Chemia teoretyczna

wykład:

Egzamin ustny. Student losuje zestaw zawierający 4 pytania. Na przygotowanie się ma 15 minut.

Skala ocen:

2.0 – nieudzielenie poprawnych odpowiedzi na co najmniej 2 pytania

3.0 – poprawna odpowiedź na 2 pytania;

4.0 – poprawna odpowiedź na 3 pytania;

5.0 – poprawna odpowiedź na 4 pytania.

Ocenę połówkową student uzyskuje przy niepełnej odpowiedzi na jedno z pytań

laboratorium:

Na zaliczenie z laboratorium składa się średnia ocena z: kolokwiów pisemnych (80%) oraz sprawozdań pisemnych (20%)

kolokwia:

3 kolokwia pisemne na punkty.

Skala ocen:

0 – 49 % punktów z kolokwiów – 2.0

50 - 59 % punktów z kolokwiów – 3.0

60 - 69% punktów z kolokwiów – 3.5

70 - 79% punktów z kolokwiów – 4.0

80 - 89% punktów z kolokwiów – 4.5

90 - 100% punktów z kolokwiów – 5.0

sprawozdania:

Student przygotowuje dwa sprawozdania z przeprowadzonych obliczeń kwantowochemicznych na podane w wymaganiach merytorycznych tematy.

Skala ocen:

3.0 – przedstawienie wyników

3.5 – wyniki wraz z elementami opisu użytych metod obliczeniowych

4.0 – wyniki wraz z opisem użytych metod obliczeniowych

4.5 – niekompletne opracowanie na ocenę 5.0

5.0 – wyniki wraz z częścią teoretyczną oraz z wnioskami z obliczeń

moduł:

Średnia ważona ocen z egzaminu (60%) i z laboratorium( 40%)

Wykład

Elementy teorii grup. Metody przybliżonego rozwiązywania równania Schroedingera. Zasada i metoda wariacyjna.

Jednowyznacznikowa funkcja falowa. Elementy macierzowe operatorów jedno- i dwu-elektronowych dla funkcji wyznacznikowej.

Równanie Schroedingera dla jednowyznacznikowej funkcji falowej. Metoda Hartree-Focka (HF). Równania HF i Hartree-Focka-Roothana (HFR). Metoda pola samouzgodnionego (SCF). Ortogonalizacja bazy funkcyjnej. Iteracyjne rozwiązywanie równań HFR. Metoda UHF i RHF. Bazy funkcyjne i ich klasyfikacja. Teoria funkcjonału gęstości elektronowej. Równania Kohna-Shama. Typy funkcjonałów. Metody półempiryczne. Elementy mechaniki molekularnej. Metody posthartree-fockowskie: metoda mieszania konfiguracji (CI). Metody posthartree-fockowskie: rachunek zaburzeń. Metody posthartree-fockowskie: metoda sprzężonych klasterów (CC). Oddziaływania międzycząsteczkowe.

Laboratorium

Podstawowe pojęcia i prawa mechaniki kwantowej;

ścisłe i przybliżone rozwiązania równania Schroedingera;

zastosowanie teorii grup w chemii kwantowej; pakiety obliczeniowe chemii kwantowej; metoda Hartree-Focka i metody posthartree-fockowskie;

teoria funkcjonałów gęstości elektronowej. wyznaczanie optymalnej geometrii;

krzywe energii potencjalnej; wyznaczanie struktury elektronowej atomów i cząsteczek; oddziaływania międzycząsteczkowe w chemii kwantowej.

Wykład:

Egzamin ustny. Student losuje zestaw zawierający cztery pytania. Na przygotowanie się ma 15 minut.

Skala ocen:

2.0 – nieudzielenie poprawnych odpowiedzi na co najmniej 2 pytania

3.0 – poprawna odpowiedź na 2 pytania;

4.0 – poprawna odpowiedź na 3 pytania;

5.0 – poprawna odpowiedź na 4 pytania.

Ocenę połówkową student uzyskuje przy niepełnej odpowiedzi na jedno z pytań

Przed przystąpieniem do egzaminu student musi uzyskać zaliczenie z laboratorium: chemia teoretyczna na ocenę co najmniej dostateczną.

Laboratorium:

Na zaliczenie z laboratorium składa się średnia ważona ocen z kolokwiów pisemnych (60%) oraz sprawozdań pisemnych (40%).

Kolokwia:

Dwa kolokwia pisemne na punkty.

Skala ocen:

0 – 49 % punktów z kolokwiów – 2.0

50 - 59 % punktów z kolokwiów – 3.0

60 - 69% punktów z kolokwiów – 3.5

70 - 79% punktów z kolokwiów – 4.0

80 - 89% punktów z kolokwiów – 4.5

90 - 100% punktów z kolokwiów – 5.0

Student ma prawo do dwóch kolokwiów poprawkowych z całości materiału

jeśli nie uzyskał oceny dostatecznej z punktów zebranych z kolokwiów przewidzianych w ramach zajęć.

Jedno w I terminie (przed I terminem egzaminu z chemii teoretycznej) a drugie w II terminie, tj. podczas sesji poprawkowej, przed II terminem egzaminu z chemii teoretycznej.

Sprawozdania (ocena końcowa: średnia uzyskanych ocen ze sprawozdań):

Student przygotowuje trzy sprawozdania z przeprowadzonych obliczeń kwantowochemicznych na podane w wymaganiach merytorycznych tematy.

Skala ocen:

2.0 - brak wyników

3.0 – przedstawienie wyników

3.5 – wyniki wraz z elementami opisu użytych metod obliczeniowych

4.0 – wyniki wraz z opisem użytych metod obliczeniowych

4.5 – niekompletne opracowanie na ocenę 5.0

5.0 – wyniki wraz z częścią teoretyczną oraz z wnioskami z obliczeń

Żeby zaliczyć część związaną ze sprawozdaniami minimalna ocena to dostateczny.

Moduł:

Średnia ważona ocen z egzaminu (70%) i z laboratorium (30%).

Przy obliczaniu średniej wliczane są wszystkie oceny uzyskane z

egzaminu i laboratorium.

Osoby uprawnione do weryfikowania efektów kształcenia w ramach modułu to osoby prowadzące poszczególne rodzaje zajęć dydaktycznych w ramach modułu.

Wykład

Elementy teorii grup. Metody przybliżonego rozwiązywania równania Schroedingera. Zasada i metoda wariacyjna.

Jednowyznacznikowa funkcja falowa. Elementy macierzowe operatorów jedno- i dwu-elektronowych dla funkcji wyznacznikowej.

Równanie Schroedingera dla jednowyznacznikowej funkcji falowej. Metoda Hartree-Focka (HF). Równania HF i Hartree-Focka-Roothana (HFR). Metoda pola samouzgodnionego (SCF). Ortogonalizacja bazy funkcyjnej. Iteracyjne rozwiązywanie równań HFR. Metoda UHF i RHF. Bazy funkcyjne i ich klasyfikacja. Teoria funkcjonału gęstości elektronowej. Równania Kohna-Shama. Typy funkcjonałów. Metody posthartree-fockowskie: metoda mieszania konfiguracji (CI). Metody posthartree-fockowskie: rachunek zaburzeń. Metody posthartree-fockowskie: metoda sprzężonych klasterów (CC). Oddziaływania międzycząsteczkowe.

Laboratorium

Pakiety obliczeniowe chemii kwantowej i zastosowanie teorii grup w chemii kwantowej do opisu struktury elektronowej; metody przybliżonego rozwiązywania równania Schroedingera, metoda Hartree-Focka i metody posthartree-fockowskie, np: CI (Configuration Interaction), CC (Coupled Cluster), MBPT (Many-Body Perturbation Theory), teoria funkcjonałów gęstości elektronowej, krzywe energii potencjalnej; wyznaczanie optymelnej geometrii oraz częstości harmonicznej; wyznaczanie struktury elektronowej atomów i cząsteczek; oddziaływania międzycząsteczkowe w chemii kwantowej.

-

Wykład:

Egzamin ustny. Student losuje zestaw zawierający cztery pytania. Na przygotowanie się ma 15 minut.

Skala ocen:

2.0 – nieudzielenie poprawnych odpowiedzi na co najmniej 2 pytania

3.0 – poprawna odpowiedź na 2 pytania;

4.0 – poprawna odpowiedź na 3 pytania;

5.0 – poprawna odpowiedź na 4 pytania.

Ocenę połówkową student uzyskuje przy niepełnej odpowiedzi na jedno z pytań

Przed przystąpieniem do egzaminu student musi uzyskać zaliczenie z laboratorium: chemia teoretyczna na ocenę co najmniej dostateczną.

Laboratorium:

Na zaliczenie z laboratorium składa się średnia ważona ocen z kolokwiów pisemnych (60%) oraz sprawozdań pisemnych (40%).

Kolokwia:

Dwa kolokwia pisemne na punkty.

Skala ocen:

0 – 49 % punktów z kolokwiów – 2.0

50 - 59 % punktów z kolokwiów – 3.0

60 - 69% punktów z kolokwiów – 3.5

70 - 79% punktów z kolokwiów – 4.0

80 - 89% punktów z kolokwiów – 4.5

90 - 100% punktów z kolokwiów – 5.0

Student ma prawo do dwóch kolokwiów poprawkowych z całości materiału

jeśli nie uzyskał oceny dostatecznej z punktów zebranych z kolokwiów przewidzianych w ramach zajęć.

Jedno w I terminie (przed I terminem egzaminu z chemii teoretycznej) a drugie w II terminie, tj. podczas sesji poprawkowej, przed II terminem egzaminu z chemii teoretycznej.

Sprawozdania (ocena końcowa: średnia uzyskanych ocen ze sprawozdań):

Student przygotowuje trzy sprawozdania z przeprowadzonych obliczeń kwantowochemicznych na podane w wymaganiach merytorycznych tematy.

Skala ocen:

2.0 - brak wyników

3.0 – przedstawienie wyników

3.5 – wyniki wraz z elementami opisu użytych metod obliczeniowych

4.0 – wyniki wraz z opisem użytych metod obliczeniowych

4.5 – niekompletne opracowanie na ocenę 5.0

5.0 – wyniki wraz z częścią teoretyczną oraz z wnioskami z obliczeń

Żeby zaliczyć część związaną ze sprawozdaniami minimalna ocena to dostateczny.

Moduł:

Średnia ważona ocen z egzaminu (70%) i z laboratorium (30%).

Przy obliczaniu średniej wliczane są wszystkie oceny uzyskane z

egzaminu i laboratorium.

Osoby uprawnione do weryfikowania efektów kształcenia w ramach modułu to osoby prowadzące poszczególne rodzaje zajęć dydaktycznych w ramach modułu.

Wykład

Elementy teorii grup. Metody przybliżonego rozwiązywania równania Schroedingera. Zasada i metoda wariacyjna.

Jednowyznacznikowa funkcja falowa. Elementy macierzowe operatorów jedno- i dwu-elektronowych dla funkcji wyznacznikowej.

Równanie Schroedingera dla jednowyznacznikowej funkcji falowej. Metoda Hartree-Focka (HF). Równania HF i Hartree-Focka-Roothana (HFR). Metoda pola samouzgodnionego (SCF). Ortogonalizacja bazy funkcyjnej. Iteracyjne rozwiązywanie równań HFR. Metoda UHF i RHF. Bazy funkcyjne i ich klasyfikacja. Teoria funkcjonału gęstości elektronowej. Równania Kohna-Shama. Typy funkcjonałów. Metody posthartree-fockowskie: metoda mieszania konfiguracji (CI). Metody posthartree-fockowskie: rachunek zaburzeń. Metody posthartree-fockowskie: metoda sprzężonych klasterów (CC). Oddziaływania międzycząsteczkowe.

Laboratorium

Pakiety obliczeniowe chemii kwantowej i zastosowanie teorii grup w chemii kwantowej do opisu struktury elektronowej; metody przybliżonego rozwiązywania równania Schroedingera, metoda Hartree-Focka i metody posthartree-fockowskie, np: CI (Configuration Interaction), CC (Coupled Cluster), MBPT (Many-Body Perturbation Theory), teoria funkcjonałów gęstości elektronowej, krzywe energii potencjalnej; wyznaczanie optymelnej geometrii oraz częstości harmonicznej; wyznaczanie struktury elektronowej atomów i cząsteczek; oddziaływania międzycząsteczkowe w chemii kwantowej.

-

Wykład:

Egzamin ustny. Student losuje zestaw zawierający cztery pytania. Na przygotowanie się ma 15 minut.

Skala ocen:

2.0 – nieudzielenie poprawnych odpowiedzi na co najmniej 2 pytania

3.0 – poprawna odpowiedź na 2 pytania;

4.0 – poprawna odpowiedź na 3 pytania;

5.0 – poprawna odpowiedź na 4 pytania.

Ocenę połówkową student uzyskuje przy niepełnej odpowiedzi na jedno z pytań

Przed przystąpieniem do egzaminu student musi uzyskać zaliczenie z laboratorium: chemia teoretyczna na ocenę co najmniej dostateczną.

Laboratorium:

Na zaliczenie z laboratorium składa się średnia ważona ocen z kolokwiów pisemnych (60%) oraz sprawozdań pisemnych (40%).

Kolokwia:

Dwa kolokwia pisemne na punkty.

Zaliczenie kolokwiów na ocenę pozytywną, tzn. suma punktów uzyskanych z wszystkich kolokwiów musi wynosić minimum 50% całkowitej liczby punktów jaką można uzyskać za wszystkie kolokwia pisemne. Ocenę za kolokwia ustalona się wg. skali punktowej:

Skala ocen:

0 – 49 % punktów z kolokwiów – 2.0

50 - 59 % punktów z kolokwiów – 3.0

60 - 69% punktów z kolokwiów – 3.5

70 - 79% punktów z kolokwiów – 4.0

80 - 89% punktów z kolokwiów – 4.5

90 - 100% punktów z kolokwiów – 5.0

Student ma prawo do dwóch kolokwiów poprawkowych z całości materiału

jeśli nie uzyskał oceny dostatecznej z punktów zebranych z kolokwiów przewidzianych w ramach zajęć.

Jedno w I terminie (przed I terminem egzaminu z chemii teoretycznej) a drugie w II terminie, tj. podczas sesji poprawkowej, przed II terminem egzaminu z chemii teoretycznej.

Sprawozdania (ocena końcowa: średnia uzyskanych ocen ze sprawozdań):

Student przygotowuje trzy sprawozdania z przeprowadzonych obliczeń kwantowochemicznych na podane w wymaganiach merytorycznych tematy.

Skala ocen:

2.0 - brak wyników

3.0 – przedstawienie wyników

3.5 – wyniki wraz z elementami opisu użytych metod obliczeniowych

4.0 – wyniki wraz z opisem użytych metod obliczeniowych

4.5 – niekompletne opracowanie na ocenę 5.0

5.0 – wyniki wraz z częścią teoretyczną oraz z wnioskami z obliczeń

Żeby zaliczyć część związaną ze sprawozdaniami minimalna ocena to dostateczny za każde sprawozdanie.

Obecność na zajęciach laboratoryjnych zgodnie z Reulaminem Studiów UŚ.

Moduł:

Średnia ważona ocen z egzaminu (70%) i z laboratorium (30%).

Przy obliczaniu średniej wliczane są wszystkie oceny uzyskane z

egzaminu i laboratorium.

Osoby uprawnione do weryfikowania efektów kształcenia w ramach modułu to osoby prowadzące poszczególne rodzaje zajęć dydaktycznych w ramach modułu.

Wykład

Elementy teorii grup. Metody przybliżonego rozwiązywania równania Schroedingera. Zasada i metoda wariacyjna. Jednowyznacznikowa funkcja falowa. Równanie Schroedingera dla jednowyznacznikowej funkcji falowej. Metoda Hartree-Focka (HF). Równania HF i Hartree-Focka-Roothana (HFR). Metoda pola samouzgodnionego (SCF). Iteracyjne rozwiązywanie równań. Metoda UHF i RHF. Bazy funkcyjne i ich klasyfikacja. Teoria funkcjonału gęstości elektronowej. Typy funkcjonałów. Metody posthartree-fockowskie: metoda mieszania konfiguracji (CI). Metody posthartree-fockowskie: rachunek zaburzeń. Metody posthartree-fockowskie: metoda sprzężonych klasterów (CC). Oddziaływania międzycząsteczkowe.

Laboratorium

Pakiety obliczeniowe chemii kwantowej i zastosowanie teorii grup w chemii kwantowej do opisu struktury elektronowej; metody przybliżonego rozwiązywania równania Schroedingera, metoda Hartree-Focka i metody posthartree-fockowskie, np: CI (Configuration Interaction), CC (Coupled Cluster), MBPT (Many-Body Perturbation Theory), teoria funkcjonałów gęstości elektronowej, krzywe energii potencjalnej; wyznaczanie optymelnej geometrii oraz częstości harmonicznej; wyznaczanie struktury elektronowej atomów i cząsteczek; oddziaływania międzycząsteczkowe w chemii kwantowej.

-

Wykład:

Egzamin ustny. Student losuje zestaw zawierający cztery pytania. Na przygotowanie się ma 15 minut.

Skala ocen:

2.0 – nieudzielenie poprawnych odpowiedzi na co najmniej 2 pytania

3.0 – poprawna odpowiedź na 2 pytania;

4.0 – poprawna odpowiedź na 3 pytania;

5.0 – poprawna odpowiedź na 4 pytania.

Ocenę połówkową student uzyskuje przy niepełnej odpowiedzi na jedno z pytań

Przed przystąpieniem do egzaminu student musi uzyskać zaliczenie z laboratorium: chemia teoretyczna na ocenę co najmniej dostateczną.

Laboratorium:

Na zaliczenie z laboratorium składa się średnia ważona ocen z kolokwiów pisemnych (60%) oraz sprawozdań pisemnych (40%).

Kolokwia:

Dwa kolokwia pisemne na punkty.

Zaliczenie kolokwiów na ocenę pozytywną, tzn. suma punktów uzyskanych z wszystkich kolokwiów musi wynosić minimum 50% całkowitej liczby punktów jaką można uzyskać za wszystkie kolokwia pisemne. Ocenę za kolokwia ustalona się wg. skali punktowej:

Skala ocen:

0 – 49 % punktów z kolokwiów – 2.0

50 - 59 % punktów z kolokwiów – 3.0

60 - 69% punktów z kolokwiów – 3.5

70 - 79% punktów z kolokwiów – 4.0

80 - 89% punktów z kolokwiów – 4.5

90 - 100% punktów z kolokwiów – 5.0

Student ma prawo do dwóch kolokwiów poprawkowych z całości materiału

jeśli nie uzyskał oceny dostatecznej z punktów zebranych z kolokwiów przewidzianych w ramach zajęć.

Jedno w I terminie (przed I terminem egzaminu z chemii teoretycznej) a drugie w II terminie, tj. podczas sesji poprawkowej, przed II terminem egzaminu z chemii teoretycznej.

Sprawozdania (ocena końcowa: średnia uzyskanych ocen ze sprawozdań):

Student przygotowuje trzy sprawozdania z przeprowadzonych obliczeń kwantowochemicznych na podane w wymaganiach merytorycznych tematy.

Skala ocen:

2.0 - brak wyników

3.0 – przedstawienie wyników

3.5 – wyniki wraz z elementami opisu użytych metod obliczeniowych

4.0 – wyniki wraz z opisem użytych metod obliczeniowych

4.5 – niekompletne opracowanie na ocenę 5.0

5.0 – wyniki wraz z częścią teoretyczną oraz z wnioskami z obliczeń

Żeby zaliczyć część związaną ze sprawozdaniami minimalna ocena to dostateczny za każde sprawozdanie.

Obecność na zajęciach laboratoryjnych zgodnie z Reulaminem Studiów UŚ.

Moduł:

Średnia ważona ocen z egzaminu (70%) i z laboratorium (30%).

Przy obliczaniu średniej wliczane są wszystkie oceny uzyskane z

egzaminu i laboratorium.

Osoby uprawnione do weryfikowania efektów kształcenia w ramach modułu to osoby prowadzące poszczególne rodzaje zajęć dydaktycznych w ramach modułu.

Wykład

Elementy teorii grup. Metody przybliżonego rozwiązywania równania Schroedingera. Zasada i metoda wariacyjna. Jednowyznacznikowa funkcja falowa. Równanie Schroedingera dla jednowyznacznikowej funkcji falowej. Metoda Hartree-Focka (HF). Równania HF i Hartree-Focka-Roothana (HFR). Metoda pola samouzgodnionego (SCF). Iteracyjne rozwiązywanie równań. Metoda UHF i RHF. Bazy funkcyjne i ich klasyfikacja. Teoria funkcjonału gęstości elektronowej. Typy funkcjonałów. Metody posthartree-fockowskie: metoda mieszania konfiguracji (CI). Metody posthartree-fockowskie: rachunek zaburzeń. Metody posthartree-fockowskie: metoda sprzężonych klasterów (CC). Oddziaływania międzycząsteczkowe.

Laboratorium

Pakiety obliczeniowe chemii kwantowej i zastosowanie teorii grup w chemii kwantowej do opisu struktury elektronowej; metody przybliżonego rozwiązywania równania Schroedingera, metoda Hartree-Focka i metody posthartree-fockowskie, np: CI (Configuration Interaction), CC (Coupled Cluster), MBPT (Many-Body Perturbation Theory), teoria funkcjonałów gęstości elektronowej, krzywe energii potencjalnej; wyznaczanie optymelnej geometrii oraz częstości harmonicznej; wyznaczanie struktury elektronowej atomów i cząsteczek; oddziaływania międzycząsteczkowe w chemii kwantowej.

-