Fakultet twórczo - artystyczny: teatr
Informacje ogólne
Kod przedmiotu: | 12-PDZ-ZEW-4FTA.T |
Kod Erasmus / ISCED: | (brak danych) / (brak danych) |
Nazwa przedmiotu: | Fakultet twórczo - artystyczny: teatr |
Jednostka: | Wydział Etnologii i Nauk o Edukacji |
Grupy: | |
Punkty ECTS i inne: |
(brak)
|
Język prowadzenia: | (brak danych) |
Rodzaj przedmiotu: | fakultatywny dowolnego wyboru |
Pełny opis: |
1. Edukacja teatralna jako element edukacji kulturalnej ● rozumienie edukacji teatralnej ● uczestnictwo w teatrze szkolnym/przedszkolnym jako element edukacji teatralnej ● efekty społeczno-wychowawcze uczestnictwa w zespole teatralnym 2. Teatr – okazją do ćwiczeń w mówieniu oraz rozwijaniu spostrzegawczości i operacji myślowych dzieci 3. Teatr – dziecięce korelaty rozwojowe (warunki i możliwości, techniki i metody pracy w przedszkolu oraz w nauczaniu zintegrowanym 4. Teatr „na miarę dziecka” – dziecko aktorem, inscenizatorem, scenarzystą 5. Zabawy w teatr – małe i duże formy jako metoda wspomagająca wszechstronnie rozwój dziecka ● Teatrzyk paluszkowy ● Teatrzyk kukiełkowy ● Pacynka a wyobraźnia dziecięca ● Teatr cieni ● Przedstawienie/inscenizacja 6. Nauczyciel – organizatorem edukacji teatralnej (teatralne zajęcia pozalekcyjne). 7. Umiejętne organizowanie czasu wolnego i wykorzystywania tekstów kultury do realizacji treści dydaktycznych zawartych w edukacyjnych programach szkoły i przedszkola 8. Przestawienia w przedszkolu 9. Dziecko w wieku przedszkolnym jako aktor |
Literatura: |
Fürl E., Teatr w przedszkolu i świetlicy. Od pierwszego pomysłu do przedstawienia. Kielce 2006. Wydawnictwo „Jedność”. Mérgier D., Zabawy teatralne w przedszkolu, Warszawa 2000. Wydawnictwo „Cyklady”. Na słoneczne i deszczowe dni, Wiersze, opowiadania, teatrzyki dla przedszkoli, red. T. Dziurzyńska, H. Ratyńska, E. Stójowa, Warszawa 1998. Stańska-Klus D., Między wzruszeniem a śmiechem. Scenariusze przestawień szkolnych. Kraków 2004. Wydawnictwo „Impuls”. Szczepańska M., Edukacja kulturalna dziecka w wieku przedszkolnym, Kraków 2000. Broszkiewicz B., Jarek J., Teatr szkolny. Głoski, sylaby, wyrazy. Cz.1. Warszawa 2010. Wyd. „Europa”. Oczkoś M., Sztuka poprawnej wymowy, czyli o bełkotaniu i fafuleniu. Warszawa 2007. Wydawnictwo RM. Wójcik Z., Pobawmy się w teatr, Warszawa 2006. Wydawnictwo „Didasco”. Wójcik Z., Zabawa w teatr. Wybór scenariuszy dla dzieci. Cz. 1, 2,3. Warszawa 2006. Wydawnictwo „Didasco”. Koloska B., Markert I., Nie ma czasu dla księżniczki. Przedstawienia kukiełkowe dotyczące problemów dziecięcych. Kielce 2002. Wydawnictwo „Jedność”. Ślepowrońska D., Teatrzyk paluszkowy. Gdańsk 2004. Wydawnictwo GWP. |
Efekty uczenia się: |
Sprawdzenie kreatywności studenta oraz stopnia wykorzystania zdobytej wiedzy teoretycznej i obserwacji praktyki we własnym warsztacie pracy |
Metody i kryteria oceniania: |
Prezentacja, dyskusja, metody aktywizujące (burza mózgów, technika kuli śnieżnej, mówiące kartki, drama, technika stolików zadaniowych, metaplan, drzewko decyzyjne). Omówienie roli teatru w życiu i rozwoju dziecka przedszkolnego i wczesnoszkolnego, jak również roli teatru w kształtowaniu aparatu mowy, kreatywności ucznia, pokonywania lęków, nabywaniu umiejętności współdziałania w grupie; prezentacja technik i metod pracy z uczniem uczestniczącym w edukacji teatralnej; ukazanie możliwości organizowania dzieciom czasu wolnego w ramach „zabawy w teatr Ocena bardzo dobra – prezentacja na bardzo wysokim poziomie Wybrany/autorski scenariusz – nietuzinkowy; student wykazał się kreatywnością i spontanicznością w stworzeniu własnej formy teatralnej; zamierzony cel – został osiągnięty; wszelkie działania – przemyślano; scenografia, kostium, rekwizyt – wykorzystane w sposób prawidłowy; student znał tekst w całości (dykcja i gra – wyuczone). Ocena dobra – prezentacja na poziomie Wybrany/autorski scenariusz – znany, ale oryginalny; student wykazał się kreatywnością i spontanicznością w stworzeniu własnej formy teatralnej; zamierzony cel – został osiągnięty; nie wszystkie działania przemyślano; scenografia, kostium, rekwizyt – wykorzystane w sposób prawidłowy; student znał tekst w całości (dykcja i gra – wyuczone). Ocena dostateczna – prezentacja na poziomie zadowalającym Wybrany/autorski scenariusz standardowy; student wykazał się nieznaczną kreatywnością i spontanicznością w tworzeniu własnej formy teatralnej; zamierzony cel – praktycznie został osiągnięty; część działań nie przemyślano; scenografia, kostium, rekwizyt – wykorzystane w sposób zadowalający; student nie znał tekstu w całości (nieliczne pomyłki). Ocena niedostateczna – prezentacja niepoprawna pod wieloma względami; student popełniał błędy na każdym z poziomów prezentacji, które podlegały ocenie. Student wykazał minimum zaangażowania w to, co miał wykonać, znając kryteria oceny. |
Właścicielem praw autorskich jest Uniwersytet Ślaski w Katowicach.