Techniki pracy środowiskowej

obowiązkowy

Podstawy diagnozy środowiska społecznego i wychowawczego w teorii i praktyce.

Przyswojenie umiejętności w zakresie analizy metod/technik wykorzystywanych w pracy środowiskowej przez instytucje społeczne.

Ukazanie studentom miejsca pracy środowiskowej wśród innych metod pracy socjalnej. Student zapoznaje się z celami i formami działania w metodzie środowiskowej oraz jej technikami. Przygotowuje się do planowania działań aktywizujących wybraną społeczność lokalną zgodnie z poznanymi regułami metody środowiskowej. Ważnym elementem zajęć jest rozwijanie niezbędnych kompetencji animatora społecznego w kontekście pobudzania środowiska lokalnego. Studenci przygotowują się do wprowadzania i zarządzania zmianą, rozwiązywania konfliktów, rozwijania komunikacji interpersonalnej, wywierania wpływu, motywowania i delegowania zadań.

Student ma pogłębioną wiedzę z zakresu metod i zasad procesu diagnozowania pedagogicznego grup potrzebujących wsparcia; ma pogłębioną wiedzę związaną z metodami diagnozowania środowiska społecznego i opiekuńczego oraz technikami poznawania rzeczewistości pedagogicznej.

Posiada umiejętności obserwowania, wyszukiwania i przetwarzania informacji na temat wytworów kultury i zjawisk społecznych przy użyciu różnych źródeł oraz interpretowania ich z punktu widzenia problemów edukacyjnych.

Sprawdzenie stopnia metod/technik stosowanych w środowisku otwartym przez instytucje społeczne. Posiadanie wiedzy dotyczącej funkcjonowania instytucji społecznych w środowisku lokalnym.