Języki informacyjno-wyszukiwawcze 2
Informacje ogólne
Kod przedmiotu: | 02-BN-S1-JIW04 |
Kod Erasmus / ISCED: | (brak danych) / (brak danych) |
Nazwa przedmiotu: | Języki informacyjno-wyszukiwawcze 2 |
Jednostka: | Instytut Bibliotekoznawstwa i Informacji Naukowej |
Grupy: |
Przedm. obowiązkowe - 4 sem. informacji nauk. i bibliotekoznawstwa /st. I stopnia/ |
Punkty ECTS i inne: |
(brak)
|
Język prowadzenia: | polski |
Rodzaj przedmiotu: | obowiązkowy |
Wymagania wstępne: | Zaliczenie modułu: Języki informacyjno-wyszukiwawcze 1. |
Skrócony opis: |
Moduł obejmuje wybrane zagadnienia z zakresu metodologicznej analizy języków informacyjno-wyszukiwawczych. |
Pełny opis: |
W ramach modułu studenci zdobywają wiedzą na temat struktury, funkcjonalności i pragmatyki różnych typów języków informacyjno-wyszukiwawczych (ze szczególnym uwzględnieniem języków: klasyfikacyjnych, haseł przedmiotowych, słów kluczowych i deskryptorowych) w kontekście ich zastosowania w tradycyjnych i zautomatyzowanych systemach informacyjno-wyszukiwawczych. Studenci poznają także podstawowe założenia metodyki projektowania języków informacyjno-wyszukiwawczych. Zasadniczym celem modułu jest wdrożenie umiejętności posługiwania się różnymi językowymi narzędziami organizacji informacji. Wiedza i umiejętności uwzględnione w treściach przedmiotowych tego modułu stanowią rozszerzenie i pogłębienie zakresu modułu Języki informacyjno-wyszukiwawcze 1 i również prezentowane są w szerokim kontekście procesów informacyjnych, m.in. jako propedeutyka opracowania zbiorów bibliotecznych i innych zbiorów informacji. Wykłady poświęcone są zagadnieniom teoretycznym, natomiast ćwiczenia mają za zadanie wdrożenie wiedzy praktycznej (wykształcenie umiejętności). |
Literatura: |
1. Babik W. (2006): Języki informacyjno-wyszukiwawcze – charakterystyka funkcjonalno-strukturalna i metodologiczna. [W:] Informacja naukowa: rozwój, metody, organizacja. Pod red. Z. Żmigrodzkiego, W. Babika i D. Pietruch-Reizes. Warszawa, s. 191-218. 2. Babik W. (2010): Słowa kluczowe. Kraków. 3. Bibliotekarstwo. Pod red. A. Tokarskiej. Warszawa 2013. Moduł III: Organizowanie informacji w bibliotece, rozdziały III.4-III.10, s. 294-400. 4. Burchard M. (2006): Języki informacyjno-wyszukiwawcze w katalogu centralnym NUKAT . [W:] Opracowanie przedmiotowe dokumentów z zakresu nauk ścisłych: matematyczno-przyrodniczych i technicznych. Język haseł przedmiotowych KABA: teoria, praktyka, przyszłość. Kazimierz Dolny, 20-22 września 2006 roku [online]. Red. B. Szczepańska. [Dostęp 15.02.2015]. Dostępny w Internecie: http://www.ebib.info/publikacje/matkonf/kaba/burchard.php. 5. Chmielewska-Gorczyca E. (2011): Mikrotezaurusy Biblioteki Sejmowej. „Przegląd Sejmowy” nr 3, s. 111-124 [tekst dostępny także w Internecie: http://www.sejm.gov.pl/wydarzenia/przeglad/teksty/ps44.pdf]. 6. Głowacka T. (2003): Język KABA i języki haseł przedmiotowych nowej generacji. „Przegląd Biblioteczny” R. 71, z. 1/2 , s. 125-137. 7. Informacja i język. Księga pamiątkowa poświęcona Profesorowi Eugeniuszowi Ściborowi (1929-2003). Pod red. W. Babika i D. Pietruch-Reizes. Katowice 2013. 8. Klenczon W. (2009): Indeksowanie zawartości treściowej w bibliograficznych bazach danych. [W:] Bibliograficzne bazy danych: kierunki rozwoju i możliwości współpracy. Ogólnopolska konferencja naukowa z okazji 10-lecia bazy danych BazTech. Bydgoszcz, 27 29 maja 2009 [online]. Red. L. Derfert-Wolf, B. Szczepańska. [Dostęp: 15.02.2015]. Dostępny w Internecie: http://www.ebib.pl/publikacje/matkonf/mat19/klenczon.php. 9. PN-92/N-09018 Tezaurus jednojęzyczny: zasady tworzenia, forma i struktura. 10. Roszkowski M. (2009): Simple Knowledge Organization System (SKOS) – reprezentacja wiedzy w sieciowych systemach organizacji wiedzy. „Zagadnienia Informacji Naukowej” nr 1, s. 89-102. 11. Roszkowski M. (2010): Linked Data - model danych powiazanych w Sematic Web. „Zagadnienia Informacji Naukowej” nr 2 (96), s. , 52-68. 12. Roszkowski M. (2010): Zagadnienia organizacji wiedzy w taksonomiach internetowych. [W:] Zarządzanie informacją w nauce. Pod red. D. Pietruch-Reizes i W. Babika przy współpr. R. Frączek. Katowice, s. 209-220. 13. Roszkowski M. (2014): Do czego potrzebne są nam ontologie? Charakterystyka funkcjonalna ontologii jako narzędzi reprezentacji wiedzy. [W:] Nauka o informacji w okresie zmian. Pod. red. B. Sosińskiej-Kalaty. Warszawa, s. 151-167. 14. Słownik encyklopedyczny informacji, języków i systemów informacyjno-wyszukiwawczych. Oprac. B. Bojar. Warszawa 2002 [wybrane definicje]. 15. Sosińska-Kalata B. (2001): Język informacyjno-wyszukiwawczy jako narzędzie organizacji wiedzy. „Zagadnienia Informacji Naukowej” nr 2 (78), s. 28-42. 16. Sosińska-Kalata B. (2002): Klasyfikacja: struktury organizacji wiedzy, piśmiennictwa i zasobów informacyjnych. Warszawa. 17. Sosińska-Kalata B. (2004): Języki informacyjno-wyszukiwawcze: współczesne tendencje w badaniach i zastosowaniu. [W:] Społeczeństwo informacyjne i jego technologie. Pod red. B. Sosińskiej-Kalaty oraz K. Materskiej i W. Glińskiego. Warszawa, s. 79-91. 18. Sosińska-Kalata B. (2005): Systemy organizacji wiedzy w środowisku sieciowym. [W:] Od informacji naukowej do technologii społeczeństwa informacyjnego. Pr. zb. pod red. B. Sosińskiej-Kalaty i M. Przastek-Samokowej przy współpr. A. Skrzypczaka. Warszawa, s. 141-162. 19. Sosińska-Kalata B. (2011): Nowe narzędzia organizacji wiedzy a jakość usług informacyjnych. [W:] Bezpieczna, innowacyjna i dostępna informacja. Perspektywy dla sektora usług informacyjnych w społeczeństwie wiedzy. Pod red. D. Pietruch-Reizes, W. Babika i R. Frączek. Katowice, s. 95-109. 20. Sosińska-Kalata B. (2013): Ewolucja paradygmatu badań organizacji wiedzy. [W:] Nauka o informacji w okresie zmian. Pod. red. B. Sosińskiej-Kalaty i E. Chuchro przy współpr. M. Luterka. Warszawa, s. 113-127. 21. Tomaszczyk J. (2007): Taksonomia jako narzędzie organizacji wiedzy. „Zagadnienia Informacji Naukowej” nr 1, s. 40-49. 22. Tomaszczyk J. (2013): Mapa tematów jako system reprezentacji wiedzy. [W:] Nauka o informacji w okresie zmian. Pod. red. B. Sosińskiej-Kalaty i E. Chuchro przy współpr. M. Luterka. Warszawa, s. 389-400. 23. Woźniak-Kasperek J. (2005): Podstawy budowy tezaurusa: poradnik. Warszawa. 24. Woźniak-Kasperek J. (2011): Wiedza i język informacyjny w paradygmacie sieciowym. Warszawa. |
Efekty uczenia się: |
Student ma wiedzę na temat struktury, funkcjonalności i pragmatyki różnych typów języków informacyjno-wyszukiwawczych (ze szczególnym uwzględnieniem języków: klasyfikacyjnych, haseł przedmiotowych, słów kluczowych i deskryptorowych), potrafi wskazać podobieństwa i różnice pomiędzy nimi. Student zna podstawowe założenia metodyki projektowania języków informacyjno-wyszukiwawczych. Student posiada ogólne przygotowanie do opracowania zbiorów bibliotecznych i innych zbiorów informacji, potrafi na elementarnym poziomie posługiwać się językowymi narzędziami organizacji informacji w celu realizacji procesów biblioteczno-informacyjnych. Student umie samodzielnie zaprojektować prosty język informacyjny zgodnie z założeniami metodyki, jest wstępnie przygotowany do projektowania i implementacji różnych rozwiązań w zakresie języków informacyjno-wyszukiwawczych w systemach informacyjno-wyszukiwawczych. Student ma elementarne umiejętności organizacyjne, pozwalające samodzielnie i w zespole podejmować profesjonalne działania związane z organizacją dostępu do informacji zgromadzonej w systemie informacyjno-wyszukiwawczym oraz przedstawić własne propozycje usprawnienia działalności biblioteczno-informacyjnej w tym zakresie. |
Metody i kryteria oceniania: |
Wykład wybranych zagadnień dotyczących metodologii, historii i kierunków rozwoju języków informacyjno-wyszukiwawczych, z wykorzystaniem pomocy wizualnych. Analiza piśmiennictwa – omówienie i systematyzacja treści programowych na podstawie tekstów zaleconych do samodzielnej lektury. Ćwiczenia z wykorzystaniem metod pogadanki, dyskusji dydaktycznej, burzy mózgów, pokazu, prezentacji. Case study – analiza przykładowych języków informacyjno-wyszukiwawczych różnych typów. Prezentacja i analiza projektów realizowanych przez studentów. Lektura uzupełniająca oraz przygotowanie projektów zgodnie z wymogami prowadzącego. |
Właścicielem praw autorskich jest Uniwersytet Ślaski w Katowicach.