dyscyplinami artystycznymi; 3. poinformować o podstawowych zmianach, założeniach i kierunkach polityki kulturalnej w Polsce 1989 roku; 4. zapoznać z polityką kulturalną samorządu terytorialnego; 5. zaznajomić z polityką kulturalną Unii Europejskiej; 6. przywołać przykładowe inicjatywy międzynarodowe, euroregionalne, transgraniczne realizujące się w obszarze kultury.

Treści programowe

Podstawowe cele, zasady i zadania polityki kulturalnej w Polsce w latach 1945 -2015 (wybrane okresy).

Etapy kształtowania się polityki kulturalnej w Polsce w latach 1944 – 1989. Przykłady.

Socrealizm jako doktryna ideowo – artystyczna.

Formy kontroli kultury przez państwo socjalistyczne (działalność GUKPPiW).

Trzy nurty polskiej kultury: krajowy, emigracyjny, podziemny (tzw. „drugi obieg”).

Kulturotwórcza rola Kościoła.

Jesień Ludów w Europie (przełomowe wydarzenia polityczno-społeczne w Europie Środkowo - Wschodniej w 1989 roku)

Potrzeby i zadania polskiej polityki kulturalnej w dekadzie transformacji.

Współpraca kulturalna Polski z zagranicą w latach 1945 – 1989 oraz po roku 1989.

Promocja kultury polskiej w Europie.

Polityka kulturalna Unii Europejskiej.

Przykładowe inicjatywy międzynarodowe, euroregionalne, transgraniczne realizujące się w obszarze kultury

Czerwiński M., Kostyrko T. (red.), Kultura polska w dekadzie przemian, Warszawa: Instytut Kultury, 1999.

Damrosz J. (red.), Kultura polska w nowej sytuacji historycznej, Warszawa: Instytut Kultury, 1998.

Fik M., Kultura polska po Jałcie. Kronika lat 1944 – 1981, London: Polonia 1989; Warszawa: NOWA, 1991.

Gierat-Bieroń Bożena, Ministrowie kultury doby transformacji, 1985-2005 (wywiady), Kraków : Wyd. „Universitas”.

Głowiński M., Nowomowa, (w:) Encyklopedia Kultury Polskiej XX wieku. Współczesny język polski, red. J. Bartmiński, Wrocław: „Wiedza o Kulturze”, 1993, s. 163 – 171.

Ilczuk D., Polityka kulturalna w społeczeństwie obywatelskim, Kraków: Wydaw. Uniwersytetu Jagiellońskiego, 2002.

Kot W., Polskie dekady. Kronika naszych czasów, Poznań: Publicat 2001; Tenże, PRL czas nonsensu. Polskie dekady kronika naszych czasów 1950 –1990, Poznań: Publicat, 2007.

Miechowicz M., Sytuacja kultury polskiej od roku 1989 do współczesności, (w:) „Zarządzanie w kulturze”, 2004, t. 5., red. Ł. Gaweł, K. K. Plebańczyk, E, Orzechowski, K. Barańska, s. 41 – 52.

Miłosz Cz., Zniewolony umysł, Kraków: Mediasat Poland, 2004.

Pindór M. Ku poszerzeniu polsko – czeskiego dialogu społeczno – kulturowego. Współczesne transgraniczne formy upowszechniania kultury na przykładzie Ziemi Cieszyńskiej i Ziemi Kłodzkiej, (w:) Upowszechnianie kultury – wyzwaniem dla współczesnej edukacji kulturalnej , red. K.Olbrycht, E. Konieczna, J.Skutnik, Wydawnictwo Adam Marszałek, Toruń 2008, s. 169 – 191.

Tyszka A., Bilans zamknięcia i otwarcia kultury polskiej XX/XXI wieku, (w:) Upowszechnianie kultury – wyzwaniem dla edukacji kulturalnej, red. K. Olbrycht, E. Konieczna, J. Skutnik, Toruń: Wydaw. A.Wydaw. A.Marszałek, 2008, s. 10 – 24.

Unia Europejska. Informator o polityce kulturalnej, Warszawa: Wydaw. Komitet Integracji Europejskiej, Centrum Informacji Europejskiej, 2000.

student zna główne koncepcje polityki kulturalnej w Polsce w latach 1945-1989; zaznajomiony jest z kluczowymi wydarzeniami polityczno-społecznymi w Europie Środkowo - Wschodniej w roku 1989; posiada podstawową wiedzę na temat polityki kulturalnej w Polsce po roku 1989; posiada elementarne informacje odnośnie polityki kulturalnej Unii Europejskiej oraz programów współpracy transgranicznej i euroregionalnej w zakresie kultury;

potrafi wskazać przyklady promocji kultury polskiej w Europie;

potrafi dostrzec ścisłe zależności pomiędzy rzeczywistością polityczną, a poszczególnymi dziedzinami kultury, pomiędzy faktem politycznym i faktem artystycznym; posiada zdolność sytuowania przedsięwzięć kulturalnych w pozaartystycznych kontekstach;

jest świadomy związków kultury i polityki na poziomie narodowym, regionalnym, lokalnym, międzynarodowym (w tym

trans granicznym, euroregionalnym).

egzamin pisemny - weryfikacja wiedzy uzyskanej przez studenta w trakcie wykładów, ćwiczeń oraz samodzielnej lektury wskazanej w sylabusie literatury przedmiotu;

prezentacja ustna/lub pisemna - sprawdzenie umiejętności przywołania informacji zdobytych na wykładach i uzyskanych w procesie samodzielnej lektury dotyczącej wskazanego zagadnienia, stopnia zdolności jej opracowania (selekcjonowania, porządkowania, interpretowania w odniesieniu do lektury i treści wykładów), a następnie umiejętności zaprezentowania w formie ustnej lub w formie pisemnej