Metodologia badań regionalnych (wprowadzenie do regionalistyki)

obowiązkowy

Od studentów oczekuje się znajomości literatury zalecanej przy poszczególnych spotkaniach oraz aktywnego udziału w zajęciach, tj. wypowiadania się na podnoszone w trakcie danego spotkania zagadnienia.

Konieczny element kursu stanowi przygotowanie przez uczestników autorskich reportaży na temat problematyki regionalnej ( w formie filmu, wywiadu lub prezentacji). Reportaże powinny zostać przedstawione na jednych 3 ostatnich zajęć. Czas na każdy reportaż to ok 8-12 minut. Tematyka jest dowolna, ale powinna zostać do końca listopada zatwierdzona przez prowadzącego. Dotyczyć może ona na przykład: video-spaceru historycznego, wywiadu z starszymi członkami rodziny lub społeczności lokalnej, działalności stowarzyszeń regionalnych w miejscu zamieszkania studenta, aktywności miejscowych instytucji kultury/życia społecznego w zakresie regionalistyki, postaci regionalnego/lokalnego bohatera/rów i zaistniałych tam form jego/ich upamiętnienia etc.

Osoby przygotowujące i prezentujące na zajęciach referaty – o ile uzyskają z nich ocenę pozytywną – są zwolnione z obowiązku przygotowania reportażu.

Postępy uczestników zajęć oceniane będą wg następujących zasad:

a. czynne uczestnictwo w zajęciach do 30% oceny łącznej

b. przygotowanie projektu do 50% oceny łącznej

c. zaliczenie mapy regionów europejskich (NUTS 2) do 20% oceny łącznej

Zajęcia mają służyć zapoznaniu studentów z ideą oraz zjawiskiem regionalizmu jako istotnym składnikiem zarówno współczesności, jak i przeszłości Europy. Jednocześnie wprowadzać ich one będą w krąg wybranych zagadnień (poznawczych i metodologicznych) regionalistyki jako specyficznej dziedziny badań w obrębie nauk o człowieku, zwłaszcza zaś w obrębie historii. Uczestniczy winni przyswoić sobie zasób podstawowych pojęć i kategorii tutaj stosowanych oraz uzyskać orientację w zakresie podstaw empirycznych (źródłowych) badań regionalnych, właściwych dla nich strategii i sposobów prowadzenia dociekań, pełnionych przez nie funkcji społecznych, a wreszcie niektórych trudności występujących przy ich praktykowaniu.

Od studentów oczekuje się znajomości literatury zalecanej przy poszczególnych spotkaniach oraz aktywnego udziału w zajęciach, tj. wypowiadania się na podnoszone w trakcie danego spotkania zagadnienia.

Konieczny element kursu stanowi przygotowanie przez uczestników autorskich reportaży na temat problematyki regionalnej ( w formie filmu, wywiadu lub prezentacji). Reportaże powinny zostać przedstawione na jednych 3 ostatnich zajęć. Czas na każdy reportaż to ok 8-12 minut. Tematyka jest dowolna, ale powinna zostać do końca listopada zatwierdzona przez prowadzącego. Dotyczyć może ona na przykład: video-spaceru historycznego, wywiadu z starszymi członkami rodziny lub społeczności lokalnej, działalności stowarzyszeń regionalnych w miejscu zamieszkania studenta, aktywności miejscowych instytucji kultury/życia społecznego w zakresie regionalistyki, postaci regionalnego/lokalnego bohatera/rów i zaistniałych tam form jego/ich upamiętnienia etc.

Osoby przygotowujące i prezentujące na zajęciach referaty – o ile uzyskają z nich ocenę pozytywną – są zwolnione z obowiązku przygotowania reportażu.

Postępy uczestników zajęć oceniane będą wg następujących zasad:

a. czynne uczestnictwo w zajęciach do 30% oceny łącznej

b. przygotowanie projektu do 50% oceny łącznej

c. zaliczenie mapy regionów europejskich (NUTS 2) do 20% oceny łącznej

Zajęcia mają służyć zapoznaniu studentów z ideą oraz zjawiskiem regionalizmu jako istotnym składnikiem zarówno współczesności, jak i przeszłości Europy. Jednocześnie wprowadzać ich one będą w krąg wybranych zagadnień (poznawczych i metodologicznych) regionalistyki jako specyficznej dziedziny badań w obrębie nauk o człowieku, zwłaszcza zaś w obrębie historii. Uczestniczy winni przyswoić sobie zasób podstawowych pojęć i kategorii tutaj stosowanych oraz uzyskać orientację w zakresie podstaw empirycznych (źródłowych) badań regionalnych, właściwych dla nich strategii i sposobów prowadzenia dociekań, pełnionych przez nie funkcji społecznych, a wreszcie niektórych trudności występujących przy ich praktykowaniu.

Od studentów oczekuje się znajomości literatury zalecanej przy poszczególnych spotkaniach oraz aktywnego udziału w zajęciach, tj. wypowiadania się na podnoszone w trakcie danego spotkania zagadnienia.

Konieczny element kursu stanowi przygotowanie przez uczestników autorskich reportaży na temat problematyki regionalnej ( w formie filmu, wywiadu lub prezentacji). Reportaże powinny zostać przedstawione na jednych 3 ostatnich zajęć. Czas na każdy reportaż to ok 10-15 minut. Tematyka jest dowolna, ale powinna zostać do końca listopada zatwierdzona przez prowadzącego. Dotyczyć może ona na przykład: video-spaceru historycznego, wywiadu z starszymi członkami rodziny lub społeczności lokalnej, działalności stowarzyszeń regionalnych w miejscu zamieszkania studenta, aktywności miejscowych instytucji kultury/życia społecznego w zakresie regionalistyki, postaci regionalnego/lokalnego bohatera/rów i zaistniałych tam form jego/ich upamiętnienia etc.

Osoby przygotowujące i prezentujące na zajęciach referaty – o ile uzyskają z nich ocenę pozytywną – są zwolnione z obowiązku przygotowania reportażu.

Postępy uczestników zajęć oceniane będą wg następujących zasad:

a. czynne uczestnictwo w zajęciach do 30% oceny łącznej

b. przygotowanie projektu do 50% oceny łącznej

c. zaliczenie mapy regionów europejskich (NUTS 2) do 20% oceny łącznej

Zajęcia mają służyć zapoznaniu studentów z ideą oraz zjawiskiem regionalizmu jako istotnym składnikiem zarówno współczesności, jak i przeszłości Europy. Jednocześnie wprowadzać ich one będą w krąg wybranych zagadnień (poznawczych i metodologicznych) regionalistyki jako specyficznej dziedziny badań w obrębie nauk o człowieku, zwłaszcza zaś w obrębie historii. Uczestniczy winni przyswoić sobie zasób podstawowych pojęć i kategorii tutaj stosowanych oraz uzyskać orientację w zakresie podstaw empirycznych (źródłowych) badań regionalnych, właściwych dla nich strategii i sposobów prowadzenia dociekań, pełnionych przez nie funkcji społecznych, a wreszcie niektórych trudności występujących przy ich praktykowaniu.