Uniwersytet Ślaski w Katowicach - Centralny System Uwierzytelniania
Strona główna

Andragogika

Informacje ogólne

Kod przedmiotu: 12-PMU-2A
Kod Erasmus / ISCED: (brak danych) / (brak danych)
Nazwa przedmiotu: Andragogika
Jednostka: Wydział Etnologii i Nauk o Edukacji
Grupy:
Punkty ECTS i inne: (brak) Podstawowe informacje o zasadach przyporządkowania punktów ECTS:
  • roczny wymiar godzinowy nakładu pracy studenta konieczny do osiągnięcia zakładanych efektów uczenia się dla danego etapu studiów wynosi 1500-1800 h, co odpowiada 60 ECTS;
  • tygodniowy wymiar godzinowy nakładu pracy studenta wynosi 45 h;
  • 1 punkt ECTS odpowiada 25-30 godzinom pracy studenta potrzebnej do osiągnięcia zakładanych efektów uczenia się;
  • tygodniowy nakład pracy studenta konieczny do osiągnięcia zakładanych efektów uczenia się pozwala uzyskać 1,5 ECTS;
  • nakład pracy potrzebny do zaliczenia przedmiotu, któremu przypisano 3 ECTS, stanowi 10% semestralnego obciążenia studenta.

zobacz reguły punktacji
Język prowadzenia: (brak danych)
Rodzaj przedmiotu:

obowiązkowy

Skrócony opis:

Celem zajęć jest poznanie specyfiki dyscypliny andragogiki, terminologii andragogiki, poznanie andragogik szczegółowych i dziedzin wychowania dorosłych i ich specyfiki. Student w ramach kursu poznaje historię i uwarunkowania rozwoju oświaty dorosłych (w Polsce i za granicą). Zapoznaje się z istotnymi zagadnieniami współczesnej alfabetyzacji i tendencjami w oświacie dorosłych (także w wybranych krajach), oraz wybranymi problemami towarzyszącymi z m.in gerontopedagogiki, pedagogiki pracy, demografii. Poznaje zasady dydaktyki dorosłych.

Literatura:

Aleksander T. Andragogika. Podręcznik akademicki. Radom-Kraków 2009.

Aleksander T. Andragogiczne problemy współczesności. Kraków 1999.

Borowska-Beszta B. Echa ekspresji. Kulturoterapia w andragogice. 2008.

Czerniawska O. Szkice z andragogiki i gerontologii. 2007.

Bogusz J, Marczuk M. (red.). Problemy edukacji młodzieży i dorosłych w warunkach transformacji. Lublin-Radom 1994.

Dzięgielewska M. (red.). Przestrzeń życiowa i społeczna ludzi starszych. Łódź 2000.

Gajda J. Juszczyk S. Edukacja medialna. Toruń 2002.

Horynia W. Maciejewski J. (red.). Andragogika w ujęciu interdyscyplinarnym. 2007.

Horynia W. Maciejewski J. (red.). Nauczyciel andragog na początku XXI wieku. Wrocław 2004.

Półturzycki J. Edukacja dorosłych za granicą. 1998.

Turos L. Andragogika 2005.

Wojciechowski K. (red.). Encyklopedia oświaty i kultury dorosłych. 1986.

Niewęgłowska A. Polski Biały Krzyż a wojsko. Toruń 2005.

„Pedagogika Pracy” 2002, nr 41.

Piwowarski R. Oświata dorosłych. Nowe uwarunkowania i wyzwania. W-wa 1998.

Przybylska E. (red.). Edukacja dorosłych w wybranych krajach Europy. W-wa 2000.

Pilch J. Z dziejów Robotniczego Stowarzyszenia Kulturalno-Oświatowego „Siła” na Śląsku Cieszyńskim. Opole 1987.

Tomaszewska L. Edukacja kobiet w Polsce, Płock 2004.

Wesołowska A. (red.) Edukacja dorosłych w dobie globalizmu. Płock-Warszawa 2002.

Zych A. Słownik gerontologii społecznej. Warszawa 2001.

www.naukabezgranic.pl (Kształcenie Ustawiczne osób niepełnosprawnych. Przydatne informacje. Bielsko-Biała 2012)

Dla studentów z Czech lub Słowacji: Velas M. Svobodowa L, Andragogika a personalni rizeni. Prijimocji zkousky na vysoke skoly. Testy. Praha 2008.

Efekty uczenia się:

zna (na poziomie rozszerzonym) terminologię stosowaną w andragogice, ma pogłębioną wiedzę o jej miejscu w systemie nauk pedagogicznych oraz jej przedmiotowych i metodologicznych powiązaniach z innymi dyscyplinami naukowymi

ma pogłębioną i uporządkowaną wiedzę o współczesnym rozwoju andragogiki oraz zna i rozumie historyczny rozwój oświaty dorosłych. zna większość uwarunkowań kulturowych, historycznych i demograficznych oświaty dorosłych

ma rozszerzoną wiedzę o celach, organizacji i funkcjonowaniu instytucji oświaty dorosłych. zna zasady ich działalności

potrafi wykorzystać i integrować wiedzę teoretyczną (w tym teorie starzenia się) z zakresu andragogiki oraz powiązanych z nią dyscyplin w celu analizy złożonych problemów funkcjonowania oświaty dorosłych

potrafi sprawnie posługiwać się wybranymi ujęciami teoretycznymi, w tym teoriami gerontologicznymi i kształcenia dorosłych, posiada umiejętność konstruowania rozbudowanych ustnych i pisemnych uzasadnień na tematy dotyczące różnych zagadnień pedagogicznych z wykorzystaniem różnych ujęć teoretycznych, korzystając zarówno z dorobku pedagogiki, jak i innych dyscyplin naukowych

potrafi generować i proponować oryginalne programy działań w ramach oświaty dorosłych

rozumie potrzebę ciągłego dokształcania się i doskonalenia, także w sferze zawodowej i przydatność andragogik szczegółowych oraz ważność nowych dziedzin wychowania dorosłych. docenia znaczenie nauk andragogicznych, gerontosocjologiii i gerontopegagogiki i pedagogiki pracy oraz potrafi zbudować warsztat andragoga

jest gotowy do komunikowania się i współdziałania z ludźmi trzeciego i czwartego wieku, rozumie ich problemy i potrzeby

Metody i kryteria oceniania:

egzamin ustny

sprawdzenie stopnia znajomości treści prezentowanych podczas wykładów i wynikającej z literatury przedmiotu

prezentacja

prezentacja ustna ma na celu sprawdzenie umiejętności posługiwania się wybranymi ujęciami teoretycznymi oraz stopnia wykorzystania zdobytej wiedzy teoretycznej w celu przedstawienia wybranej andragogiki szczegółowej i wyzwań praktycznego nauczania ludzi dorosłych

rozprawka

rozprawka pisemna na uzgodniony temat związany z oświatą dorosłych

Przedmiot nie jest oferowany w żadnym z aktualnych cykli dydaktycznych.
Opisy przedmiotów w USOS i USOSweb są chronione prawem autorskim.
Właścicielem praw autorskich jest Uniwersytet Ślaski w Katowicach.
kontakt deklaracja dostępności USOSweb 7.0.3.0 (2024-03-22)