Teorie kultury XX wieku

Ocena z modułu ustalana jest na podstawie ocen z wykładu (test i praca podczas zajęć), laboratorium (test i praca podczas zajęć) i egzaminu ustnego. Oceny z wykładu i laboratorium ustalane są przez prowadzącą zajęcia na podstawie wyników poszczególnych sposobów weryfikacji efektów kształcenia.

Ocena z modułu ustalana jest na podstawie ocen z wykładu (test i praca podczas zajęć), laboratorium (test i praca podczas zajęć) oraz egzaminu ustnego. Oceny z wykładu i laboratorium ustalane są przez prowadzącego zajęcia na podstawie wyników poszczególnych sposobów weryfikacji efektów kształcenia.

W ramach wykładu Teorie kultury XX wieku studenci otrzymują wiedzę na temat procesu formowania się podstawowych dyskursów badawczych w obszarze istniejących już nauk o kulturze, jak również poszczególnych ich prądów i szkół. Na porządek diachroniczny zajęć składają się następujące ujęcia teoretycznokulturowe: psychoanaliza oraz psychokulturalizm; protostrukturalizm i strukturalizm; semiotyka i semiologia z elementami hermeneutyki; proksemika. W porządku synchronicznym cykl wykładów prezentuje przekrój przez relację teoria – metodologia – metoda – przedmiot badań w obrębie każdej szkoły badawczej. Prowadzący w miarę potrzeby dostosowuje ilość wykładów do danego zagadnienia

Warunkiem przystąpienia do egzaminu jest zaliczenie sprawdzianów z wykładu i laboratorium.

UWAGA: Zajęcia odbywają się w trybie kontaktowym. W przypadku przejścia Uniwersytetu na formułę nauczania zdalnego bez zmian pozostają materiał, literatura, wymagania, natomiast zajęcia odbywać się będą za pośrednictwem platformy MS Teams w ustalonym w harmonogramie terminie. Zmianie może ulec formuła sprawdzianu: ustny (za pośrednictwem MS Teams) zamiast pisemnego.

Przy ustalaniu oceny końcowej będą brane pod uwagę oceny z bieżącej weryfikacji efektów w tym: za sporządzanie na bieżąco notatek z czytanych tekstów (pisemne sprawozdanie z lektury), aktywne uczestniczenie w zajęciach (bieżące sprawdziany ustne). Na koniec semestru (lub w trakcie sesji) przewidziany jest test pisemny obejmujący zagadnienia omawiane podczas konwersatoriów i wykładów.

Test obejmuje przede wszystkim pytania zamknięte oraz nieliczne otwarte (problemowe); czas trwania testu: 90 min. Można uzyskać maksymalnie 50 punktów; 46-50 punktów: bardzo dobry, 41-45 punktów: dobry plus, 36-40 punktów: dobry, 31-35 punktów: dostateczny plus, 26-30 punktów: dostateczny, 0-25 punktów: niedostateczny.

Po zaliczeniu testu studenci mogą przystąpić do egzaminu ustnego, który jest oceniany w następujący sposób:

bardzo dobry stud. otrzymuje, jeśli zna omawiane koncepcje (i ich twórców), umie je wyczerpująco zreferować używając właściwej terminologii, potrafi wskazać ich źródła i kontynuacje, rozumie ich wagę w rozwoju myśli teoretycznokulturowej;

dobry plus stud. otrzymuje, jeśli zna omawiane koncepcje (i ich twórców), umie je zreferować, wskazać ich źródła i kontynuacje, zna właściwe danym koncepcjom terminy,

dobry stud. otrzymuje, jeśli zna omawiane koncepcje (i ich twórców) i potrafi je w zarysie omówić i wskazać ich źródła lub kontynuacje, zna podstawową terminologię charakterystyczną dla określonych koncepcji;

dostateczny plus stud. otrzymuje, jeśli zna omawiane koncepcje (i ich twórców) i potrafi je w zarysie omówić, zna podstawową terminologię charakterystyczną dla określonych koncepcji;

dostateczny stud. otrzymuje, jeśli zna omawiane koncepcje i potrafi je w zarysie omówić.

Test sprawdza przekrojowo szczegółową wiedzę stud., natomiast egzamin – ugruntowane rozumienie (weryfikowane w oparciu o prezentację dwóch wybranych koncepcji).

Oceny cząstkowe z poszczególnych sposobów weryfikacji złożą się na ocenę końcową na podstawie średniej ważonej. Test pisemny z części wykładowej (waga 25), test pisemny z części konwersatoryjnej (waga 25), sprawozdanie z lektury (waga 10), sprawdzian ustny (waga 10) i egzamin ustny końcowy: waga 30.

Wynik średniej ważonej poszczególnych sposobów weryfikacji przekłada się na następujące oceny z modułu:

4,75-5,00 – bardzo dobry.

4,50-4,74 – plus dobry.

3,75-4,49 – dobry.

3,50-3,74 – plus dostateczny.

3,00-3,49 – dostateczny.

poniżej 3,00 – niedostateczny.

W ramach modułu Teorie kultury XX wieku studenci otrzymują wiedzę na temat procesu formowania się podstawowych dyskursów badawczych w obszarze istniejących już nauk o kulturze, jak również poszczególnych ich prądów i szkół. Na porządek diachroniczny zajęć składają się następujące ujęcia teoretycznokulturowe: psychoanaliza oraz psychokulturalizm; protostrukturalizm i strukturalizm; semiotyka i semiologia z elementami hermeneutyki; proksemika.

Dopuszczalne są dwie nieobecności na zajęciach konwersatoryjnych w semestrze. Wszelkie nieobecności powyżej tego limitu powinny zostać zdane u prowadzącej w trakcie konsultacji.