Komunikacja codzienna w edukacji
Informacje ogólne
Kod przedmiotu: | 12-PE-OP-S1-1KCE |
Kod Erasmus / ISCED: | (brak danych) / (brak danych) |
Nazwa przedmiotu: | Komunikacja codzienna w edukacji |
Jednostka: | Wydział Etnologii i Nauk o Edukacji |
Grupy: | |
Punkty ECTS i inne: |
(brak)
|
Język prowadzenia: | polski |
Rodzaj przedmiotu: | obowiązkowy |
Skrócony opis: |
Celem realizacji zajęć jest zapoznanie z problematyką komunikacji interpersonalnej w ujęciu teoretycznym i praktycznym z uwzględnieniem kontekstu przemian komunikacyjno-językowych, kulturowych i społecznych. Prezentowane zagadnienia szczegółowe, dotyczące kolejno: podmiotów, warunków, mechanizmów, form i narzędzi komunikacji interpersonalnej mają zwrócić uwagę na konieczność rozwijania umiejętności budowania relacji personalnych i społecznych oraz kształcenia nawyków sprzyjających efektywnej, skutecznej komunikacji. |
Pełny opis: |
1. Komunikacja – modele komunikacji, komunikacja werbalna i niewerbalna 2. Bariery utrudniające słuchanie. 3. Techniki aktywnego słuchania 4. Rola nadawcy – język proaktywny, język reaktywny 5. Komunikat z poziomu „ja” –„ty”, informacja zwrotna - feedbeck 6. Komunikacja NLP - typy reprezentacji 7. Komunikacja NLP- metaprogramy 8. Czteropłaszczyznowy model komunikacji wg S. von Thun (2x 45min) 9. Koncepcja komunikacji wg Berne’a - analiza transakcyjna (2x45 min) 10. Asertywność w komunikacji 11. Porozumienie bez przemocy – Marshall. Rosenberg (2x45min) |
Literatura: |
literatura obowiązkowa 1. Berne E. W co grają ludzie. Psychologia stosunków międzyludzkich. Warszawa 2007, PWN 2. Retter H., Komunikacja codzienna w pedagogice. Gdańsk 2005, GWP 3. Schulz von Thun F. Sztuka rozmawiania. Cz. 1 i 2.I Kraków 2007, Wyd. WAM 4. Sztejnberg A. Podstawy komunikacji społecznej w edukacji. Wrocław 2001, Astrum 5. Rosenberg M. Porozumienie bez przemocy . Warszawa 2012, Wd. Czarna Owca literatura uzupełniająca 1. Ernst K. Szkolne gry uczniów. Jak sobie z nimi radzić. Warszawa 1972, WsiP 2. McKay M., Davis M., Fanning P., Sztuka skutecznego porozumiewania się. Praca, rodzina, zabawa, Gdańsk 2007 3. Holler I. Porozumienie bez przemocy. Ćwiczenia. Warszawa 2011, Czarna Owca 4. Grzenia J., Komunikacja językowa w Internecie. Warszawa 2007 5. Habrajska G. (red.), Język w komunikacji. Łódź 2001 6. Handke K., Socjologia języka. Warszawa 2008 |
Efekty uczenia się: |
Wiedza -ma elementarną wiedzę dotyczącą procesów komunikowania interpersonalnego i społecznego; ich prawidłowości i zakłóceń -ma elementarną wiedzę na temat zasad i norm etycznych towarzyszących budowaniu mostów komunikacyjnych -ma elementarną wiedzę na temat zasad i norm etycznych towarzyszących budowaniu mostów komunikacyjnych Umiejętności -potrafi wykorzystać podstawową wiedzę teoretyczną z zakresu pedagogiki i (sub)dyscyplin pokrewnych w celu analizowania i interpretowania motywów i wzorów zachowań komunikacyjno-językowych -potrafi w sposób precyzyjny i spójny wypowiadać się w mowie i piśmie na tematy dotyczące wybranych zagadnień pedagogicznych i porozumiewać się w sposób precyzyjny i spójny, -ma rozwinięte umiejętności w zakresie komunikacji interpersonalnej wykorzystując rozmaite kanały i techniki komunikacji; posiada umiejętność prezentowania własnych pomysłów, wątpliwości i sugestii, podpierając się argumentacją w kontekście wybranych perspektyw teoretycznych Kompetencje społeczne -ma świadomość poziomu swojej wiedzy i umiejętności, rozumie potrzebę ciągłego dokształcania się zawodowego -cechuje go otwartość w kontaktach interpersonalnych |
Metody i kryteria oceniania: |
kolokwia - sprawdzenie realizacji stopnia opanowania treści ćwiczeniowych oraz ujętych w formie prezentacji analiza tekstów i dyskusja - sprawdzenie umiejętności dokonywania selekcji, korekty, analizy i interpretacji prezentacje - sprawdzenie umiejętności pracy w grupie, stopnia zdobytej wiedzy teoretycznej pomieszczonej w pragmatykę działania |
Właścicielem praw autorskich jest Uniwersytet Ślaski w Katowicach.