Psychologia kliniczna z elementami neurologii dziecięcej

obowiązkowy

Przedmiot „Psychologia kliniczna z elementami neurologii dziecięcej” ma na celu przedstawienie problematyki psychologii klinicznej, etiologii oraz charakterystyki podstawowych chorób i zaburzeń psychicznych, jak również zaznajomienie słuchaczy z podstawowymi formami udzielania pomocy psychologicznej pacjentom z rozpoznaniem psychiatrycznym. Zajęcia mają na celu ponadto wprowadzenie studentów w problemy neurologii dziecięcej oraz zwrócenie uwagi na powiązanie problemów natury psychologicznej i neurologicznej z funkcjonowaniem dziecka zarówno w środowisku rówieśniczym, jak i szkolnym czy przedszkolnym. Istotne jest, aby studenci potrafili stawiać pytania o przyczyny problemów funkcjonowania człowieka oraz wiedzieli, jak mogą reagować w sytuacjach, w których mają do czynienia z osobami/dziećmi/młodzieżą dotkniętymi zaburzeniami psychicznymi i neurologicznymi oraz wykazującymi problemy różnej natury (np. szkolne).

wiedza

-zna elementarną terminologię używaną w psychologii klinicznej oraz neurologii dziecięcej, rozumie jej źródła oraz zastosowania w pracy pedagoga oraz ma podstawową wiedzę o przedmiotowym powiązaniu pedagogiki z psychologią kliniczną oraz neurologią dziecięcą

-ma uporządkowaną wiedzę na temat biologicznych, psychologicznych oraz medycznych podstaw kształcenia i wychowania; dysponuje wiedzą na temat rozwoju człowieka w cyklu życia zarówno w aspekcie biologicznym, psychologicznym i społecznym

-ma elementarną i uporządkowaną wiedzę na temat zagadnień z obszaru psychologii klinicznej oraz neurologii dziecięcej, która obejmuje terminologię, teorię oraz metodykę; ma elementarną wiedzę z zakresu psychologii klinicznej i neurologii dziecięcej o metodyce wykonywania typowych zadań, normach, procedurach stosowanych w różnych obszarach działalności pedagogicznej

umiejętności

-potrafi dokonać obserwacji i interpretacji problemów z obszaru psychologii klinicznej oraz neurologii dziecięcej oraz potrafi wykorzystywać wiedzę teoretyczną z zakresu psychologii klinicznej i neurologii dziecięcej w celu analizowania i interpretowania problemów edukacyjnych, wychowawczych i opiekuńczych

-potrafi posługiwać się podstawowymi ujęciami teoretycznymi z zakresu psychologii klinicznej i neurologii dziecięcej w celu analizowania motywów i wzorów ludzkich zachowań, wstępnego rozpoznawania problemów natury psychologicznej i neurologicznej oraz analizowania strategii działań praktycznych w odniesieniu do działalności pedagogicznej

-potrafi generować rozwiązania konkretnych problemów pedagogicznych, prognozować przebieg ich rozwiązywania i przewidywać skutki planowanych działań

kompetencje społeczne

-jest gotowy do podejmowania wyzwań zawodowych oraz wykazuje aktywność i podejmuje trud w zakresie działań pedagogicznych, a także ma przekonanie o wadze zachowania się w sposób profesjonalny oraz poczucie obowiązku przestrzegania zasad etyki zawodowej i świadomość konsekwencji nie przestrzegania zasad etyki zawodowej

-jest przygotowany do aktywnego uczestnictwa w organizacjach i instytucjach realizujących działania pedagogiczne i zdolny do porozumiewania się z innymi osobami oraz odpowiedzialnie przygotowuje się do swojej pracy, odpowiedzialnie projektuje i wykonuje działania pedagogiczne

-egzamin pisemny mający na celu sprawdzenie stopnia znajomości treści wykładów oraz literatury (tak obowiązkowej, jak i uzupełniającej)

-prezentacja przedstawiająca wybrane zagadnienia związane z zaburzeniami psychicznymi oraz zaburzeniami neurologicznymi u dzieci